Dagblaðið Vísir - DV - 23.03.2007, Side 26

föstudagur 23. mars 200726 Fréttir DV
A
ð margra mati er Sund-
höllin við Barónsstíg sann-
kallaður gimsteinn í mið-
bæ Reykjavíkur. Hönnun
mannvirkisins þykir einstök og sem
ein af elstu sundlaugum borgarinn-
ar hefur hún þjónað fjölmörgum
íbúum afar vel, bæði sem sundstað-
ur og ekki síst sem baðstaður á þeim
tíma sem baðherbergi voru ekki al-
mennur lúxus. Árlega heimsækja um
140 þúsund manns laugina og marg-
ir þeirra eru þar daglegir gestir.
„Þetta er dásamlegt hús sem ber
vott um stórhug þjóðarinnar á þeim
tíma sem það var byggt,“ segir Hauk-
ur Haraldsson þar sem hann slakar á
í öðrum heita pottinum eldsnemma
dags. Haukur er einn af fastagest-
um laugarinnar og tók þar sín fyrstu
sundtök. „Það er gott að vera hér í
þessu gamla og virðulega húsi en
það vantar meiri virðingu fyrir þessu
listaverki og menningarverðmæti
sem Sundhöllin er,“ segir hann. Aðr-
ir gestir heita pottsins taka undir og
fussa yfir slæmri umgengni við hús-
ið.
„Húsið ber vott um slóðaskap
nútímans í viðhaldi og varðveislu
á gömlum húsum,“ segir Haukur.
Pottsgestir jánka þessu og segja frá
því að ýmsu hafi verið breytt í húsinu
í krafti nýrra tíma. Búið sé að endur-
nýja gamla trébekki með öðrum úr
plasti, mála yfir gamlar flísalagnir
og klastra inn í húsið alls konar hlut-
um sem eiga ekkert heima þar. „Það
þarf að halda húsinu við í þeim anda
sem það var byggt í og gera hlutina
eins og þeir voru gerðir hér áður fyrr,“
segir Haukur og bætir við að auðvit-
að þurfi ætíð að horfa á þarfir nýrra
tíma. Annar sundlaugargestur bend-
ir á nýjasta dæmið um hlut sem ekki
passar inn í sundhöllina, rafræn að-
gönguhlið sem búið er að setja upp
í afgreiðslunni. Þessi tölvuteljari er
liður í samræmdu aðgöngumiðakerfi
hjá sundlaugum Reykjavíkurborgar
og er hann velunnurum sundhallar-
innar þyrnir í augum. „Það er búið að
skemma húsið og stórskaða á marg-
an hátt með svona breytingum,“ seg-
ir Haukur og bendir einnig á að ýms-
ar skiltamerkingar í húsinu séu ekki
heldur í takt við stíl þess. „Það er eins
og það sé ekki settur nægur pen-
ingur í reksturinn til þess að hægt
sé að gera hlutina vel hér. Manni
finnst alltof mikið um skyndilausnir
í viðhaldi í stað vandaðra lausna sem
hæfa anda hússins.“
Líflegur karlaklúbbur
Fastagestir Sundhallarinnar sitja
samt alls ekki bara í pottunum og
kvarta yfir viðhaldi, síður en svo. „Nú
erum við bara búin að tala um nei-
kvæðu hliðar Sundhallarinnar en já-
kvæðu hliðarnar eru líka ótalmarg-
ar,“ segir Haukur og kliður fer um
pottinn. Flestir sem þar eru hafa gert
sundið að hluta af daglegri rútínu og
geta ekki hugsað sér daginn án þess.
Sundið gerir kroppnum gott og fé-
lagsskapurinn hressir upp á andann.
Laugin hefur sinn eigin karlaklúbb
sem nefnist Sundhallarflokkurinn og
er hressilegur félagsskapur. Formað-
ur félagsins er Benedikt Antonsson
en hann hefur verið fastagestur frá
opnunardeginum árið 1937. Karl-
arnir í klúbbnum hittast ekki bara
í heita pottinum heldur fá þeir sér
einnig reglulega kaffi saman, halda
eigin árshátíð og standa fyrir vorferð
á haustin. Í pottinum eru þjóðmál-
in kryfjuð og jafnvel leyst. „Við erum
samt ekkert mikið að tala um stjórn-
mál því við komum hingað til þess
að þrífa okkur svo við sleppum því
að tala um þau,“ segir einn meðlimur
hópsins Lárus Halldórsson og annar
bætir við að það sé mottó hópsins að
segja ekki orð af viti í pottunum og
það gangi yfirleitt mjög vel.
„Þess vegna eru engar konur í fé-
laginu,“ segir varaformaður félags-
ins Þröstur Ólafsson og félagar hans
skellihlæja. Þótt það halli vissulega á
kvenfólkið í lauginni svona snemma
dags hafa konurnar sem stunda
sundleikfimina á morgnana einnig
sinn félagsskap og fá sér reglulega
kaffi saman að sundi loknu. „Það
þyrfti að koma upp lyftu hjá stigan-
um sem fer niður í kvennabúnings-
klefann. Það er svo erfitt fyrir marga
að komast upp og niður,“ segir ein
þeirra Kristín Hermannsdóttir en
karlmennirnir eru fljótir að svara
þeirri beiðni hennar. Konurnar séu
velkomnar í klefann til þeirra, þeim
sé alveg sama þótt karlaklefinn sé
blandaður - og aftur hlær potturinn.
Lager Bretanna
Gestir Sundhallarinnar heim-
sækja hana að mestu sér til heilsu-
bótar en laugin hefur þó gegnt ýms-
um hlutverkum í gegnum tíðina.
Hún hefur verið vinsæl sem sviðs-
mynd fyrir auglýsinga- og kvik-
myndatökur, þar hafa verið haldnir
tónleikar, sundmót og tískusýningar.
Á tímum breska hersins er einnig tal-
ið að laugin hafi verið nýtt sem lag-
er af hernum. „Þegar ekki voru böð
í heimahúsum í gamla daga þá kom
fólk gagngert hingað til að komast í
bað,“ rifjar Kristín upp.
„Enn þann dag í dag þá kemur
sama fólkið hér í bað á laugardögum.
Það eru nefnilega alls ekki alls stað-
ar komin upp baðaðstaða í þessum
gömlu húsum hér í miðbænum.“
Talið berst að 70 ára afmælinu og
þá kemur í ljós að fastagestir laug-
arinnar höfðu áhuga á því að gefa
Sundhöllinni afmælisgjöf. „Þeg-
ar Sundhöllin var 50 ára þá gáfum
við henni höggmynd úr bronsi eft-
ir Helga Gíslason. Á 70 ára afmæl-
isdeginum langaði okkur til þess að
gefa glerlistaverk eftir Leif Breiðfjörð
í gluggann hjá móttökunni en verkið
var ekki þegið með tilvísun í húsfrið-
unarlög,“ segir Haukur. Hann játar
að sér finnist sú neitun skjóta skökku
við þegar verið sé að setja upp ný-
tískuleg blöndunartæki í húsið og
tölvustýrð aðgangstæki.
„Það er eins og það þurfi alltaf
að stíga ofan á allt sem manni þyk-
ir vænt um í krafti nýrra tíma. Það er
þungt í okkur hljóðið vegna þessa. Ef
húsið yrði gert upp með fullri reisn
hefði það þvílíkt aðdráttarafl.“
Sundhöll Reykjavíkur fagnar 70 ára afmæli í dag og heldur upp
á daginn með kaffi og kökum. Afmælisbarnið er verulega farið að
láta á sjá og þyrfti á góðri andlitslyftingu að halda, eins og fasta-
gestir Sundhallarinnar bentu Snæfríði Ingadóttur á í vikunni
þegar hún skellti sér í pottinn með þeim.
menningarverðmæti í niðurníðslu
Sundhöllin
Magnús Skúlason forstöðumaður Húsafriðunarnefndar:
Bygging með sögulegt gildi
„Sundhöllin er mjög merkilegt
höfundarverk Guðjóns Samúels-
sonar. Byggingin er í klassískum
og módernískum stíl með íslensku
ívafi og hefur gildi bæði sem varð-
veisla á höfundarverki og út frá
sjónarmiði byggingarlistar,“ segir
Magnús Skúlason forstöðumaður
Húsafriðunarnefndar.
Húsið er ekki bara friðað að
utan heldur er laugin sjálf einnig
friðuð og umhverfi hennar sem
og búningsklefarnir. „Auðvitað er
búið að hræra heilmikið í hús-
inu í gegnum tíðina en í búnings-
klefunum hefur engu verið breytt
nema þá að þar eru nú plastkoll-
ar sem eru náttúrulega bara laus
búnaður,“ segir Magnús. Hann er
sammála því að viðhaldið í Sund-
höllinni mætti vera betra en það sé erfitt fyrir Húsafriðunarnefnd að fylgjast með öllu og vera í einhverjum
lögguleik. Aðspurður að því hvernig Húsafriðunarnefnd beiti sér í viðhaldsmálum friðaðra húsa segir hann að
nefndinni beri skylda til þess að fylgjast með slíku. „Samkvæmt lögum geti nefndin látið laga það sem miður
fer í viðhaldi og sent svo eigendum reikninginn en þessu ákvæði hafi reyndar aldrei verið beitt. „Sundhöllin
tilheyrir okkar byggingararfleifð og það þarf heldur betur að passa upp á hana. Ábyrgðin er fyrst og fremst í
höndum Reykjavíkurborgar sem hefur reyndar staðið sig ágætlega í þessum málum eða mun betur en ríkið á
sínum eignum,“ segir Magnús.
DV mynDir Ásgeir
Hún á afmæli í dag
sundhöllin fagnar 70 ára afmæli í
dag en fögnuður fastagesta
sundhallarinnar er mismikill. Þeir
segja viðhaldi við bygginguna
stórlega ábótavant og myndu vilja
sjá andlitslyftingu á afmælisbarninu.
Friðuð bygging
Húsið er friðað að utan. Laugin er
líka friðuð sem og búningsklefarnir.