Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.08.1930, Síða 30

316
Hroðalegt ferðalag.
[Stefnir
kosti þeyttist eg fram hjá opinu
sem vatnið fór út um. En svo
náði hringiðan í mig. Eg sogaðist
inn í pípuna, og enn þeyttist eg
áfram í áttina til Port Elizabet.
Eftir þetta vissi eg lítið af
mér. Eg var eitthvað að hugsa
um það, hvað orðið væri af skón-
um mínum, því að eg gat ekki
fundið, að eg væri með þá á fót-
unum. En svo fór eg að rekast
svo óþyrmilega í og fekk svo
sárar kvalir og sting í brjóst og
síður og hingað og þangað, að eg
hætti að hugsa um skóna.
Svo fannst mér höfuðið á mér
vera keyrt aftur á bak. Eg fann
eitthvað heitt renna ofan í mig.
Eg fann að handleggirnir á mér
skókust til án þess að eg gerði
nokkuð til þess sjálfur*). Og
*) Öndunartilraunir.
þetta er nú allt, sem eg get sagt
í fréttum af þessu hroðalega ferða
lagi mínu, fyrsta og — vonandi
— síðasta ferðalaginu sem farið
verður þarna á milli, í þessu. far-
artæki!“
Metcalf var nokkrar vikur í
sjúkrahúsinu í Port Elizabet. —
Hann var lítið meiddur. En taug-
ar hans voru mjög bilaðar, og
hann fékk lausn frá störfum með
eftirlaunum. Til þess að sýna, hve
lífshættan var mikil, skal þess get-
ið hér, að næst þegar vatni var
hleypt í leiðsluna, sprungu píp-
urnar á 14 mílna svæði af því að
þær offylltust. í það skifti hefði
því engin minnsta lífsvon verið
fyrir mann í pípunum.
HVERT STEFNIR HEIMURINN?
Eftir Jean Richard Bloch.
Þróunarferli mannanna má
lýsa með tveimur orðum: ótti og
leti.
I. Ótti.
Óttinn knýr manninn til þess
að forðast návígi og kennir hon-
um ráð til þess að Ijósta óvininn
úr fjarlægð. Það var stórt spor í
áttina, þegar hermaður fékk boga
og ör í stað spjótsins eins. Bog-