Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Side 33

ÞJÓÐIN
29
Bátabryggjurnar og uppsátur.
Bæjarbryggjan svonefnda aust-
anvert við höfnina var lengi aðal-
iiryggja bæjarins, og bafði mestall-
ur vélbátaflotinn bana eina til af-
nota um langt skeið.
Þessi bryggja var endurbætt og
lengd um ca. 26 m. árið 1925 og
hækkuð og við hana gert árið 1926.
Auk þess hafði verið byggð til
bráðabirgða trébrvggja í svonefndri
Skildingafjöru árið 1920, fvrir vél-
báta þá, er iiöfðu bækistöð innan-
vert við höfnina. Samfara þessum
endurbótum fyrir vélbátana voru
byggð steinsteypt uppsátur fvrir
um 100 léttibáta.
Vatnsból fyrir skip.
í sambandi við hafnarmannvirk-
in og á kostnað liafnarsjóðs hefir
verið útbúið vatnsból fyrir bátana
undir svonefndri Stóru-Löngu norð-
anvert við höfnina. í hana rennur
bergvatn úr Heimakletti.
Hafnarfestar.
Til þess að nota sem bezl rúmið
á höfninni, varð að hverfa að öðru
ráði en þvi, að láta hvern bát liggja
við eigin legufæri. Framan af var
það svo, og hafði hver sitt atkeri,
en það var bæði ótryggt og rúm-
frekt. Bæjarstjórn keypti því mik-
ið af mjög sverum stórskipakeðjum
i Danmörku, og var þeiirf lagt eftir
endilangri höfninni, hhð við hlið,
með ákveðnu miliibili. Úr þessum
festum lágu svo taumar með „háls-
um“ með jöfnu millibili upp á >rfir-
borð sjávarins, og var svo hver bát-
ur tengdur við sinn streng og liggja
bátarnirþannigí skipulegum röðum.
Kostnaður var mikill við þetta,
en það var hinsvegar alveg ólijá-
kvæmilegt eins og á stóð.
Nú þegar búið er að dýpka vest-
an við hina nýju og miklu stór-
skipabryggju, sem byggð er á þeim
tveim skerjum, sem eru innarlega
í höfninni og Básasker nefnast,
mjmdast þar gott lægi fyrir vélbáta
og má þar hafa þá miklu þéttar
saman en á venjulegum hafnar-
festum.
Dýpkun. Stórskipabryygja.
Þegar séð var, að garðarnir
myndu standa, var strax undið að
þvi að undirbúa stórskipabryggju
og dýpkun á böfniuni.
Stórskipabryggjan er nú að mestu
fullsmíðuð. Geta legið við hana 3
flutningaskip í einu. í sambandi við
bryggjuna er allstór uppfylling, sem
nær austur í svonefnda Tanga-
bryggju. Er þar land mikið búið lil
úr sandi þeim, sem dælt befir vcr-
ið af mararbotni i kringum stór-
skipabryggjuna.
Dýpkunarskip létu Vestmanney-
ingar smiða i Danmörku árið 1935.
Það er fyrsta dýpkunarskipið, sem
landið eignast. Skipið kostaði um
160 þúsundir króna, og hefir ríkið
lagt til tæpan % hluta kostnaðar-
verðs.
Dælur skipsins soga sandinn upp
lir höfninni og eru mjög stórvirk-
ar. Dýpkun sjálfrar innsiglingar-
innar er örðugust. Þar er grjótejTÍ
i botni, „Steinrifið“, um 40 metrar
á breidd. Þar verður að ná linull-
ungunhm upp með aðstoð kafara.