Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Blaðsíða 30

það er miskunnarlanst, en hvort þeirra tek-
ur út hegninguna hinumegin?
Þögn.
Eg veit þú skilur.
Illugi bendir útyfir salinn.
ILLTJGI. Þú sérð turninn.
ÁSBJÖRN. Turninn minn, hehehe, hann scst
allsstaðar að.
ILLUGI. Turninn þinn með klukkunni sem
gengur ávallt rétt, og spírunni sem yind-
arnir fægja ...
ÁSBJÖRN. Hehehe ... Ég sé hann alltaf..
Eg sé hann jió ég snúi við hrnunt baki . ..
Hann er ég, í framkvæmdinni ... Undrar
þig hve hátt hann rís?
ILLUGI. Hornstcinarnir hljóta að vera sterkir!
ÁSBJÖRN. Menn gcta réttlætt allt.
ILLUGI. Ég réttlæti ekki neitt, ég þarf þcss
ekki ... Að vísu tókstu frá mér húsið, en
gáðu að: ég kiknaði samt ekki. Alla mína
ævi hef ég staðið keikur framnti fyrir ör-
lögum mínum, reiðubúinn að sækja fram,
eða hörfa undan, eftir því sem við átti ...
Og þar sem ég ligg, í duftinu, með dósirnar
mínar, einsog helgidóma, í fanginu, þar
rístu yfir mér, turn þinn, og þín ré:ta
klukka — en ertu sanit nokkuð stærri en
ég — gagnvart Sannleikanum?
ÁSBJÖRN. Einmitt... Gott... Ég skil...
Ríkur maður getur ekki talað við fátækan
mann. Sannleikur hins ríka er Eignin,
turnar hennar bera við himin, og hann
talar fyrir hennar munn ... Fátækur mað-
ur talar útfrá eigin brjósti, og það er
tómt...
Hann sýnir á sér jararsnið.
(örvænting) llvor okkar átti sökina Ulugi:
þú eða ég?
Þögn. Illugi hcíur líka snúið sér und-
an.
Já, víst hefur stundum gripið mig iðrun,
einkum j)ó núna, ! seinni tíð... En j>á
hef ég spurt: Hvers þarf ég að iðrast fyrst
ég tapaði engu?
ILLUGI. Það var ég scm tapaði.
ÁSBJÖRN. Ég þvert á móti græddi!
ILLUGI. Sá scm tapar ber alla ábyrgð á tapi
sínu, Ásbjörn . . . Það var mér að kenna
að |)ú drapst mig.
Asbjörn blass frá sér mikilli stroku.
MYRKUR.
Slefán Hörður Grímsson:
Heyannir
Við hundadagslrirtu skrifaði ég —
þetta Ijóð í kvistglugga-
kistu að Miðstrœti 6 —
á svartan vegg
í baksýn.
28
DAGSKRÁ