Sagnir - 01.04.1986, Page 19

Guðmundr byskup hafði
setu í Málmey
í þenna tíma horfðist til mikils ófriðar
fyrir norðan land millim þeira Guð-
mundar byskups ok Sighvats Sturlu-
sonar. Þar til styrkti Sturla föður sinn
ok þeir Tumi bræðr ok margir aðrir
höfðingjar, ok leiddi af þessari tiltekju
mikinn ófagnað mörgum mönnum
fyrir norðan land, því at þeir veittu
mikinn ágang Guðmundi byskuþi
með miklum ójafnaði ok ófriði.
Á þessu ári varð þetta til tíðenda:
Hallr Gizurarson vígðr til ábóta, bar-
dagi á Breiðabólstað, utanför Lofts ok
Haralds ok Arnórs Tumasonar ok
andlát hans, Guðmundr byskup í
Vestfjörðum, en stundum at Hólum.
Þá hafði Guðmundr byskup verit nítj-
án vetr.
Nú draga þeir Tumi lið saman ok
fundu þar til saka, at þeim þótti bysk-
up ofstríðr, er þeir þóttust eigi fram
koma öllum ójafnaði, þeim er þeir
vildu, á vinum byskups, því at hann
helt þá drengiliga ok ríkuliga sína
vini.
En þá ei* Guðmundr byskup varð
varr við þetta ok þeira fyrirætlan, þá
varð hann fyrir mikilli áhyggju ok tók
þó sköruligt ráð ok vitrligt, at senda
skjótliga orð vinum sínum, at þeir
kæmi til hans. Nefndi hann þar til
fyrstan Eyjólf Kársson. Hann varð vel
við orðsending Guðmundar byskups,
ok fór hann skjótt á fund hans. Þessa
för fór Aron Hjörleifsson it fyrsta sinn
með Eyjólfi Kárssyni, svá at getit
verði, ok kómu þeirtil byskups ok aðr-
ir vinir hans at áliðnu sumri ok báru
nú saman ráð sín, ok sýndist einn
veg flestum, at byskupi mundi verða
aflaskortr við jafnmarga höfðingja at
etja. Byskup varð því ok samþykkr.
Ok meðan þeir sátu yfir þessum
málum ok ráðagerðum, þá váru þess-
ir ófriðarflokkar á leið komnir. Þá lét
Guðmundr byskuþ draga at sér skip
um Skagafjörð, ok sýndist honum
undan at halda, því at þær váru frá-
sagnir, at þeir ætluðu at taka byskup
í sitt vald ok þröngva honum með
afarkostum, en setjast á staðinn at
Hólum, sem þeir gerðu.
Heldr nú Guðmundr byskup skip-
um sínum út eftir Skagafirði til Málm-
eyjar, ok bjuggust þar fyrir ok váru
þeir saman sjau tigir röskra manna.
Þat var at jólaföstu, er þeir kómu þar.
Með Guðmundi byskupi var margt
góðra manna. Þar var Einarr
skemmingr, Pétr Bárðarson, Eyjólfr
Kársson, Aron Hjörleifsson, Ketill
Ingjaldsson ok margir aðrir.
En er flokkarnir kómu til Hólastaðar
ok misstu þar Guðmundar byskups,
en skipin öll í burtu, þá tóku þeir þat
til ráðs at dreifa þeim inum sterkust-
um flokkum. Settist þá Tumi á staðinn
at Hólum ok lagði undir sik heilagra
manna eign, svá sem hann væri erf-
ingi orðinn, en keyrði á burt alla þá
menn, er byskup hafði þar setta,
semja nú hýbýlaháttu með því móti,
at Tumi lét halda sterka vörðu á
staðnum ok hestvörð. Tumi hafði
mannmargt ok suma varla til vápns
færa. Nú sitr hann með þeim hætti
um hríð.
Byskupa sögur II
(Rv. 1962), 322-4.
SAGblR 17