Félagsbréf - 01.04.1958, Blaðsíða 25

félagsbréf
13
Og
„Hún hló inn í augu þín
og fór höndum um hár þitt
eins og vindur um rauðar greinar
eins og vindur um nótt“.
En Matthías Joliannessen er barn nútínians í meir en einum skiln-
ingi. Hann lifir reynslu samtímans og tekur þátt í þjáningum mann-
kynsins ekki síður en sumir skáldbræður lians, en mér finnst liann
tjá hluttöku sína á listrænni liátt en flest ungskáldanua. Bezta dæmið
er hið magnaða ljóð „Þið koniuð aftur“. Þar er t. d. þessi látlausa
en rnælska mynd: t
„... og við reyndum að fela okkur í rústunum
sem rauk úr eins og af heitu brauði
sera þið höfðuð lofaö okkur ...“
Einar Bragi er vaxandi skáld. í fyrstu bók lians „Eitt kvöld í júní“
eru ljóðin mikið til myndlaus og heldur litlaus. Hann yrkir þar eink-
um um sjávarþorpið í þreytandi tilbreytingarleysi. Eina eftirtektar-
verða myndin sem ég sá í þeirri bók er í ljóðinu „Brostin augu“:
„ársólin liefur kveikt
í verksmiðjureyknum
sem veltur gegnum húsasundin
eins og loðinn rauður risi“.
I næstu bók „Gestaboð um nótt“ tekur liann sér margbreytilegra
vrkisefni og rís hærra. Beztu myndirnar eru í ljóðinu „Ljósin í kirkj-
unni“:
%
„Hikandi ljós
þukla syfjuðum gómum
um kvöldþvala veggi
þegjandi steinkirkju“.
°g
„Yfir dottandi byggð
hljóma kólfslögin dimmu
við' málmhöttinn kalda
i brothættri kyrrð“.
í þessari bók og þeirri síðustu, „Regn í maí“, eru nokkrar athyglis-
verðar tilraunir með prósaljóS. Bezt þeirra finnst mér „Danskvæði“
í liinni síðarnefndu: