Læknablaðið - 15.01.1997, Blaðsíða 25

r
7 / / / (omeprai^
erfa fljótt og ba
Einkennin
I sýrutengdum
sjúkdómum þarf að hemja
prótónupumpuna

Eiginleikar: LyfióblokkarprótónupumputyítK-, H• - ATfVsc:)íjjaríetalfrut^ummagáns.Lyfiðílregurþanníg
úr framleiöslu magasýru, bæói hvildvthamleiðsli^oö/iö iivers kyns örvun. Lyfij) frósogasj’ftá þörmum á
3 b kíst og er aðgengi nálægt 35" eftir einsuíkan'skamtttt, en eykst i 60% vjð stöðuga motkun, Hvorki
matur né sýrubmdandi lyf hafa áúr,f a aðgengSMSins. Próteinbinding í blóði ej um 95%. Helmingunartími
lyfsms i blóði et u.þ.b. 40 mitmtur, en síkit tyfsíns standa mun lengur en því samsvarar og er talið, að
vfctkunin hverfi á 3-4 dögum. Lyríð umbrotnar algerlega. Umbrot eru aðallega í lifur og skiljast
r:ú;oisetni.'i að m.estu úi mec þvagi. Við langtimameðferð hafa greinst blöðrur á magakirtlum. Þessar
breytingar eru afleiðingar-jf minnkaðri sýruseytingu, eru góðkynja og ganga til baka þegar meðferð er
hætt. Ábendingar: Sársjúkdömu- í skeifugörn og maga. Bólga í vélinda vegna bakflæðis. Zollinger-Ellison
heilkenni (syndrome). Æskileu; er, að þessar greiningar séu staðfestar með speglun. Langtimanotkun vió
bólgu í vélinda vegna bakflæóis eða við síendurteknum sárum í maga eða skeifugörn: Ekki er mælt með
notkun lyfsins lengur i3 ár. Fróbendingon Ofnæmi fyrir ómeprazóli. Varúð: Þegar talið er að um magasár
sé að ræoa sfcql útiioKa 'iikj-nja sjúkdóm, en ómeprazól meðferð getur dregið úr einkennum og seinkað
siuktíói!.sgt':::iingu. Meðganga og brjóstogjöh Ekki er ráðlegt að gefa lyfið á meðgöngutíma og við
briúMagjöf n'.-ma brýn ástæða sé til. Áukaverkanin Algengustu aukaverkanir eru frá meltingarvegi; svo sem
jttjangur, óqleði og hægðatregðfi, gmi'íg höfuðverkur. Algengar (>1%): Almennan Höfuðverkur.
MtH.i■yailæir fúöurgangur, ógleði, uppköst, hægðatregða, kviðverkir og aukinn vindgangur. Sjaldgæfar
(0,1-1%): A, .. ,ar: Syfja, þreyta. Taugakerfi: Svimi. Svefntrufia;úr, skyntruflanir. Húd: Útbrot, kláöi.
Ofsakláði- Ar:■ <ö. Slen.___________________________________________________
í stöku tilvik; - hefur eftirfaraníverið lýst í tengslum við ómeprazól meðferö, en orsakasamband er ekki
sannað: Liðve.-kir, vuðvaþrtTyta, vöðvaverkir. Tímabundið rugl og æsingur, þunglyndi og ofskynjanir.
Munnþurrkur, bólga í tjiunru, svuppasýkingar í munnf.- Breytingar á lifrarensimum, encephalopathia hjá
sjúklingum með lifrarbiLm, lifrarbóíga með eoa án gulu. Lifrarbilun. Stækkun á brjóstkirtlum. Kyrningahrap
og fækkun á öðrum hvú , bióðkornum 09 blóðflögum Öjúgur. Þokusýn. Breytingar á bragðskyni. Aukið
Ijósnæmi, erythema m iliiforme, hárlos. Aukm svitan;/r.duO- Hiti, berkjusamdráttur. Millivefsbólga í nýrum.
Ofnæmislost. Hjá mikið veikum sjúklingi/m, sem hafa fengið óméprazól í háum skömmtum sem stungulyf
i æð, hafa sést'ilvik um óafturkræfa sjónskerðingu, en orsakasambánd er þó óljóst. Milliverkanir: Frásog
sumra lyfja getur breyst vegna hækkunar á sýrustigi tnagans. Þanmg má ætla að frásog ketókónazóls
minnki samfimis ómepra/ól meðferð, eins og gerist ef samtimis erii gefin önnur lyf sem hemja
sýruseytingu eóa eru sýrubindandi. Ekki hefur orðið vart við milliverkun lyfsms við fæðu eða samtímis töku
sýrubindandi lyfja. Þar sem lyfið er umbrotið í lifur um cýtókróm P450 2C19 (CYP2C19) kerfið getur það
seinkað útskilnaði á dia/epami, warfarini (R-warfarín) og fenýtóini. Fylgjast skal með sjúklingum, sem fá
warfarín eða lenýtóin og getur verið nauðsynlegt aö minnka skammta. Engu að síður liefur samtímis
meðferð með Losoc 20 mg daglega ekki breytt blóöstyrk fenýtóíns hjá sjúklingum á samfelldri meðferð
með lyfinu. Á sama hátt hefur samtiinis meöferð með Losec 20 mg daglega ekki breytt bloðstorknunartima
hjá sjúklingum á iamfelldri meðferð með warfarini. Plasmastyrkir ómeprazóls og klaritfómýcíns aukast við
samtimis meðferö meö þessum Fyfjum'. Niðurstöðyr fjölda \msókna á miiaverkun lyfsins við önnur lyf
benda til þess að.endurtekin gjöf .á ómeprazóli 20-40 mg til inStöku. hafi er.gin áhrif á ónnur mikilvæy
ísóform CYP, eins og sést hefur á þvj að milliverkun er ekki fyrir ne\|i á hVarfcfaum fyrir CYPlA2 (koffein
fenacetín, teófýllín), CYP2C9 (S-warfarín), CYP2D6 (metóprólól, prcp\nólól), CYP2E1 íetanoij og CYP3A
(cýclósporín, lídókaín, kinidin, estradíól). Eiturverkanir: Engar upplýsmbar iigyja fýrir um eiturverk.-.-,n 1
mönnum Nákvæmar leiðbeiningar um meðferð eru því ekkj pekktar. Skammtastærðir banda fullorðnum
Sýruhjúphylkin á að gleypa heil með a.m.k V? glasi e( vatni. TaS’rna má inpifvnd hylkjanna í t.c. skeið og
taka það þannig inn en þau má ekki tyýgja. Gæta sM þess að geyma hylkin í vandlega lokuðu glasi.
Sýruhjúphylki: Skeifugarnarsár: Venjulegur skammtuíðr. 20 mg á-tiag í 2 vikur. Hafi sáriö ekki gróið, má
halda meðferð áfram í 2 vikur í viðbóL Hjájsjuklingum, sem haía ekki svaráð annarri meðíerð, hafa 40 mg
einu sinni á dag verið gefin og sárið gróið, oftas* mnarr4’vikna Magasár: Venjulegur skammtur er 20 mg
á dag í 4 vikur. Hafi sárið ekki gróið, má halda hiéðfero áfram i 4 vikur til viðbótar. Hjá sjúklingum, sem hafa
ekki svarað annarri meðferð, hafa 40 mg einu sinni á dag venð gefm og sárið gróið, oftast innan 8 vikna.
Bólga í vélinda vegna bakflædis: Venjulegtrr skammtur er 20 ing á dag i 4 vikur. Hafi bólgan ekki læknast,
rná halda meðferð áfram i 4 vikur til.viðbótar. Hjá sjúklingum, sem hafa ekki svarað annarri meðferð, hafa
40mgeinusinniádag veriðgefinog bólgan læknast, venjulega innan 8 vikna. Zollinger-Ellisonheilkenni
(syndrome): Venjulegur skammtur er 60 mg einu sinni á dag. Finna þarf hæfilega skammta hverju sinni, en
þeir geta verið á bilinu 20- 120 ^ig á dag. Fari dagsskammtur yfir 80 mg þarf að skipta honum í tvær
lyfjagjafir. Langtímamedferð vegna bakflæðis i vélinda eða vegna siendurtekins sársjúkdóms i maga eda
skeifugörn:\leri\u\eqw skammtur er 10 mg einu sinni á dag, sem má hækka í 20 mg á dag, ef þörf krefur.
Stungulyfsstofn: í upphafi meðferðcV má nota stungulyfið handa sjúklingum sem eiga erfitt með að taka
lyfið inn. Venjulegur skammtur er 40 mg í æð einu sinni á dag. Ekki skal blanda lyfinu saman við
innrennslislausnir. Lyfið skal gefa róle'ga í æð og á gjöf lyfsins að taka a.m.k. 2 1/2 mínútu. - Leysir fylgir
stungulyfsstofninum og má ekki nota annan leysi. Tilbúna lausn skal nota innan 4 klst. frá blöndun.
Innrennslisstofn: í upphafi meðferðar n’á nota innrennslislyfið handa sjúklingum, sem eiga erfitt með að
taka lyfið inn. Venjulegur skammtur er 40 mg í æð einu sinni á dag. Innrennslið skal gefa á 20-30 minútum.
Innrennslisstofninn má leysa i 100 ml af 0,9% natriumklóríðlausn og skal þá nota lyfið innan 12 klst. eða i
100 ml af 5% glúkósulausn og skal þá nota lyfið innan 6 klst. Hvorki skal nota aðrar innrennslislausnir né
annað magn en hér er getið. Skammtastærðir handa börnum: Engin reynsla er af notkun lyfsins hjá
börnum Pakkningar og verð (nóv. 1996): Innrennslisstofn 40 mg/hgl.: hgl. 40 mg x 5 - 9.569 kr. (sjúkl. greiðir
3.000 kr.). Stungulyfsstofn 40 mg/hgl.: (hgl. 40 mg + leysir) x 1 - 2.041 kr, (sjúkl greiðir 1.032 kr.)
Sýruhjúphylki 10mg: 28 stk. - 5.451 kr.(sjúkl greiðir 2.055 kr.). Sýruhjúphylki 20mg: 7 stk. - 2.643 kr (sjúkl
greiðir 1.213 kr.).; 14 stk.- 3.800 (sjúkl. greiðir 1.568 kr.).; 28 stk,- 7.200 kr. (sjúkl. greiðir 2.586 kr.l; 56 stk. -
13.300 kr. (sjúkl. greiðir 3.005 kr.).; 100 stk,- 22.250 kr. (sjúkl. groiðir 3.006 kr.) (þynnupakkað).; 112 stk - 26.703
kr. (sjúkl. greiðir 3.000 kr.). Sýruhjúphylki 40 mg: 28 stk. - 14.696 kr. (sjúkl. greiðir 3 000 kr.)
Greiðslufyrirkomulag E. Hámarksmagn sem ávisa má með lyfseðli er sem svarar 30 daga skammti.
Copyright © 1995 Astra AB
ASTItA