Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Qupperneq 36

32
Þ J Ó Ð I N
stígur 1929, Formannabraut 1930,
Fífilgata 1931, Kirkjuvegur og Mið-
stræti 193-1, Heiðavegur og Strand-
vegur 1934, Vesturvegur nýi 1935,
Heimagata og Helgafellsbraul 1935
—1936 og Bárustígur og Vestmanna-
braut 1937. Hefir stórfé verið var-
ið til þeirra framkvæmda.
Samfara vegalagningunni hafa
bolræsi verið lögð í vegina. Arið
1926 var fyrst lagt bolræsi í Báru-
stíg, og má nú heila, að bolræsi
séu komin í meginhluta kaupstað-
arins. Er þar þó enn mikið verk-
efni fyrir höndum, sem bíður fram-
kvæmda á næstu árum. Sérstaklega
hefir á siðari árum, síðan árið 1930,
verið unnið að bolræsagerð, og bafa
stórstígar framkvæmdir á því sviði
átt sér stað síðuslu árin.
Hefir nokkuð af þeim fram-
kvæmdum verið unnið með þriðj-
ungstillagi úr ríkissjóði sem at-
vinriubótavinna.
Björgunarmál
Vestmannaeyja hefir bæjarsjóð-
ur stutt með stórum fjárfram-
lögum til útgerðar „Þórs“, á með-
an dýrast var að gera skipið
úl, og síðan eftir að ríkið tók að
sér útgerð skipsins, veitti bæjar-
sjóður um tíma nokkurt fé til þess,
unz hann fékkst leystur undan
þeirri kvöð með samkomulagi við
ráðuneytið 1932. Um framlög til
björgunarmálanna úr bæjarsjóði
stóð jafnan mikill styr af hendi
kommúnista, sem töldu bæjarsjóð
ekki eiga neitt að greiða í þessu
skyni. Það féll samt í hlut sjálf-
stæðismanna, að ná því samkomu-
lagi við ráðuneytið, sem losaði bæj-
arsjóð undan greiðsluskyldu.
Brunamál, brnnastöð og tæki.
Arið 1923 keypti bæjarstjórn liina
fyrstu véldælu, en áður bafði aðeins
ein handdæla verið notuð við elds-
voða. Árið 1931 var slökkviliðið
endurskipulagt, jafnframt sem þá
voru keypt allskonar áhöld og
slöngur fvrir um 20 þúsund krón-
ur. Þá var skipað fast lið, 30 manns,
en áður höfðu allir verkfærir bæj-
arbúar verið í slökkviliðinu. Með
þessum endurbótum á slökkviliði
og áhöldum, kom bæjarstjórn til
leiðar 15% lækkun á öllum iðgjöld-
um til Brunabótafélags Islands, sem
allir húseigendur liafa notið góðs af.
Nemur þessi afsláttur nokkurri
uppbæð árlega.
Vatnsból og sjóveita.
Mikið mein er Eyjunum að því,
að hvergi er lækur eða nægilegt
valn á eyjunni. Inni i Herjólfsdal
befir frá ómuna tíð verið lítil tjörn,
og rann í hana örlítið seitl, sem
kom eftir yfirbyggðum farvegi aust-
auvert við tjörnina.
Annað vatnsból var Vilpa svo-
kölluð á Vilborgarstaðatúni, en hún
var oft óhrein og því lítl brúkleg.
I þessi vatnsból sóttu menn vatn
áður fyrri.
Þegar bætt var að byggja bús með
torfþökum og hafa í þess stað timb-
ur- eða járnþök, fóru menn að hag'-
nýla sér regnvatnið, með því að
byggJa steinstevpuþrær (brunna)
við hvert hús og leiða regnvatnið
eftir vatnsrennum af þakinu í þrær