Læknablaðið - 01.12.1972, Qupperneq 50

216
LÆKNABLAÐIÐ
en einnig í þéttbýli. Mörgum ráðum hefur verið beitt til þess að leysa
þann vanda.
Bygging heilsugæzlustöðva hefur ekki leyst þennan vanda nema
að nokkru leyti. Einn megintilgangur frumvarps um heilbrigðisþjónustu,
sem nú liggur fyrir Alþingi, er bygging heilsugæzlustöðva víða um land-
ið til þess að bæta læknisþjónustuna í dreifbýlinu. En ég fæ ekki séð,
að bygging heilsugæzlustöðvar á Ísaíirði bæti læknisþjónustu á Flateyri
eða Þingeyri eða að sams konar bygging á Egilsstöðum gagni mikið
íbúum Seyðisfjarðar, eftir að hausta tekur, og legg ég því til, að stöðvair
á Flateyri, Þingeyri og Seyðisfirði verði vel búnar tækjum og þar verði
einnig sérhæft fólk til aðstoðar fyrir lækninn.
Fleiri lík dæmi mætti nefna, sem gefa til kynna, að heilsugæzlu-
stöðvar leysi ekki allan vanda hér frekar en í öðrum löndum og raunar
þeim mun síður, sem ísland er flestum löndum strjálbyggðara og erfið-
ara yfirferðar. En ekki má búast við því, að almennir læknar flykkist
út á land, meðan skortur er á almennum læknum í Reykjavík. Að sjálf-
sögðu ber ekki að túlka orð mín svo, að ég sé því mótfallinn að byggja
heilsugæzlustöðvar.
Kennsla í heimilislækningum hefur víða verið hafin, en dæmin
hér að framan gefa til kynna, að ekki er að vænta skjótrar fjölgunar
heimilislækna, þótt til þessara ráða sé gripið. En vitaskuld er rétt að
kenna heimilislækningar. Ég held því, að til áhriíameiri ráða verði að
grípa.
Tillögur hafa komið fram í Svíþjóð og Skotlandi um, að starfssvið
lækna sjúkrahúsa og læknamiðstöðva verði tengd á þann hátt, að sjúkra-
húslæknar, þ. á m. sérfræðingar og almennir læknar, vinni við sjúkra-
hús og gegni jafnframt störfum utan veggja sjúkrahússins.5 31
í Bandaríkjunum hafa kröfur komið fram um, að allir læknar verði
tengdir sjúkrahúsum.3
Niðurstöður rannsókna í Englandi leiða í ljós, að 70% heimilis-
lækna, aðallega ungir læknar, kjósa að vinna á sjúkrahúsum samhliða
heimilislækningum. Flestir yngri heimilislæknar kjósa að vinna í hóp-
„praksís11.10 35 Þar hefur verið tekið tillit til þessara óska, og vinna nú
um 20% allra heimilis- og héraðslækna á stærri sjúkrahúsum við hlið
sjúkrahúslækna.7 0 11 35 38 Læknar, sem vinna við ,,cottage“-sjúkrahús,
eru ekki taldir með. Þessir heimilislæknar vinna á ýmsan hátt: 1) undir
stjórn sérfræðinga, 2) sjálfstætt, en geta kallað sérfræðinga sér til að-
stoðar, 3) fylgjast eingöngu með sínum eigin sjúklingum.
Náin samvinna almennra lækna og sjúkrahúslækna, innan og utan
sjúkrahúsveggjanna, hefur eftirfarandi kosti:
1) Störf við heilsugæzlustöðvar verða eftirsóknarverðari og má þá
e. t. v. fá fleiri unga lækna, t. d. með sérfræðimenntun, til þess að gegna
almennum lækningum.
2) Viðhaldsmenntun heilsugæzlulækna verður betri, og það er
óneitanlega veigamikið atriði.
Að sjálfsögðu verða praktíserandi læknar að fá nokkra sérmenntun
vegna starfa á sjúkrahúsum, og sjúkrahúslæknar verða að viðhalda
sinni almennu menntun.
3) Ýmsir álíta og hafa fært nokkur rök fyrir, að náið samband