Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Page 50

40
ÞJÓÐIN
lesti. Að endaðri rannsókn kallaði
herdeildarforinginn Wynanky fyrir
sií* næsta dag, og tjáði lionum, að
ekki væri unnt að liafa hann leng-
ur í þjónustu, vegna fjárhagsvand-
ræða hans. Ilinsvegar væri það vit-
að, sagði foringinn, að Wynanky
óskaði einskis frekar en að vinna
fvrir keisarann og föðurlandið, og
af þeim ástæðum stæði honum til
l)oða að flvtjasl yfir i upplýsinga-
deildina.
Skilmálarnir voru þeir, að Wv-
nanky átti að starfa sem almennur
undirforingi í þeirri deild — eða
hlátt áfram sagt — vera njósnari.
Rn ef stríð skylli á og kringumstæð-
urnar leyfðu, þá myndi hann fá aft-
ur slöðu sína og fyrri metorð.
Foringinn úr herforingjaráðinu
var ánægður með þetta. Wynanky
var æfður velfræðingur, en það
þurftu njósnarar að vera, en auk
þess hafði foringinn fengið að vita
að hann talaði frönsku ágætlega,
jafnvel reiprennandi.
í Köln var það látið heita svo,
að Wvnanky hefði verið fluttur að
annari herdeild, og hann fékk fyrir-
framgreiðslu til að veita þeim úr-
lausn, sem kröfuharðastir voru af
lánardroltnunum. Því næst fór hann
til Berlínar og Anna með honum.
Wynankv vann á lítilli skrifstofu
í Búlowstrasse. Það var aðalskrif-
stofa litils verzlunarfélags í Þýzka-
landi, sem hét „Meunier & Co.“ Það
seldi lijólbarða og varahluti í vél-
ar, en þetta var ekki umfangsmikil
verzlun, enda er rétt að minnast
þess, að árið 1906 var þetta alll i
hyrjun. Aðalatriðið er, að hér var
raunverulega um verzlun að ræða.
Firmað „Meunier & Co.“ hafði
umboðsmenn í mörgum borgum í
Þýzkalandi, Hollandi, Belgíu og
Frakklandi. Allir þessir menn voru
fastir sölumenn fvrir það, þ. e. a.
s. fengust aðallega við sölu á vör-
um þess. Nú á tímum, þegar menn
eru orðnir sérfræðingar í njósnara-
sögum, er óþarft að minna á, að
dulbúnir njósnarar, með andlits-
farða og barta, eru alls ekki til.
Hinn raunverulegi njósnari er mað-
ur, sem ekki er bægt út á að setja
og hefir fullkomlega lögmæta á-
stæðu fyrir veru sinni á hverjum
Tímaritið Þjóðin fjallar um þjóðfélags og menningarmál. Kemur út 6 sinnum
á ári og kostar kr. 3.00, ef greitt er fyrirfram við móttöku 1. heftis, en ella kr. 4.00.
Afgreiðsla er í Varðarhúsinu, uppi, og verður hún opin fyrst um sinn frá
kl. 5—6 e. h., en annars geta menn snúið sér til útgefendanna.
Útgefendur: Guðmundur Bencdiktsson, Gunnar Thoroddsen, Kristján Guðlaugs-
son, Skúli Jóhannsson.
Prentsmiðja: Félagsprentsmiðjan.