Læknablaðið - 15.05.1996, Qupperneq 63

LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
409
tionship) sem hann hélt með
heimilislæknum á sjötta og
sjöunda áratugnum og í fram-
haldi af þeim gaf hann út bókina
The doctor, his patient and the
illness. Minn árgangur í lækna-
deild var látinn lesa þá bók í
síðasta hluta, og var það geð-
læknirinn Jakob V. Jónasson,
sem stóð fyrir því. Einn af
skólabræðrunum skrifaði
reyndar mjög jákvæðan ritdóm í
Læknanemann, sem skemmti-
legt er að lesa aftur, nú þegar
hann hefur starfað sem sérfræð-
ingur í augnlækningum um ára-
bil. Jakobi er ég eilfflega þakk-
lát, því að lestur þessarar bókar
hafði veruleg áhrif á viðhorf
mitt til læknisfræði og til mann-
legra samskipta og varð til þess
nokkru síðar að ég valdi að læra
þá skemmtilegu grein, heimilis-
lækningar, í Bretlandi. Örlögin
höguðu því svo að ég komst í
Balint hóp á Edgware General
spítalanum og síðar á North-
wick Park, ásamt öðrum lækn-
um í sama framhaldsnámi og
varð því Balint læknir sjálf og
hef verið í brezka félaginu síð-
an. Þar hef ég kynnzt nokkrum
af eldri kynslóð Balint lækna,
fólki sem vann með Balint og
var í upphaflega hópnum hans.
Þar á meðal vil ég nefna Philip
Hopkins, sem hóf að starfa sem
heimilislæknir eftir seinna stríð-
ið, og uppgötvaði eftir herþjón-
ustu, að hann hafði engan und-
irbúning hlotið í námi fyrir álag-
ið, kröfurnar og sjúkdómsein-
kennin sem aragrúi sjúklinga í
nýstofnaðri National Health
Service hellti yfir hann daglega.
Hann varð því harla glaður við
að lesa auglýsingu í Lancet í
apríl 1952, þar sem læknum var
boðið að koma í „Discussion
Group Seminar on Psycholog-
ical Problems in General
Practice".
Þar var Balint á ferðinni, og
fyrir 10 shillinga, sem átta til 10
fundir áttu að kosta, komst
Philip í þennan fyrsta hóp, og
örlög hans voru ráðin. Bókin
The doctor, his patient and the
illness var gefin út í kjölfarið og
starf hópsins þar með skráð á
spjöld sögunnar. Philip varð
síðar formaður Balint félagins
og ritstjóri the Journal of the
Balint Society.
Á hverju hausti heldur félag-
ið Balint helgi í Oxford, sem
miðast við að kynna starf Balint
hópa og hafa þessar helgar þótt
mjög fróðlegar og skemmtileg-
ar. Eg mæli eindregið með því
að þeir sem vilja taka þátt í að
fara hér af stað með formlegan
félagsskap eða vilja setja á stofn
Balint hópa noti nokkra haust-
daga í að dvelja á stúdentagarði
í Oxford.
Michael Balint hefur verið
samofinn mínum læknisferli allt
frá því Jakob kynnti hann fyrir
mér fyrir löngu síðan og ég get
ekki séð fyrir mér hvernig ég
hefði lifað af í krefjandi starfi, ef
ég hefði ekki notið leiðsagnar
frá þeirri hugmyndafræði, sem
kennd er við Michael Balint. Ég
er þess líka fullviss, að sú aðferð
getur gert læknanemum og
þeim sem stunda heimilislækn-
ingar ómælt gagn. Vil ég því
leggja til að þeir, sem bera
ábyrgð á og skipuleggja slíkt
nám, gefi henni gaum.
Katrín Fjeldsted læknir
Heimildir
1. Balint M. The Doctor, his Paticnt and
the Illness. London: Pitman Medical
Publishing Co, 1957 (og síðari útgáfur).
2. Hopkins P. Personal Memories of
Michael Balint. J Balint Society 1986:
14-8.
3. Courtney MJF. A Plain Doctor’s Guide
to Balint-work. J Balint Society 1992:
20-1.
4. O’Dowd TC. Five years of hcartsink
paticnts in gcncral practice. BMJ 1988;
297: 528-32.
5. Balint E, Norell JS, eds. Six minutes for
the patient. London: Tavistock Publicat-
ions, 1973.
6. Salinsky JV. The Last Appointmcnt.
London: The Book Guild Ltd, 1993.
7. Hopkins P, ed. The Human Face of
Medicine. London: Pitman Medical Publ-
ishing Co. Ltd & the Balint Society, 1979.
8. Hopkins P, ed. Patient Centered
Mcdicinc. London: Regional Doctor Pu-
blications Ltd & the Balint Society, 1972.
9. Guðmundsson ÓG. Að hlusta, skilja og
lœkna. Læknaneminn 1972; 25 (2): 55-6.
Liggur frammi hjá Læknablaðinu
£ Socialstyrelsen
S\cii.sk ForvniiiK>
ft'ir (Mtslctrik »kIi (•> iK'knkigl
Arbcts- ocli Ki'fmibgnipp
Koiuplikatioucr
vid
Obstctrisk
och GynckologLsk
kirurgi
SK
KURSER