Nýtt Helgafell - 31.12.1957, Side 60

Mvniflicf Yfirlitssýning á verkum Júlíönu Sveins-
' dóttur í Listasafni ríkisins 14. sept. — 6.
o k t. 1957. Það er gott til þess að vita, að Menntamálaráð skuli
gangast fyrir yfirlitssýningum á verkum beztu listamanna okkar.
Á s. 1. hausti var ein slík sýning haldin í Listasafni ríkisins, yfir-
litssýning á verkum Júlíönu Sveinsdóttur. Æsku landsins og öllum
almenningi gafst þar kostur á að kynnast ævistarfi eins braut-
ryðjanda íslenzkrar myndlistar. Hafa þessar sýningar verið mikill
menningarauki fyrir höfuðborgina, og er vonandi að haldið verði
áfram á þessari braut.
Júlíana Sveinsdóttir fæddist í Vestmannaeyjum 1889 og mun
hafa dvalizt æskuár sín þar, en hlaut undirstöðumenntun í list
sinni við Listaháskólann í Kaupmannahöfn. Undir list hennar renna
því ýmsar stoðir, en fslendingseðli bennar er sterkt og ósvikið, og
ber sýningin ■ því ljósastan vottinn. Júlíana hefur verið köllun
sinni trú frá upphafi, og hefur verið lærdómsríkt að fylgjast með
listferli þessarar merku konu. Á sýningunni heilsaði maður aftur
uppá gamla kunningja sem maður sá fyrst í Listvinahúsinu á
Skólavörðuhæð fyrir mörgum árum, svo sem Smaladrenginn
og Brim við Vestmannaeyjar, og mikið þótti þetta djarft málað í
gamla daga — og það var það líka. Margt hefur gerzt í heims-
listinni síðan 1924, margt stórviðrið geisaði, en Júlíana er í ætt
við klettana í Vestmannaeyjum, hún hefur haldið strikinu í öllu
rótinu, varðveitt íslenzka kjarnann og alla tíð staðið trúan vörð
um listform sitt. Hún er einn þeirra listamanna sem þekkja tak-
markanir sínar og reisa sér ekki hurðarás um öxl. Þess vegna
hefur starf hennar verið svo jákvætt sem raun ber vitni. í myndum
hennar er lygn straumur, angurværð og friður og indælt jafnvægi,
kvenleg þolinmæði og næmleiki. Það er ekki alltaf hátt spilað
í listaskalanum, en listgripin þeim mun öruggari og fínlegri. Stund-
um er eins og Júlíana sjái viðfangsefni sín á mörkum svefns og
vöku, í hillingum og ævintýraljósi, en lítið er um sterkar afmark-
anir í ákveðnum formum.