Félagsbréf - 01.04.1958, Blaðsíða 18

6
FÉLAGSBRÉF
Fyrsta mánaðarli«kin.
Fyrsta mánaðarbók Almenna bókafélagsins, Sjávarföll eftir
Jón Dan, á sjálfsagt eftir að vekja veröskuldaða athygli. Höfund-
ur hennar hefiur þegar getið sér góöan oröstír fyrir smásagna-
gerð, en þetta er lengsta saga hans til þessa.
Hér er að vísu hvorki um að ræða sagnabálk né ævisögu, en
hvort tveggja virðist vinsælt lesefni vor á meðal í dag. Þetta er
mynd eins dags í ævi ungs manns, Þorra að nafni, 16 tíma við-
burðaríkt stríð hans fyrir því að vera maður og um leið daglangur
lcafli úr langrí ævi tveggja sveitabæja í litlu byggðarlagi við sjó.
Fólkið á þessum bæjum er nútímafólk, dregið skýrum dráttum.
Þorri er eins og margir ungir menn gerast í dag, ör, tápmikill,
breyzkur.
En byggðarlagið er að fara í súginn, fólkið að missa fótfestu,
því að á baksviðinu er gullkvörnin mikla, í þetta sinn Völlurínn,
sem malar og malar og grefur og grefur, — malar í botnlausa
hít fégræðginnar, grefur undan jafnvæginu í sálum fólksins og
sveitinni laUrí — unz sjórínn hirðir kannski leifamar.
Barátta Þorra er því tvíþætt: fyrir eigin manndómi og fyrír
framtíð byggðarlagsins, — og þó ávallt gegn hinu sama, gu.ll-
kvörninni, hvort sem hún birtist í mynd þröngsýns 'tengdaföður
eða stráka í jeppa. Og endirinn verður sem horfir.
Hér eru vandamál samtímans tekin alvarlegum og föstum tök-
um. Jón Dan kemur til dyra eins og hann er klæddur og hjúpar
ekki verk sín þoku. Fólk hans er alþýðufólk og still hans mildwr
og tilgerðarlœus.