Læknablaðið - 01.12.1948, Page 29

L Æ K X A B L A f) I Ð
seni almennt kallast kvef eða
influenza, þ. e. liósti, særindi i
hálsi og' fvrir brjósti, liöfuð-
verkur og' drungi yfir liöfði,
kuldahrollur og „beinverkir“.
Hóstinn er þrálátur og heldur
oft vöku fyrir sjúkl., liauu
kemur í hviðuxn og oft við
legubreytingar, hann cr þurr i
byi'jun, en ef upgangur kemur,
þá er liann lítill, slím- eða
graftrai'kendui', stundum sjást
hlóðrákir i liráka, en mjög
sjaldan er liann rvðlilaður.
Hitinn hækkar liægt, hann
fer sjaldan vfir 39,0, er oftast
remitterandi og' fellur lytiskt.
Einstaka sjúkl. eru hitalausir.
Sviti er oft mikill, stundum
einnig eftir að hitinn er fallinn.
Púlshraði fer sjaldan yfir 100/
mín., og' öndunarhraðmn er
ekki í hlutfalli við þær breyt-
ingar, sem sjást við röntgen-
myndun á lungum. Sóttar-
kennd er ínisjöfn. Sjúkl. eru
þrútnir í andliti og í augum,
lierpes sést sjaldan, en stundum
útbrot. Slímhúðai'þroti er alllaf
mikill í rhino-phai'ynx. Eitla-
þroti er sjaldan áherandi og
aðeins á liálsi. Miltað er venju-
lega ekki stækkað.
Eitt af því sem einkennir
sjúkdóminn er það, hve 'fá
einkenni finnast við hlustun á
lungum i samanburði við þær
hreytingar sem sjást við rönt-
genrannsókn. Deyfur eru
venjulega litlar, nema um ex-
siulat sé að ræða. Raddtitring-
103
ur og' raddhljómur lítið eða
ekki aukinn. Veiklaður andar-
dráttur getur heyrzt á blettum
samfara slímhljóðum, venju-
legast þurrum. Blásturshljóð
lieyrast sjaldan, núningshljóð
sömuleiðis. Þessi einkenni
heyrast líðasl yfir neðri hluta
lungnanna, þau eru breytileg,
þannig að þau hverfa af einum
stað, stundum á fárra klukku-
tima fresti, og heyrast þá á
stöðuin, sem áður voru hreinir.
Á útlit hrákans hefur verið
minnzt, það er ekki sérkenni-
Iegt. Sýklafjöldi er venjulega
lítill. Við ræktun finnst strep-
tocoecus MG í 55%, en sjaldan
teksl að rækta aðra sýkla.
Ekki hefir tckizt að rækta vir-
us frá hrákum.
Fjöldi hv. blóðkorna cr eðli-
legur, einstaka sinnum aðeins
aukinn. Ef tala liv. hlóðkorna
fer vfir 12000 í c/nnn, þá bend-
ir það á að sýklar hal'i samtím-
is náð sér niðri (secunder sýkla
infektion). Við smásjárrann-
sókn finnst o'ft aukning á lym-
focytum, aðrar breytingar ckki.
Sökklnaði r. hlóðkorna getur
verið eðlilegur þó um langvar-
andi veikindi sé að ræða, en
oftast er sökkið aðeins aukið,
sjaldan meira en 45 mm. á mín.
Globulin eru aukin í Ixlóði í
hlutfalli við sökkið, aðrar efna-
breytingar eru eklci á hlóðinu.
Sú hlóðrannsókn sem mesta
þýðingu hefir við greiningu
þessa sjúkdóms er rannsókn á