Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.11.1994, Síða 25

Læknablaðið - 15.11.1994, Síða 25
LÆKNABLAÐIÐ 1994; 80 461 Table II. Factors associated with survival in patients with thyroid carcinoma (Cox's proportional hazard model, simultaneous regression). DNA-ploidy and S-phase fraction included. Hazard ratio 95% confidence bounds P-value Years of diagnosis* 0.95 0.93-0.97 <0.001 Age* 1.06 1.04-1.08 <0.001 T4 vs others 3.7 2.1- 6.5 <0.001 Nodal status (NO vs N1-3) 2.1 1.3- 3.3 0.002 Distant Metastasis (MO vs M1) 2.4 1.2- 4.9 0.02 DNA-ploidy (diploid vs aneuploid) 1.4 0.8- 2.5 0.24 S-phase fraction (<3% vs 3=3%) 1.1 0.6- 2.0 0.75 Anaplastic ca. (vs papillary ca.) 15.2 5.2-44.6 <0.001 Medullary ca. (vs papillary ca.) 4.0 1.0-15.8 0.05 ‘Continuous variables. merggerðarkrabbameini eða villivaxtar- krabbameini), kyn sjúklings auk þeirra þátta sem sérstök áhersla var lögð á í þessari rann- sókn en það voru niðurstöður úr DNA flæði- greiningu. Niðurstöður eru sýndar í töflu II. Þar kemur fram að hvorki DNA innihald né S-fasa gildi eru sjálfstæðir áhættuþættir, það er að segja upplýsingar um þessa þætti auka ekki á ná- kvæmni við mat á lífshorfum þessara sjúklinga. Niðurstöðurnar sýna einnig að ekki er munur á lífshorfum karla og kvenna í þessum sjúklinga- hópi. Það er heldur ekki munur á horfum sjúk- linga með totukrabbamein og skjaldbús- krabbamein. Lífshorfur sjúklinganna í heild hafa batnað á athugunartímabilinu og er um marktæka breytingu að ræða en þetta sést einnig á dánartíðninni (myndir 1 og 2). Fjölbreytugreining var einnig gerð á öllum hópnum þegar villivaxtarkrabbameinum var sleppt og einnig á totukrabbameinum einum sér en niðurstöðurnar voru svipaðar það er að segja að hvorki DNA innihald í æxlisfrumum né S-fasi juku nákvæmni við mat á lífshorfum. Einnig voru æxlin skoðuð með tilliti til annarr- ar skiptingar á S-fasa gildum án þess að niður- stöðurnar breyttust. A tímabilinu greindust einungis níu sjúkling- ar með merggerðarkrabbamein í skjaldkirtli. í sjö tilfellum var gerð flæðigreining. Af þessum sjúklingum voru þrír látnir og höfðu þeir allir mislitna æxli en þeir fjórir sem voru á lífi í lok athugunartímabilsins höfðu tvílitna æxli. Umræða í þessari rannsókn voru skoðuð öll greind tilfelli skjaldkirtilskrabbameins á Islandi á 36 ára tímabili. Nýgengi skjaldkirtilskrabbameins hefur verið mjög hátt hér á landi síðustu ára- tugi og er enn (15). Aðallega er þetta háa ný- gengi vegna þess hversu algeng totukrabba- mein eru eða 76% klínískt greindra tilfella á rannsóknartímabilinu. Jónandi geislun er sá þáttur sem best hefur verið staðfestur sem orsök skjaldkirtilskrabba- meins (16). Geislunin getur stafað af læknis- fræðilegri meðferð og hefur sá þáttur verið skoðaður hér á landi (17) án þess að samband við hátt nýgengi hafi fundist. Einnig hefur ætt- gengi verið skoðað, en ekki fannst ættgengur þáttur meðal sjúklinga með totukrabbamein (18) og engin ætt með aukna tíðni merggerðar- meina hefur fundist hér á landi. Önnur atriði sem skrifað hefur verið um sem orsakavalda eru góðkynja sjúkdómar í skjaldkirtli (19) og hormónaástand kvenna og barneignir (20). Því hefur einnig verið haldið fram að matarvenjur, sérstaklega neysla sjávarafurða gæti aukið tíðni skjaldkirtilskrabbameins (21). Þetta hefur ekki verið athugað sérstaklega hér á landi en ólíklegt verður að telja að þessir þættir skýri hátt og breytilegt nýgengi. Eins og fram hefur komið varð mikil aukn- ing á nýgengi skjaldkirtilskrabbameins hjá konum á árunum 1965-1979. Aukninguna má nær eingöngu rekja til totukrabbameina. Svip- uð aukning átti sér stað í vestur og norður Noregi (21). Því hefur verið haldið fram að kjarnorkutilraunir Rússa á Novaja Semla á ár- unum 1954-1962 gætu verið orsök þessa háa nýgengis á áttunda áratugnum (21). A árunum kringum 1960 sýndu mælingar að geislavirkt úrfelli og meðal annars I131 mengun í mjólk var talsvert meiri en síðar varð (22). Lækkun á nýgengi eftir 1980 gæti samrýmst þessari kenn- ingu en þá má spyrja af hverju breytingarnar eru mismunandi eftir kynjum. Því má bæta við að ný rannsókn frá Belarus í nágrenni Chern- obyl sýnir mikla aukningu á tíðni skjaldkirtils- krabbameins hjá börnum (23).
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.