Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Side 66

ulla flokksforingja. En í geldandi geislaregni og
glæpakróníkum Búdapesta heimsins verða þó
þessi efi og eilífa Ieit vænlegust mannskepnun-
um. Eða hvað væri eftir, ef nienn hættu að
spyrja? Hvað væri þá?
Naumast er það mótsögn að treysta helzt á
trúieysið og efann. Svo ömurlegt er skipbrot
hinnar bjartsýnu, trúuðu og evangeiisku alda-
mótakynslóðar heimsins, ef undan er skilinn
sá árangur, sem náðst hefur í steinsteypu a
Islandi.
Hægt væri að ala áhyggjur vegna þeirra,
sem enn trúa á títtvitnuð fagnaðarerindi, en
ekki hinna, sem efast. Og Thor Vilhjálmsson
er miskunnarlaus efasemdamaður, tvímælalaust
mestur nútímamaður í hópi ungra höfunda á
íslandi. Þessi bók hans er ófölsuð mynd af
manneskjunni í þeim stóra heimi nú.
S. S.
Sigurður Jónsson frá Brún
Útsýni
Grœribláleitt, fjólublátt blandað með brennandi roða,
bjartast hið nœsta og síðan œ dekkra að skoða,
rauðara, rauðara, hálfgrafinn ískrandi éldur,
eitthvað sem dregur og lokkar og tœlir og heldur.
Hoppandi éldtungur, blóðið sem bylgjast og æðir,
brennur í hjartanu, glóðin, sem eyðir og brœðir.
Rauðara, rauðara, dumbrauðar síur og sindur,
seyrðari, myrkari, korgaðri dalur og tindur.
Lifrautt og blakkara alveg að náttsorta nœtur,
nötrandi skélfilegt, eitthvað, sem kveinar og grœtur,
sótmyrkt með Glámsaugum, pykkt eins og þornandi bikið,
pungtœkt og límkennt og sogandi dragandi-mikið.
64
DAGSKRA