Sagnir - 01.04.1980, Qupperneq 6

ar vitneskju og nýs skilnings?
Yfirleitt er torséð fyrirfrara
hvaða raálstað slík endurskoðun
þekkingarinnar myndi þjóna. Og
jafnvel þótt fylgismaður einnar
skoðunar þykist sjá, að ný
rannsókn geti sennilega hnekkt
sögutúlkun andstæðinganna í
einhverjum punkti, þá er lík-
legt að hans eigin málstaður
esigi sór líka sína sögulegu
áfck ilesarhæla. Og þá gildir
her hið sama og um alla gagn-
kvæma afvopnun; það er hagur
heildarinnar að halda sig við
CMdýrari vopnin, en sagnfræði er
■ofeeitanlega dýrt vopn miðað við
magnið sem hver sagnfræðingur
leggur til stjórnmálaumræðunnar
í landinu.
Sem sagt: sagan er aðeins
gagnleg frá sjónarmiði þess
skoðanahóps sem hefur rökstudda
ástæðu til að ætla að auknar
rannsóknir verði yfirleitt til
framdráttar sinni skoðun en
ekki hinni. Andstæðingarnir
hafa þá líka góða og gilda á-
stæðu til að telja sagnfræði-
rannsóknir skaðlegar, og ber
þeim að beita sér gegn þeim.
Á sama hátt má, held ég,
velta fram og aftur öðrum dæmum
um not og nytjar sögu og sagn-
fræðirannsókna. Alltaf má
fyrst spyrja hvort nokkra sögu
þurfi til þess að þjóna viðkom-
andi tilgangi; síðan hvort sú
saga þurfi endilega að vera á
fræðilegum rökum reist; og
loks hvort nauðsynlegt sé,til-
gangsins vegna, að halda fræði-
legaa grundvellinum við með sí-
fellt nýjum rannsóknum.
ÖIl þessi umræða hljómar
vægast sagt hjákátlega. Þ.e.a.s.
í eyrum okkar sem finnst sögu-
þekking hafa sjálfstætt, menn-
ingarlegt gildi, höfum áhuga á
fortíðinni, trúum á sannleikann
sem siðferðilegt mæti og að-
hyllumst rannsóknir og fræði
sem leið til hans. Þegar allt
þetta er viðtekið fyrirfram,
má gera sér ýmsar hugmyndir um
nytsemi sagnfræðinnar. En ein-
ber nytjasjónarmið, án skír-
skotunar til sjálfgildis sögu-
þekkingarinnar, hrökkva, held
ég, mjög skammt til að rétt-
læta sagnfræði í þeirri mynd
sem við þekkjum.
...—...
ísland fyrir íslendinga,
]Jcir hciftriiftu kjósendur sem holda vilja iilslandi fyrir
lslcndiiiga«, en ekki meljii. landid diiimim i licndur um
nldur ug æfi, mæti við atkvæðagreiðsluna og grciði atkvæði
inóti sambandslöguniini með þvi að gera kross framan
við nei.
f.álið ekki danska lslendinga villn ykkur sýnl
I’annig á að grciða alkvæði:
Dansk-íslenzk samkandslög.
((’ei*. sem óska aS lög pessi, er siöasta Alpingi sampy.ti, öðlist statfestingu konungs, geri kross i fer- hyrninjinn fyrir framan Já“, en peir, sem eru A móti pvi, g:ri kross i ferhyrninginn fyrir framan ,,Nei“.)
Já
X Nei
SOGUSKOÐUN
Úti í myrkrinu geisar óveður.
Ofan úr loftinu streyma eldtungur.
Himinhvolfið fær á sig mynd ófreskjUi
er spýr út úr sér jörðinni,
sem eldi guðlegrar lotningar.
Og lífið hefst.
Og framþróun hefst.
Og afturþróun hefst.
Og mennirnir hefjast
til vegs og virðingar og valda
og villimennsku.
Úti í myrkrinu geisar óveður.
egg