Læknablaðið - 15.03.1998, Qupperneq 41

LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84
219
Lömun þvagblöðru
Tengsl viö góökynja æxli í mænugöngum
Ársæll Kristjánsson", Lars Malmberg2’
Kristjánsson A, Malmberg L
Detrusor acontractility due to tumor in the spinal
canal
Læknablaðið 1998; 84: 219-22
A request for normal micturition is an intact mictu-
rition center and neural pathways (micturition ref-
lex). In the case of detrusor acontractility, micturition
is often augmented by abdominal straining. In a pati-
ent with a voiding difficulties, micturition history
and appropriate urodynamic investigations are help-
ful. We describe herein a 47 year old male who pres-
ented with an history of micturition difficulties. Cor-
rect diagnosis was established by help of physical
examination, urodynamic and magnetic resonance
investigations and appropriate treatment was ini-
tated.
Key words: detrusor acontractility, micturition center,
micturition reflex, spinal tumor.
Ágrip
Forsenda eðlilegra þvagláta (micturition) er
að taugastjórnun þvagblöðrunnar sé órofin. f
þeim tilvikum þegar þvagblöðruvöðvinn
(detrusor muscle) er óstarfbæfur, er þvaglátum
oft viðhaldið með hjálp kviðarvöðva. Hjá sjták-
lingum með þvaglátaerfiðleika eru sjúkrasaga
og viðeigandi mælingar á starfsemi þvag-
blöðru/neðri þvagvega (urodynamic in-
vestigations) hjálplegar. Hér er lýst 47 ára
gömlum karlmanni með sögu um þvaglátaerf-
Frá "Domus Medica, 2lþvagfæraskurödeild Háskólasjúkra-
hússins í Lundi. Fyrirspurnir, bréfaskipti: Ársæll Kristjáns-
son, Domus Medica, Egilsgötu 3, 101 Reykjavík.
Lykilorð: lömun þvagblöðru, taugastjórnunþvagláta, æxli
í mænugöngum.
iðleika. Rétt greining fékkst með sögu, rann-
sókn á starfsemi þvagblöðru og segulómrann-
sókn og viðeigandi meðferð var hafin.
Sjúkratilfelli
Karlmaður 47 ára gamall leitaði á göngu-
deild þvagfæraskurðdeildar í janúar 1994
vegna erfiðleika við að tæma þvagblöðru. Ein-
kennin höfðu staðið í um það bil 10 ár en
versnað verulega síðastliðið eitt ár. í sögu sjúk-
lings kom fram að þvaglát voru tíð á daginn
(átta til níu sinnum) en næturþvaglát óveruleg.
Sjúklingur þurfti að setjast niður og nota kvið-
arvöðva við tæmingu þvagblöðru. Skoðun
leiddi í ljós nárakviðslit báðum megin. Vöðva-
spenna (tonus) í endaþarmsvöðva var skert og
bulbocavemous viðbragð reyndist ekki vera
fyrir hendi. Þvagflæðismæling sýndi 100 ml
þvagmagn og hámarksflæði 12 ml á sekúndu.
Speglun þvagrásar og þvagblöðru var eðlileg.
Vegna gruns um truflun á taugastjórnun
þvagblöðrunnar var starfsemi þvagblöðru/neðri
þvagvega mæld(urodynamic investigations).
Við blöðrumælingu (cystometry), þar sem
mældur er þrýstingur í blöðru í sentimetrum
vatns (cmH^O), við ákveðið magn í blöðru, var
notast við þvaglegg þar sem þrýstingur í blöðru
(intravesical pressure) var mældur á sama tíma
og innrennsli (natríumklóríð) fór fram í liggj-
andi og standandi stöðu. Þrýstingur í kviðarholi
var mældur með þrýstingsmæli í endaþarmi.
Samdráttur í þvagblöðruvöðvanum (detrusor
muscle) var reiknaður út frá jöfnunni;
Pdetrusor — Pintravesical — Pabdominal
(P=þrýstingur í cmH^O). Rannsóknin sýndi
blöðru sem rúmaði 700 millilítra. Við tæmingu
þvagblöðrunnar, sem var ófullkomin, var þvag-
blöðruvöðvinn nánast óvirkur og tæming fór
fram með hjálp kviðarvöðva (mynd 1).
Þar sem viðhlítandi skýringu skorti og grun-