Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Qupperneq 26

d. Hengistararflói (Caricétum rariflorae).
Hengistör (C. rariflora) er ein algengasta flóategundin bæði á iág-
lendi og í hálendinu. Hefi ég lýst hengistararflóanum nokkuð í ritgerð
minni 1945 (s. 387). Sjaldgæft er þó, að hengistör verði ríkjandi í gróð-
ursvip, og þá naumast nema á smáblettum innan um hinar flóagróður-
sveitirnar. Minna þeir blettir mjög á vetrarkvíðahverfið 14, og eru
þetta vafalítið skyld gróðurhverfi. Slíkir hengistararblettir eru sjaldan
nema í nokkurri hæð yfir sjó, eða nær eingöngu fyrir ofan 200 metra.
Enda þótt hengistörin (C. rariflora) virðist ekki viðkvæm gagnvart raka-
stigi, er þó hengistararsveitin einungis í allra blautustu flóasvæðunum,
þar sem vatnið stendur algerlega kyrrt. Minnir hann þar helzt á „flark-
typuna“. Þar sem þurrara er er oft allmikill Amblystegium-mosi.
Hengistararflóinn íslenzki virðist mjög skyldur Carex rariflora as-
sociationum þeim, sem Kalela lýsir (Kalela 1939 s. 473 og 498), eink-
um virðist mér hverfi það sem hér er lýst náskylt C. rariflora-Drepano-
cladus intermedium-Scorpidium scorpioides Braunmoor (1. c. s. 473).
15. Hengistarar-gráviðis-mýrelftingar hverfi (C. rariflora-Salix glauca-
mýrelftingar soc.) (Tab. III. A—B 8).
Þessi eini athugunarblettur, sem er frá Holtavörðuheiði, er engan
veginn úr hreinum hengistararflóa. Miklu fremur mætti hann kallast
afbrigði að grávíði og bleikstinnung (C. Lyngbyei X C. Bigelowii),
enda er athugunin gerð í eins konar óshólmamyndun í námunda við
Holtavörðu vatn.
B. Flæðimýri (The inundated marsh vegetation).
Flæðimýrin er sérstök deild hins íslenzka mýrlendis. Hún er álíka
votlend og flóinn, en gjörólík honum að myndun og gerð. Eiginleg
flæðimýri verður ekki til nema við ár og vötn, einkum umhverfis ár-
ósa. Á láglendi skilur hún sig greinilega frá flóanum um gróðurfar, því
að gulstör (Carex Lyngbyei) er þar ætíð drottnandi tegund. Rakastig
flóa og flæðimýrar er að vísu áþekkt, en þar skilur á milli, að í flæði-
mýrinni er vatnið ætíð á nokkurri hreyfingu. Mómyndun er liins veg-
ar engin, en þar sem gulstör vex, er ætíð seigt og þykkt torf.
í hálendinu er eiginleg flæðimýri sjaldgæf, eins og áður hefur ver-
ið á bent. Gulstararflóar þeir, sem þegar hefur verið lýst, eru á mörk-
um flóa og flæðimýrar. Er helzt svo að sjá, sem þeir hafi til orðið sem
24 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði