Sveitarstjórnarmál - 01.02.1976, Blaðsíða 16

og fær áhuga á. Sjónvarpið gæti örugglega innt
af hendi stórt hlutverk líka, en hefir lítt sinnt
því til þessa.
Sú undirstaða, sem tónlistarkennsla og -fræðsla
leggur 1 þjóðarsálina, er forsenda þess, að al-
menningur fái notið starfs Sinfóníuhljómsveitar
íslands, m. a. þess, að nokkurt gagn sé að eyða
fé í að senda hljómsveitina um landið. Það má
taka stað eins og ísafjörð sem dæmi þess, þar
sem búið er á löngum tíma að undirbúa jarðveg
fyrir móttöku klassískrar hljómsveitartónlistar
með áratuga starfi snillinga eins og Jónasar
Tómassonar og Ragnars H. Ragnar. Klassísk
hljómsveitarmúsík er svo mikið mannaverk —
svo langt frá því að vera upprunaleg — og þess
vegna framandi óþjálfuðu eyra, að hennar verður
aðeins notið í litlum mæli án undangenginnar
fræðslu og þjálfunar.
5.4.4
Stuðningur sveitarfélaga þyrfti að korna til við
áhugamannaleikfélög, sem gegna ákaflega rniklu
hlutverki, en eru víða lömuð af fjárhagsvand-
ræðum. Leiklistin sýnist eiga greiðan aðgang að
miklum fjölda fólks, og iðkun hennar er eitt
bezta dæmið um það, þegar fólk þarf að sýna
mikið frumkvæði í tómstundaiðkunum.
5.4.5
Stuðningur við skipulag safnamála. Ég liygg,
að Austfirðingar hafi fundið ákaflega skynsam-
lega lausn á því, hvernig leysa má þau mál í
strjálbýli. Rúmið leyfir ekki nánari útlistun, en
ég vísa til ítarlegrar frásagnar um Safnastofnun
Austurlands í „Sveitarstjórnarmálum“, 5. tölu-
blaði 1972.
5.4.6
Hagkvæmt getur verið fyrir sveitarstjórnir að
láta sérstakar nefndir sinna ýmsurn þeim málum,
sem talin liafa verið hér eða ótalin, enda er sá
háttur víða hafður. Austur á Héraði hafa 10
hreppar sameiginlega nefnd í þessu skyni, „Menn-
ingarsamtök Héraðsbúa“, og leggja hrepparnir
henni 0,5% al' óniðurfærðum útsvarsstiga í rekstr-
arfé. Ég vil ennfremur bæta því við, að jiar eystra
áttu jressi samtök hreppanna 10 frumkvæði að
því, að Jieir reistu sér stórt sameiginlegt félags-
heimili í miðju héraði á Egilsstöðum og skipta
eignarhlut í samræmi við fjarlægð frá miðstöð-
inni.
5.4.7
Varðandi fegrun umhverfis biður sveitarstjórna
um allt land mikið verkefni. 111 umgengni utan-
húss er einn sneggsti bletturinn á hinu ómótaða
jrjóðfélagi á íslandi. Vélaöldin, tæknin og gadda-
vírinn liafa sett blett á umhverfi bæði sveita,
jjorpa og bæja ásamt hinu óheyrilega rusli, sem
víða liggur um allar jarðir.
I baráttunni við jiennan ófögnuð geta sveitar-
stjórnir auk skipulagningar á eigin vegum virkjað
ýmis áhugamannasamtök.
Við þennan þátt verður ekki skilizt án jress að
minna á skyldur sveitarstjórna í þéttbýlisstöðum
að vernda fólk gegn jrví, að sauðfé og lnoss, sem
gengur laust, vaði yfir lóðir fólks eins og engi-
sprettufaraldur. Lagalieimildir eru fyrir hendi
til jress að beita gegn slíkum ófögnuði, en sveit-
arstjórnir virðast víða liafa verið feimnar við að
nota þær.
í sambandi við fegrun umhverfis ber að end-
ingu að geta um hið mikla átak, sem nú er hafið
í bæjum og Jrorpum víða um land 1 því að leggja
varanlegt slitlag á götur. Þetta er nefnilega meira
menningarmál en samgöngumál og fyrir því vil
ég á Jjessum vettvangi fagna Jieim skilningi, sem
að baki J>ví liggur.
Hér hefir aðeins verið stiklað á stóru í miklu
efni um verkefni sveitarstjórna í menningarmál-
um. Því miður leyfir tíminn ekki nánari útlist-
anir.
Sig. Blöndal.
SVEITARSTJÖRNARMÁL