Morgunblaðið - 31.05.2012, Side 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2012
Hugur minn er fullur af minn-
ingum, elsku Bogga amma mín og
vinkona, það er undarleg blanda
að vera sorgmædd, illt í hjartanu
en samt glöð með tár og smá bros
á vör að hugsa til þín, amma mín.
Þú veiktist fyrir 3 mánuðum en
þá varst þú líka alvarlega veik,
trúlega hefur meinið verið búið að
hrjá þig lengur, en þú varst ekk-
ert að tala um það, því þú kvart-
aðir aldrei, kunnir það hreinlega
ekki en það er eitt af nokkrum
góðum genum sem við mamma
höfum frá þér.
Í dag þykir mér ekki vera leið-
um að líkjast að líkjast þér, það er
sannur heiður, en mér hefur ekki
alltaf fundist það, á viðkvæmum
unglingsárum man ég eftir að
hafa verið ósátt og tuðað yfir út-
litinu. Þá sagði mamma: Þetta
hefur þú frá Boggu ömmu, elsk-
an, lágvaxin og barmgóð, já bara
flottar.
Fjölskylda mín nýtur góðs af
genunum sem kallast „að vera af
gamla skólanum“, ég man fyrir
mörgum árum eitt hádegi þegar
ég var nýbyrjuð að búa og ætlaði
sko aldeilis að standa mig vel, þú
varst heima hjá mér í hárgreiðslu
og Leifur kom í mat, þú varst
ómöguleg yfir því að taka tímann
Sólborg
Guðmundsdóttir
✝ Sólborg Guð-mundsdóttir
(Bogga) fæddist á
Böðmóðsstöðum í
Laugardal 9. ágúst
1925. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi 16. maí 2012.
Útför Boggu fór
fram frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði
29. maí 2012.
frá okkur, ég ætti að
vera inni í eldhúsi að
sinna honum, mat-
urinn var tilbúinn á
disk en ég ætlaði nú
ekki að mata hann,
þá hlóstu að mér,
síðan hefur þessi
frasi verið notaður;
hef tíma, búin að
mata alla.
Þú hafðir líka
tíma fyrir mig, t.d.
er ekki langt síðan ég birtist með
lopa og bað þig að prjóna fyrir
mig og 2 dögum seinna mátti ég
sækja þvegið og tilbúið stykki.
Biðjum að heilsa Boggu ömmu
heyrðist þegar ég brosandi stakk
niður krullujárninu, ég heimsótti
þig og fékk að fikta í hárinu þínu
og svo fengum við okkur kaffi-
sopa og spjölluðum, helst átti ég
að þiggja eitthvað með kaffinu
eins og allar ömmur vilja, þú varst
samt ekki eins og allar ömmur því
þú varst ekki gömul, hvorki í útliti
né fasi. Aldrei gleymdir þú
skvísuganginum, þú varalitaðir
þig og fórst í háhælaða skó, við
sem ætluðum bara í bankann eða
matvörubúðina. Þú vippaðir þér
eins og smástelpa uppí jeppann
hjá mér, þá hugsaði ég; vá svona
vil ég vera þegar ég verð 86 ára.
Hver er uppskriftin að því að
eldast vel, hjá þér amma mín gæti
það verið góða skapið og hve rík
þú varst af afkomendum, við er-
um 68 talsins og rúmlega 100 er
við teljum maka okkar með, þú
fylgdist vel með okkur öllum. Ör-
verpið þitt hún Auður náði eflaust
að halda þér ungri, bæði með eig-
in félagsskap og með yndislegum
börnum sínum, þú varst þeim sem
önnur mamma jafnt sem amma,
samband ykkar var einstakt, mik-
ið og gott.
Þú áttir líka tíma fyrir þig og
naust þess að ferðast hvort sem
var innan eða utanlands og fórst í
margar ferðir m.a. með systrum
þínum eða vini sem þú varst svo
heppin að eiga.
Nú ertu farin í þína síðustu
ferð og ég sakna þín mjög mikið.
Það er erfitt að kveðja, ég geri
það með þakklæti fyrir bros þitt,
faðmlag, ást og endalausa um-
hyggju sem þú gafst mér og mín-
um.
Takk fyrir allt og allt, sjáumst
þegar við sjáumst.
Þín
Guðrún Ósk.
Elsku besta amma mín.
Nú ertu víst farin, farin til
himna þar sem afi hefur beðið þín
í allmörg ár. Mér þykir þetta allt
svo óraunverulegt því fyrir aðeins
nokkrum vikum sátum við heima í
stofunni hjá þér og vorum að tala
um að elda saman kjötsúpu en
það var eitt af svo mörgu sem þú
eldaðir alltaf handa okkur krökk-
unum.
Mér finnst bara eins og þú sért
í einni af þínum sex vikna ferðum
til Spánar, mér þótti það alltaf svo
rosalega erfitt þegar þú varst
svona lengi í burtu frá okkur, en
þess virði þegar þú komst heim
því þá voru miklir fagnaðarfund-
ir. Nú mun ég eflaust þurfa að
bíða í langan tíma eftir þessum
fagnaðarfundum, þegar þú kem-
ur alsæl og kaffibrún heim til okk-
ar. Þú elskaðir sólina, ég vona að
það skíni alltaf sól á þig þar sem
þú ert.
Ég mun sakna þess svo mikið
að geta ekki komið til þín, því
sama hvert erindið var, hvort sem
það var bara til þess að spjalla við
þig eða bara til þess að vera hjá
þér, þá tókstu alltaf vel á móti
mér og gafst þér tíma. Ég lít til
baka og hugsa um allar stundirn-
ar okkar saman, þegar við
skruppum á pylsubarinn til að
kaupa franskar með miklu
kryddi, okkur fannst franskar,
spælt egg og beikon svo gott.
Þegar þú skutlaðir mér á hvíta
bimmanum í Flensborg og rataðir
svo ekki útaf planinu og keyrðir
svo óvart upp á móti umferðinni
og út á Hringbrautina – okkur
þótti þetta ótrúlega fyndið. Ég
minnist líka allra hinna stund-
anna þegar við gátum bara setið
saman og hlegið eða grátið, bara
svona eftir því hvernig lá á okkur.
Ég mun gera allt sem ég get til
að standa undir nafninu þínu,
elsku amma, og mun bera það
með stolti.
Ég mun alltaf minnast þín og í
framtíðinni mun ég segja mínum
nánustu hversu yndisleg amma
þú varst.
Þín nafna,
Sólborg Gígja.
Það er margt sem kemur upp í
hugann þegar við minnumst
Boggu okkar. Þegar Reynir son-
ur okkar og Auður dóttir þín byrj-
uðu að vera saman urðum við
fljótt mjög góðar vinkonur. Þegar
ég kom til Auðar í kaffi þá hóaði
hún í þig enda varstu nýflutt í ná-
grennið. Það var mjög stutt á
milli. Við gátum spjallað saman
um allt mögulegt yfir kaffibollan-
um. Þú varst alltaf svo myndarleg
kona og barst þig vel í háhæluð-
um skóm. Það kemur upp í hug-
ann þegar ég og vinkona mín
keyrðum upp brekkuna í Ás-
landið. Þá sáum við svo flotta
konu koma gangandi á háum hæl-
um, og það var engin önnur en þú,
Bogga mín. Og það eru ekkert svo
margir mánuðir síðan það var.
Síðustu árin áttir þú góðar stund-
ir með Jóni vini þínum sem var
þér góður félagi. Þið áttuð vel
saman og ferðuðust bæði hér
heima og í útlöndum. Þú keyrðir
alltaf bíl og skutlaðir barnabörn-
unum í leikskóla og íþróttir og allt
mögulegt. Þú varst orðin fullorðin
þegar þú hættir að keyra. Bíllinn
bilaði, en hann var gamall BMW
með númerið G-647, sem þú hafð-
ir átt frá því að hann var glænýr.
Þá hættir þú alveg að keyra. Þér
fannst það alveg hræðilegt lengi á
eftir. Þú fannst þó lausn á því og
fórst að taka strætó og komst upp
á lag með það eins og skot. Þú
varst ótrúlega dugleg með Sölva
litla og labbaðir með hann niður í
Hafnarfjarðarbæ í kerru og tókst
strætó heim. Og geri aðrir betur.
Þú talaðir oft um börnin þín,
ömmubörnin og langömmubörnin
og hvað þú hefðir verið heppin
með þau. Þér fannst þú vera lán-
söm í lífinu. Ekki má gleyma
systrum þínum. Þið voruð fjórar á
lífi, hittust oft og borðuðuð saman
oftast vikulega. Það veitti þér
mikla ánægju. Þið fóruð í jólaferð
fyrir síðustu jól. Þá varstu farin
að tala um að þú værir oft þreytt
og slæm í bakinu. Okkur fannst
eins og þú yrðir aldrei söm eftir
þá ferð. Upp úr síðustu áramótum
fórstu svo í rannsókn sem stað-
festi veikindi þín. Við Júlli vorum
mörg undanfarin ár vön að vera
hjá Auði og Reyni og krökkunum
á aðfangadagskvöld þar sem við
hittumst ávallt og fögnuðum
komu jólanna. Við eigum öll eftir
að sakna þín sárt. Að vonum þó
Auður og krakkarnir mest. Elsku
Bogga okkar, brotthvarf þitt er
okkur öllum mikill missir. Guð
blessi þína minningu.
Elín G. Ólafsdóttir
og Júlíus Bess.
Stundum finnst okkur venju-
legu mannfólki að við stöndum
ein og að þar sem ætti að vera
hlýja og ylur sé napurt og kalt.
Mér hlýtur að verða á þessum
tíma að hugsa til Guðbjörns
Kristinssonar og Ingibjargar
Friðbertsdóttur frá Súgandafirði.
Þau blessuðu hjón bárust ekki
á og létu lítið fyrir sér fara þrátt
fyrir að vera í forystu Súgfirð-
inga í áratugi.
Það var kannski ekki svo auð-
velt fyrir fimm eða sex ára dreng
Ingibjörg
Friðbertsdóttir
✝ Ingibjörg Frið-bertsdóttir,
ætíð kölluð Imba,
fæddist á Suður-
eyri 22. október
1937. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Ísafjarðar 14. apríl
2012.
Útför Ingibjarg-
ar fór fram í Suður-
eyrarkirkju 21.
apríl 2012.
að koma í fyrsta
sinn til sumardval-
ar í „fallega fjörð-
inn“. En ég átti
frændfólk og vini í
öðru hverju húsi og
mætti alls staðar
hlýju, enda móðir
mín fædd og uppal-
in á Laugum hér í
firði.
Ég eignaðist alls
staðar vini í
strákum og stelpum á mínu
reki, „púkum“, sem var nýyrði
fyrir mér og var notað um unga
drengi.
En ég kynntist ekki bara
börnum og unglingum. Með vik-
um og mánuðum kynntist ég
næstum hverri manneskju í
„plássinu“ og allt var það á
sama veg. Yndislegt. Og þrátt
fyrir að eftir sæti söknuður til
Hafnarfjarðar, komst ég inn í
það dásamlegasta umhverfi sem
hugsast gat.
Þá kynntist ég Bjössa og
Imbu. Gæðablóð bæði frá toppi
til táar. Þessi kæru hjón sem
eignuðust svo yndisleg börn,
sem ég hef þekkt alla þeirra
ævi.
Ef við Súgfirðingar leitum að
hornsteinum eru þau hjónin á
Eyragötunni af þeim stofni.
Hægðin, seiglan og dugnaðurinn
og það að halda vel utan um allt
hjálpaði þeim áfram.
Auðvitað var Bjössi í brúnni
og seinna Steini líka, sem er
löngu búinn að taka við stjórn
„Bertans“ á sjónum. Það er ekk-
ert einfalt að reka útgerð, en
það er engin vandi að koma
henni á hausinn. Það hefur ekki
gerst hér.
Imba var auðvitað alltaf í
„Frystihúsinu“ eins og svo
margar – en svo veiktist hún.
Alvarlega. Þá var hún alveg
komin heim. Það er ekki gaman
að missa heilsuna og það fannst
Imbu ekki heldur. Hún lagaði
sig að aðstæðum og gerði húsið
að heimili fyrir alla. Dásamleg
kona!
Á gamlárskvöldum kom ég oft
við. Hún sat í eldhúsinu, sæl,
blíð, glöð og andlitið fallegt –
umkringt svörtu hárunum sín-
um. Falleg, stolt kona. Og næst-
um allt fólkið hennar og Bjössi
um kring.
„Elsku, fallegi Ævar minn,“
sagði hún þegar ég kom fyrst
með Steina. „Vertu velkominn.“
Útbreiddur faðmur klæddur
rauðum kjól. Hlý! Eins og El-
ísabet Taylor. Hún faðmaði mig
oft þetta kvöld – rétt eins og
alltaf.
Prinsessa, besta eiginkona,
besta móðir, besta amma – en
samt svo glöð – en þreytt. Ég
kom í mörg ár. Fjöldi manns og
allir vinir. Hátíðarkvöld! „Nú ár-
ið er liðið“. –
Og núna um næstu áramót
verður engin Imba. Engin
mamma eða amma. En afi verð-
ur heima.
Minningin mun lifa um súg-
firska góða – og glæsikonu. Hún
var móðir, eiginkona og amma
og elskaði umhverfi sitt.
Þótt þrjár sólir væru á lofti sá
Bjössi þær aldrei fyrr en Imba
skein. En hún dó!
En það sem deyr teygir anga
sína upp úr moldinni með hend-
ur í átt til himins, þar sem Jesús
Kristur tekur á móti öllum sem
biðja, sakna og elska. Góða nótt.
Guð blessi ykkur öll.
Einlægur.
Ævar Harðarson,
vinur frá Suðureyri.
✝
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐMUNDA ÓLAFSDÓTTIR
húsmóðir,
Víðivöllum 26,
Selfossi,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
föstudaginn 25. maí.
Útför hennar fer fram frá Selfosskirkju föstudaginn
1. júní kl. 13.30.
Jón Viðar Guðjónsson, Carola Ida Köhler,
Steinþór Guðjónsson, Sigríður Garðarsdóttir,
Reynir Guðjónsson, Soffía Stefánsdóttir,
Guðbjörg Guðjónsdóttir, Sigurður Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORGEIR ÓLAFSSON
bifvélavirki,
Blásölum 17,
Kópavogi,
sem lést sunnudaginn 27. maí, verður jarð-
sunginn frá Grensáskirkju mánudaginn 4. júní
kl. 15.00.
Hulda Haraldsdóttir,
Karl Elí Þorgeirsson, Helga Bára Bragadóttir,
Ólafur Ágúst Þorgeirsson, Jóhanna Þorgilsdóttir,
Rut Þorgeirsdóttir, Benedikt Benediktsson,
Reynir Haraldur Þorgeirsson, Kristín Ósk Freysdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir og ástkær móðursystir
okkar,
HINRIKA ÁSGERÐUR KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Bolungarvík,
síðast til heimilis á Hrafnistu í Hafnarfirði,
og
GUÐJÓNA HANSÍNA KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Bolungarvík,
síðast til heimilis á Grund í Reykjavík,
létust föstudaginn 25. maí.
Útför þeirra fer fram frá Áskirkju í Reykjavík föstudaginn 1. júní
kl. 13.00.
Stefanía Arndís Guðmundsdóttir, Pétur Valdimarsson,
Gyða Kristjana Guðmundsdóttir, Leó Svanur Ágústsson,
Birna Edda Guðmundsdóttir,
Guðný Erla Guðmundsdóttir, Rikharð Örn Jónsson,
Guðrún Hansína Guðmundsdóttir, Guðni K. Þorkelsson,
Kristján Ríkharð Guðmundsson, Guðbjörg Bragadóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN GESTSDÓTTIR,
Flókagötu 4,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 24. maí.
Útförin auglýst síðar.
Valborg Sigurðardóttir, Svavar Sölvason,
Gestur Þór Sigurðsson, Vilborg Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir, amma,
langamma og langalangamma,
STEFANÍA JÓNANNA INGIMARSDÓTTIR,
Nanna,
lést á dvalarheimilinu Hlíð mánudaginn
21. maí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Brynjar Þór Halldórsson, Ólöf Hallgrímsdóttir,
Sigurlaug Halldórsdóttir, Skúli Bjarnason,
María Lilja Halldórsdóttir,
Hólmfríður Gunnþóra Halldórsdóttir,
Gunnar Sigurðsson, Guðrún Kristín Ísaksdóttir,
barnabörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Áskær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
GYÐRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR
frá Höfn, Eyrarbakka,
Fossheiði 36,
Selfossi,
lést að kvöldi mánudagsins 28. maí.
Jarðarförin fer fram laugardaginn 9. júní
kl.14.00 frá Eyrarbakkakirkju.
Guðjón Pálsson,
Regína Guðjónsdóttir, Siggeir Ingólfsson,
Ingileif Guðjónsdóttir, Ólafur Leifsson,
Margrét Guðjónsdóttir, Þór Ólafur Hammer,
barnabörn og barnabarnabörn.