Læknablaðið - 15.02.1994, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐIÐ
59
að minnsta kosti í lok fjórðu, 10., 16., 22. og
28. viku, það er að segja fyrir lyfjameðferð
og í lok hverrar meðferðarlotu. í hvert skipti
voru þátttakendur spurðir um 31 hugsanlega
hjáverkun (sjá viðbæti), meðal annars einkenni
lagþrýstings, vöðvaverki, sinadrátt, hósta,
gigtverki, húðbreytingar. Allar hjáverkanir
voru flokkaðar í smáóþægindi og veruleg
óþægindi.
Fyrir lyfjagjöf voru eftirfarandi mælingar
gerðar á sermi: Glúkósi, kreatínín, þvagsýra,
kalíum, bikarbónat, kólesteról, HDL
kólesteról. þríglýceríð, alkalískur fosfatasi,
G-GT og ASAT. Sömu mælingar voru gerðar í
28. viku. I lok fimmtu viku var mælt kreatínín
og kalíum og þær mælingar endurteknar auk
kólesteról og þríglýceríð mælinga í lok 10.,16.
og 22. viku.
Tölfrœði: Niðurstöður mælinga voru
táknaðar sem meðaltal ásamt staðalfráviki.
Samanburður breytna var gerður með pöruðu
t-prófi Students og ANOVA greiningu.
NIÐURSTÖÐUR
Tafla I sýnir meðalblóðþrýsting hópanna
tveggja fyrir upphaf meðferðar og í lok hvers
meðferðartímabils. Blóðþrýstingur bæði í
liggjandi og standandi stöðu var lægri á
meðferð 1 en fyrir meðferð, en engin marktæk
breyting varð þótt lyfjaskammtar E og H væru
auknir, eins og gert var í meðferðum 2, 3
og 4. Nánast engin breyting varð á liggjandi
blóðþrýstingi, en smávægileg ómarktæk
lækkun varð á blóðþrýstingi mældum í
standandi stöðu. Mynd 2 sýnir blóðþrýsting
liggjandi fyrir meðferð og í lok hverrar
meðferðarlotu.
Tafla II sýnir tíðni hjáverkana eftir
meðferðarlotum. Algengustu kvartanimar voru
svimi, sinadráttur, nefstífla, þreyta, andvaka
og liðverkir. Tíðni ”verulegra óþæginda” var
langhæst við meðferð 4, en næst hæst við
meðferð 2. Dreifing niðurstaðnanna er þó svo
mikil að mismunurinn er ekki marktækur. í
75% tilvika var tíðni "verulegra óþæginda”
hæst við meðferð 4, en í 25% tilvika við
meðferð 2. Þessar meðferðarlotur eiga það
sameiginlegt að skammtar H voru hærri en
við meðferð 1 og 3. Við meðferð 4 var hæst
tíðni eftirfarandi hjáverkana (sjá viðbæti):
Hjáverkun nr. 7 (svimi), 11 (sinadráttur),
14 (nefstífla), 21 (þreyta), 26 andvaka, 28
Tafla 1. Blóðþrýstingur fyrir og á meðferð.
Hópur A mmHg Hópur B mmHg Hópur C mmHg
Án lyfja:
Slagþrýstingur liggjandi 165 160 163
Lagþrýstingur liggjandi 103 105 104
Slagþrýstingur standandi 157 155 156
Lagþrýstingur standandi 106 103 105
Meðferð 1:
Slagþrýstingur liggjandi 144 129 137
Lagþrýstingur liggjandi 89 81 85
Slagþrýstingur standandi 135 135 135
Lagþrýstingur standandi 92 88 90
Meðferð 2:
Slagþrýstingur liggjandi 137 135 136
Lagþrýstingur liggjandi 85 85 85
Slagþrýstingur standandi 137 125 131
Lagþrýstingur standandi 87 85 86
Meðferð 3:
Slagþrýstingur liggjandi 134 132 133
Lagþrýstingur iiggjandi 83 85 84
Slagþrýstingur standandi 130 131 130
Lagþrýstingur standandi 85 86 85
Meðferð 4:
Slagþrýstingur liggjandi 139 130 135
Lagþrýstingur liggjandi 84 80 82
Slagþrýstingur standandi 132 121 127
Lagþrýstingur standandi 84 81 83
Tafla D. Hve oft viðkomandi meðferð veldur flestum
hjáverkunum.
Smáóþægindi <%> Veruleg óþægindi (%) Bæði smá- og veruleg óþægindi (%>
Meðferð 1 16,7 0,0 13,2
Meðferð 2 30,0 25,0 28,9
Meðferð 3 40,0 0,0 31,6
Meðferð 4 13,3 75,0 26,3
Meðaltal hjáverkanafjölda (allt að 31) með staðalfráviki.
Engar Veruleg
aukaverkanir Smáóþægindi óþægindi
Meðferð 1 93,63 (6,85) 6,25 (6,87) 0,12 (0,63)
Meðferð 2 91,31 (8,27) 8,30 (8,15) 0,39 (1,21)
Meðferð 3 91,78 (7,06) 8,08 (7,01) 0,14 (0,76)
Meðferð 4 92,20 (6,71) 6,74 (5,97) 1,06 (2,33)
(verkur í liðum). Fyrir upphaf meðferðar
höfðu allir þátttakendur eðlileg gildi kalíums,
bikarbónats, HDL kólesteróls og lifrarprófa,
nema tveir sem höfðu hækkuð serumgildi
alkalísks fosfatasa (153 og 160 einingar)
og einn hækkuð ASAT gildi (185 einingar)
og einn aukið G-GT (62 einingar). Einn
hafði aukið kólesteról í sermi (8,1 mmól/L).