Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Blaðsíða 12

maðurinn notaði ti'mann ti! að íægja speglana
og þvo skálarnar. Hann fór sér hægt því hann
var citthvað miður sín og þreifaði oft eftir
umslaginu til að ganga úr skugga um að það
væri á sínum stað.
Um kvöldið var dansleikur og unga fólkið
þyrptist að til að heyra negrakonuna svngja.
Omurinn af dimmum söngvum barst alla Ieið
inná salernið þegar dyrnar voru opnaðar. Það
var mikið fjör í fólkinu og sífelldur straumur
út og inn, glasaglamur og kliður, hlátrasköll
og liróp blandaðist saman við hljóðfæraslátt-
inn.
Klósettmaðurinn hafði hægt um sig og hélt
sig útí horni, teygði frá sér langan handlegg-
inn til að hursta kuskið af þeim sem höfðu
lokið sér af og stóðu fyrir framan spegilinn,
þvt ðu sér um hendur, greiddu á sér hárið og
hagræddu bindishnútnum.
Stundum þurfti hann að fara inná salernin
og skola niðurúr þeim því sumir glevmdu að
toga í keðjuna sem hleypti úr vatnskassan-
um.
Uppúr miðnætti var söngurinn hljóðnaður,
gcstirnir farnir, þjónarnir búnir að gera upp
og salir hótelsins stóðu kaldir, dimmir cg
tómir. Dansleiknum var lokið.
Klósettmaðurinn dundaði við að sópa gólf-
ið. Dómkirkjuklukkan var nýbúin að slá eitt
þegar hann rak upp lágt óp og greip fyrir
hjartað. Hann fann að hann var að detta og
skjögraði þangað sem næst var að fá sér sæti.
Það var klósettið í innsta klefanum. Hann
lyppaðist niður á setuna og þreif í fáti eftir
brúna umslaginu í vasanum. Svo sortuaði hon-
um fyrir augum og höfuðið hné framá við.
I>að var ekki komið að honum fyrren næsta
morgun, þá var hann stirðnaður þar sem hann
sat á klósettsetunni og hafði fallið framá
hnén. I>að var töluvert bras að krma honuni
út því hann var langur og ómeðfærilegur en
klefinn þröngur og lítill.
Skrifstofumaðurinn stjórnaði verkinu og gaf
stutrar og markvissar fyrirskipanir. Þegar þeir
höfðu bisað líkinu út varð skrifstofumannin-
um af tilviljun Iitið ofaní klósettið og sá þá
grilla í einhvern brúnan pappír sem þar var
á floti.
Hann gat ekki varizt því að verða cilítið há-
tíðlegur þegar hann rétti út höndina til að
reka smiðshöggið á það skylduverk sem hinn
látni hafði verið að vinna þegar dauðann har
að, skrifsrofumaðurinn var alvarlegur og ein-
beittur á svip þegar hann togaði í keðjuna
sem hleypti úr vatnskassanum og skolaði nið-
urúr salerninu.
Okt—nóv. 1958.
10
DAGSKRÁ