Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Qupperneq 13

IIIII..

.. \i;,;
[ifiiíl:*
:• -.n\, •• , ,
. I
ÍIÍlliÍÍllÉS
' ' s

. , &
llil!

- lt
£$;"•. ••, .>:■, ,> , , - , jaiHg
, v'-" •.•í\I'-Iv\-'íÍ , -
' s- , ^ ^
;
. :: i

» ý**r m
ðHniHfli
-i • 4 ■, -••• • • .
•; M 1
j
-s -,,, \, .. ■ .<- vv„-\, ■»3«
4- . i.'ii

I
i m m
. ■ ■

p ■■■ Í
Brezk herskip á höfninni í Malta.
land verði of voldugur .... því
að annars gæti jafnvæginu milli
stórvelda Evrópu verið iiætta búin.
En jafnvægisstefnau hefir um akia-
raðir verið fyrsta boðorð brezkra
stjórnmálamanna.“ Bretum þótti
uppgangur Frakka eftir styrjöldina
Iielzt til mikill, og lögðust þá á sveif
með Þjóðverjum. Þeir bafa stult
Þjóðverja fram til þessa. En nú
virðist svo, sem þeir séu að verða
hliðhollari Frökkum en þeir liafa
verið. Það á sennilega að nokkru
leyti rætur sínar að rekja til þess,
að þeim finnist Þjóðverjar vera
orðnir of sterkir. En önnur öfl munu
þó einnig vera hér að verki, sem
síðar verður vikið að.
En nú mætti spyrja: Hvers vegna
leggja Bretar svona mikið kapp á,
að styrktarhlutföllin milli annara
stóryelda séu sem líkust? Það staf-
ar af því, að þegar styrktarhlutföll
þeirra eru lik, þá halda þau hverl
öðru i skefjum, og að þá þurfa Bret-
ar síður að óttást þau. Ekkert þeirra
getur þá lamað hrezka heimsveldið
með hernaðarráðstöfunum, eða með
áhrifuni sinuni. Og ekkert þeirra
get'ur þá orðið verulega skæður
keppinautur þess á sviði verzlun-
armálanna.
Það, sem nú veldur Bretum þygst-
um áhyggjum, er uppgangur Þýzka-
lands, Miðjarðarhafsmálin, styrjöld-
in í Kína og óeirðirnar í Palestínu.
Afstaða Breta til þessara mála mót-
asl fyrst og fremst af þeirri ný-
lendupólitík, sem nú hefir nokkuð