Félagsbréf - 01.04.1958, Blaðsíða 33

felagsbréf
21
myndum sem Stefán Hörður og Hannes Sigfússon töfra svo oft fram,
en hann er þeim mun öruggari innan þeirra takmarka sem liann setur
Ijóðum sínum. Kvæði Hannesar Péturssonar eru heilsteypt afþví þau
eru að jafnaði hyggð yfir eina líkingu sem lieldur uppi allri bygging-
unni, einsog t. d. í kvæðunum um Hallgrím Pétursson, Þorgeir Ljós-
vetningagoða, Gamalmenni og mörgum fleiri. Hér eru nokkur dæmi
um myndsköpun hans:
„Dveljum ckki lengur hjá mynni fljótsins,
risin tr sól við eggjar, í skógimnn
renna dýr slungin dögg trjánna
og dökkir gjáskuggar flýja inní þil bergsins“.
og
„Að eiga þín von á kvöldin svalar mér
sem göngumanni að leggja hcitar hendur
á hreinan og kaldan stein“.
Og
„Huldur býr í fossgljúfri
saumar sólargull
í silfurfestar vatnsdropanna".
Og
„Mér fannst þú oft
eins og dimmt kalt hús
þar sem ást mín var blátt tunglskin
á héluðum rúðum
og atlot mín
numin eins og þytur vinda
um fannharða hurð“.
Og
„Ævilangt brennur sá eldur,
í afli þeim herðir
hjarta þitt hendingar sínar,
hvert sem þig ber‘“.
Stefán HörSur Grímsson er einna lýrískastur ungu skáldanna og mik-
ill formsnillingur ekki síður en Hannesarnir báðir. Hann yrkir um
fjölbreytileg efni, en ríkast er honum í hug fiskiþorpið og sjávarsíðan.
í sunium kvæðum lians gætir nokkurs lífsleiða, en hann er jafnan fersk-
ur í máli og mjög myndríkur. Hér eru nokkrar myndir úr Ijóðabókum
hans „Glugginn snýr í norður“ og „Svartálfadans“:
L