Læknablaðið - 01.12.1972, Page 85
LÆKNABLAÐIÐ
239
hafa hingað til notið góðs af þessu framlagi íslenzkra ung-
lækna.
3) Virkjun þekkingarforða og kennslukrafta í landinu er jafn-
framt sterkur hvati til frekari þekkingaröflunar.
4) Framhaldsnám í læknisfræði er nátengt vísindastarfsemi, sem
óhjákvæmilegt yrði að efla.
ÁBENDINGAR VARÐANDI UNDIRBÚNING, YFIRSTJÓRN OG
FRAMKVÆMD
Undirbúningur. Við leggjum til, að Læknafélag fslands leiti eftir
samvinnu við læknadeild háskólans og heilbrigðisyfirvöld um skipan
nefndar til þess að gera frumkönnun á fjárhags- og framkvæmdaratrið-
um svo og þörf fyrir nýliðun í einstakar greinar. Tillögur þessarar
nefndar mætti síðan leggja fyrir almennan umræðufund og jafnframt
leita álits erlendra ráðgjafa með reynslu á þessu sviði. Ætti ekki að
verða erfitt að vinna stuðning fjármála- og löggjafarvaldsins og al-
mennings í þessu máli, þar sem hér er um augljósa þjóðarhagsmuni
að ræða.
Yfirstjórn. Við teljum nauðsynlegt, að samvirk forusta skapist fyr-
ir grunn- og framhaldsmenntun íslenzkra lækna. Þess vegna leggjum
við til, að stjórn framhaldsnámsins verði í fyrstu falin ráði, sem skipað
sé aðiljum frá L.Í., læknadeild og fulltrúum hins opinbera. Tilkoma
framhaldsnámsins hlýtur hins vegar fljótlega að leiða til stofnunar
framhaldsnámsdeildar í læknisfræði við Háskóla íslands. Virðist okk-
ur eðlilegt, að þróunin verði sú, að þæði grunn- og framhaldsnámsdeild
verði undir sameiginlegri yfirstjórn.
Framkvæmd. Flýta þarf aðgerðum til sameiningar sjúkrahúsanna
í Reykjavík í eina starfsheild. Jafnframt þarf að koma á betri starfs-
tengslum milli sjúkrahúsakerfisins annars vegar og heilsugæzlustöðv-
anna hins vegar. Stjórn framhaldsdeildar læknanámsins setur lág-
marksstaðal, sem heilbrigðisstofnanir þurfa að uppfylla, til þess að fá
réttindi sem kennslustofnanir fyrir unglækna.
Fjölga þarf verulega námsstöðum við íslenzkar heilbrigðisstofn-
anir og tengia þessar stöður við skipulögð námskeið og rannsóknar-
verkefni. Lækna í þessum stöðum má örva til náms með því að gefa
þeim kost á að gangast undir hæfnismat. í mörgum tilvikum mætti
hagnýta þessar námsstöður í sambandi við kennslu læknaefna (tutori-
als). Síðast en ekki sízt þarf að efla læknisfræðilegt bókasafn.
Æskilegt væri, að framhaldsnámsdeild læknaskólans leitaði eftir
tengslum við hliðstæðar stofnanir erlendis, bæði til þess að skiptast
á kennurum og eins til þess að greiða götu íslenzkra lækna inn í er-
lendar kennslustofnanir til þess náms, sem ekki er hægt að stunda á
íslandi. Við höfum orðið varir við áhuga ráðandi aðilja í Bretlandi á
slíku samstarfi og erum reiðubúnir að kanna nánar þá möguleika, sé
þess óskað.