Kjarninn - 12.12.2013, Síða 20

Grænmetismafían
Á tíunda áratugnum var íslenskt við-
skiptalíf ekki orðið jafn goslegt og það
varð á þeim fyrsta eftir aldamót. Íslenskir
kaupsýslumenn voru ekki orðnir jafn stór-
huga í þeim leiðum sem þeir völdu til að
komast yfir meiri peninga og völd. Helstu
brotin sem framin voru á þessum tíma
voru samráðsbrot. Og það fyndnasta var
grænmetissamráðið.
Árið 1995 náðu Sölufélag garðyrkju-
manna og tengd fyrirtæki samkomulagi
við Ágæti og Mötu um víðtækt ólögmætt
verðsamráð og markaðsskiptingu í við-
skiptum sínum með grænmeti, kartöflur
og ávexti. Samkeppnisyfirvöld komust
síðar að þeirri niðurstöðu að þessir aðilar
hefðu myndað með sér nokkurs konar
einokunarhring með það að markmiði að
draga úr samkeppni sín á milli og hækka
verð á þessum vörum.
Meðal annars hittust Pálmi Haraldsson,
þá framkvæmdastjóri Sölufélagsins, og
Gunnar Gíslason, framkvæmdastjóri Mötu,
á fundi í Öskjuhlíðinni til að ræða fyrir-
huguð kaup á samkeppnisaðilanum Ágæti.
Vegna þessa fundar, sem var haldinn á
þessum sérkennilega stað, voru stjórnendur
grænmetisgeirans kallaðir „Grænmetis-
mafían“ í fjölmiðlum. Það er prýðilegt nafn
á illa fjármagnaðri B-mynd sem myndi lík-
ast til fara beint á spólu. Nokkuð ljóst er að
Eric Roberts myndi leika Pálma Haraldsson.
#3
61/63 kjarninn TOpp 5