Morgunblaðið - 31.05.2012, Side 33

Raðauglýsingar
Nauðungarsala
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum, sem hér segir:
Austurstræti 3, 221-9007, Reykjavík, þingl. eig. Í Kvosinni ehf og Gildi-
Fasteignir ehf, gerðarbeiðendur Landsbankinn hf. og Reykjavíkur-
borg, mánudaginn 4. júní 2012 kl. 10:00.
Austurstræti 3, 221-9009, Reykjavík, þingl. eig. Í Kvosinni ehf og Gildi-
Fasteignir ehf, gerðarbeiðendur Landsbankinn hf. og Reykjavíkur-
borg, mánudaginn 4. júní 2012 kl. 10:30.
Austurstræti 3, 221-9010, Reykjavík, þingl. eig. Í Kvosinni ehf og Gildi-
Fasteignir ehf, gerðarbeiðendur Landsbankinn hf. og Reykjavíkur-
borg, mánudaginn 4. júní 2012 kl. 10:45.
Klapparstígur 14, 227-8812, Reykjavík, þingl. eig. Jón Örn Jóhannes-
son, gerðarbeiðandi Arion banki hf., mánudaginn 4. júní 2012 kl.
11:15.
Suðurhólar 16, 205-0886, Reykjavík, þingl. eig. Svanfríður Ósk
Bæringsdóttir, gerðarbeiðandi Arion banki hf., mánudaginn 4. júní
2012 kl. 13:30.
Veghús 15, 204-0999, Reykjavík, þingl. eig. Guðmundur Ólafur Hauks-
son og Halldóra Svava Sigfúsdóttir, gerðarbeiðandi Arion Bank Mor-
tagages Institutio, mánudaginn 4. júní 2012 kl. 14:00.
Sýslumaðurinn í Reykjavík,
30. maí 2012.
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is
Framhald uppboðs á eftirfarandi fasteignum verður háð á
þeim sjálfum, sem hér segir:
Laufás, fnr. 213-9162, Skagaströnd, þingl. eig. Björn Viðar Hannesson,
gerðarbeiðandi Sýslumaðurinn á Blönduósi, mánudaginn 4. júní nk.,
kl. 09:30.
Þverbraut 1, fnr. 213-7215, Blönduósi, þingl. eig. Krákur ehf.,
gerðarbeiðendur Íbúðalánasjóður og Vátryggingafélag Íslands hf.,
mánudaginn 4. júní nk., kl. 10:30.
Aðalgata 2, fnr. 213-6594, Blönduósi, þingl. eig. JolantaTomaszweska,
gerðarbeiðandi Blönduósbær, mánudaginn 4. júní nk., kl. 11:00.
Húnabraut 4, fnr. 213-6936, Blönduósi, þingl. eig. Búrfjöll ehf.,
gerðarbeiðendur Vátryggingafélag Íslands hf. og Blönduósbær,
mánudaginn 4. júní nk., kl. 11:30.
Melavegur 9, fnr. 213-4075, Hvammstanga, þingl. eig.Tanja Marna
Ennigarð og Þorleifur Karl Eggertsson, gerðarbeiðendur Sjóvá-
Almennar tryggingar hf., Mötuneyti MA og Íbúðalánasjóður,
mánudaginn 4. júní nk., kl. 14:00.
Höfðabraut 27, fnr. 213-4010, Hvammstanga, þingl. eig. Höfðabraut
ehf., gerðarbeiðandi Húnaþing vestra, mánudaginn 4. júní nk., kl.
14:30.
Bálkastaðir ytri, fnr. 144-097, Húnaþingi vestra, þingl. eig. 50%
eignarhl. Sigurður Ingvi Björnsson, gerðarbeiðandi Vélaborg ehf.,
mánudaginn 4. júní nk., kl. 15:30.
Sýslumaðurinn á Blönduósi,
30. maí 2012.
Bjarni G. Stefánsson, sýslum.
Félagsstarf eldri borgara

  

   
 

 
  

 
  ! " 
 #

   $%& & 
   % 
 ' (
" 

''  
 
 '

  


& )  
 ' *+&   %

% ( , 
  " 
 '
     ( ,-" 
 . $" /

 0
% " 
1
1" 
 '2 '
   %

 
  ! , & 
 3
  
   
   ( ,

 #!  % 
 '
! " 
 # $"%&'    
 
!"
(

)&*
 4,
& % ) ,


 
  ! ) 0 1 !  +   " 
  ) ,  5+
", 

! & ) 
 '.
!  " 
,&- ." &"
 

 

6  7
 
  
 % 

  
 ' 3

 

%
 
 '' $, ) ,, )
 
 6'
80 
-" )0 41" /, 0  ( , 
 !

 
  !  % 

''!
+
", 
 ' ( ,-" 
 .
/'"

010   % 
 ' 5+
", 
 '! 


 %
)
+ 5&"&! )0 "
/,     & )" && 
 # '!  
 
 !



 '! 9"  , " 
 ' ' & & : %
" %
, 
&
"& % " :" 
 ;2' %  
+
"&1&,
 $% 2;6'
2+ !
)  <%   

 % 3 , "

= % 3 

 ; 
  >
 % % 2662 " 0
???"
 2+ !
)  4" 
 6 <%  )  @@@ 
 #
3  -   A& 
   "

 
 2   % 

' %

 ''' )  
  ( , 
 26
4"     ( ,-" 5&
0 "1 6 % "!
 %! 
 ; 2  ( ,-" ,& %
+
"&1&, (: ' ! 8 &  " 
&)
%& 2 80 
 %
%  ;62' $

 
  ( , 
  *

 B 

  <
 
 '' 3:
" 
  3

," 
 2'
4
 # !(
 5  $&! 
%0
 "  

!  % 
 '!
)
" 
 ;'! ) ,!  
" 

  
 
Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2012
✝ Eyvindur Árna-son fæddist í
Bifröst, Vest-
mannaeyjum, 17.
febrúar 1926. Hann
lést í Sunnuhlíð,
Kópavogi, 15. maí
2012.
Foreldrar hans
voru Árni Sigurður
Böðvarsson og
María W.H. Eyvind-
ardóttir. Systkini
Eyvindar voru Fríða Soffía, lát-
in, Erna, látin, Böðvar, látinn,
Gunnar og Gottfreð.
Eyvindur giftist Margréti
Gestsdóttur 1948 og voru þau
gift til æviloka eða í 63 ár. Mar-
grét lést 19. ágúst 2011. Börn
Eyvindar og Margrétar eru: 1)
Árni Eyvindsson, fráskilinn.
Börn Árna: Eyvindur Árnason,
giftur Ann. Börn þeirra Anna
Charlotte og Harrison Johann.
Fjóla Valdís Árnadóttir, frá-
skilin. Börn Fjólu eru Freyja og
Thelma. 2) Páll Eyvindsson, gift-
Heilmann Eyvindardóttir, frá-
skilin.
Börn Maríu: Lisa Marie, gift
Adem Mahmic. 5) Hannes Ey-
vindsson, giftur Eddu Vigfús-
dóttur. Börn þeirra: Atli Þór
Hannesson. Birkir Hannesson, í
sambúð með Önnu Regínu
Björnsdóttir. Börn þeirra eru:
Berglind Edda og Þórey Birna.
Þorfinnur Hannesson. Kári
Eyvindur Hannesson.
Eyvindur ólst upp í Vest-
mannaeyjum til 13 ára aldurs
þegar fjölskyldan flutti á Klöpp,
Seltjarnarnesi, þar sem hann bjó
í tæp 10 ár. Þaðan flutti Eyvindur
á Díla í austurbæ Kópavogs þar
sem hann hóf búskap með Mar-
gréti Gestsdóttur frá Ólafsfirði.
Eftir 28 ára búsetu í Kópavogi
fluttu þau í Garðabæ. Þar bjuggu
þau í 31 ár. Seinustu árin dvöldu
þau í Sunnuhlíð, Kópavogi.
Fyrstu starfsárin vann Eyvind-
ur í fyrirtæki föður síns. Þegar
því lauk stofnuðu Eyvindur og
bræður hans fyrirtækið Vibró hf
sem hann vann hjá mest alla sína
starfstíð.
Útför Eyvindar fór fram frá
Digraneskirkju 22. maí 2012.
ur Helgu Rögnu
Ármannsdóttur.
Börn þeirra:
Björg Ragnheiður
Pálsdóttir, gift
Benjamín Inga
Böðvarsyni. Börn
þeirra eru: Lúkas
Páll og Elías Logi.
Ármann Jakob
Pálsson, giftur Ás-
laugu Guðmunds-
dóttur. Börn
þeirra: Jakob Dagur, Arney
Helga og Rakel Birta. Sverrir
Gaukur Pálsson. 3) Kristjana Jó-
hanna Eyvindsdóttir, gift Sig-
urði Hólm Guðbjörnssyni. Börn
þeirra:
Guðbjörn Þór Sigurðsson.
Margrét Sigurðardóttir, í sam-
búð með Bjarna Ágústssyni.
Börn þeirra eru: Bryndís Lára
og Stefanía Rut. Tinna María
Sigurðardóttir, gift Rúnari Þór
Ólasyni. Börn þeirra eru: Anita
Hólm, Aron, Rakel Mist og Ró-
bert Óli. 4) María Wilhelmína
Elsku afi minn kvaddi í morg-
un. Ég hringdi eldsnemma í
pabba og stóð við gluggann heima
hjá mér. Það var glaðasólskin úti
og hvít snjókorn féllu og fuku létt
til jarðar. Mér fannst það fallegt
og viðeigandi veður. Hiti og kuldi
á sama tíma. Þannig líður manni á
svona stundu, manni er bæði heitt
og kalt, maður er glaður og sorg-
mæddur. Hvítu snjókornin
minntu mig líka á fallega hárið
hans afa míns sem var alltaf snjó-
hvítt frá því ég man eftir honum.
Oft hefur maður talað um og
heyrt söguna af því hvernig afi
varð hvíthærður um tvítugt. Mér
finnst að enginn annar hárlitur
hefði getað farið honum.
Minningarnar svífa um eins og
snjókornin; afi í vinnuskyrtu og
gallabuxum – eiginlega alltaf, afi
að fíflast með gervitennurnar, afi
að klóra bakið á Sverri bróður, afi
að leika við okkur krakkana, með
boginn fingur og eina skemmda
nögl, steinsofandi í sófanum eftir
kvöldfréttir og einu sinni í hæg-
indastól heima í Skólagerði þegar
hann átti að vera að passa okkur
systkinin og við stálumst til að
horfa á bannaða mynd. Afi með
myndavélina á lofti við kökuborð-
ið, alltaf mættur í morgunsárið að
sækja pabba til að skutla honum
út á flugvöll, afi úti á stétt, eða
jafnvel götu, að vinka manni bless
þegar maður keyrði í burtu frá
Hegranesinu. Afi að grínast,
brosa og hlæja, afi að knúsa
strákinn minn, senda manni fing-
urkoss, afi farinn að gleyma en
alltaf stutt í brosið og glettnina.
Þegar ég var barn var alltaf
svo spennandi að fara upp í Víbró
til afa og bræðra hans og leika sér
þar, sérstaklega að fara í feluleik
með frændsystkinunum. Fjörið
þar með Möggu frænku kostaði
mig eina nögl og dramatíska ferð
upp á spítala, að sögn pabba, en
það var allt þess virði. Maður ber
merki margs sem á daga manns
hefur drifið og þetta merki minnir
mig á æsku og ævintýr.
Æskan er frekar fjarri í árum
talið en nærri þegar maður lætur
hugann reika. Að vera hjá ömmu
og afa var bæði gott og gaman.
Mér leið vel í stóra húsinu sem afi
byggði, í garðinum og bílskúrinn
var hálfgerð fjársjóðskista. Sam-
band afa og ömmu var skemmti-
legt og ég get næstum heyrt í
þeim segja sögur eða gantast
hvort við annað.
Það var sárt að sjá afa hverfa
frá ömmu og okkur hinum en það
var merkilegt hvernig hann hélt
sinni léttu lund og hvernig hann
af og til mundi eitt og annað sem
maður átti ekki von á, t.d. nafn
sonar míns, Lúkasar Páls, en allt-
af tók hann honum fagnandi eins
og öðrum börnum.
Þetta eru ljúfsár tímamót, mér
er bæði heitt og kalt. Veröldin
sem var er ekki lengur til. Amma
mín og afi minn hafa kvatt okkur
og ég sakna þeirra en er þakklát
fyrir það sem mér og okkur var
gefið. Héðan í frá mun létt snjó-
koma á björtum degi minna mig á
Eyva afa minn, fallega hvíta hárið
hans, brosið og hláturinn. Ég
þakka fyrir yndislegan afa og bið
góðan Guð að geyma hann og
blessa okkur, vini hans og vanda-
menn. Takk fyrir allt og allt.
Björg Ragnheiður Pálsdóttir.
Afi minn, þú hafðir alltaf svo
stórt hjarta og í því var pláss fyrir
alla. Faðmlag þitt og kossar voru
óteljandi og áttir þú gott með að
hleypa fólki nær þér með þinni
yndislegu nærveru. Við barna-
börnin áttum einstaklega gott
með að biðja þig um að gera hluti
fyrir okkur því þú varst svo
óskaplega bónfús maður hvort
sem það var að fara í sund, skutl-
ast með okkur hingað og þangað
eða að klóra bakið þegar við vor-
um að horfa á sjónvarpið saman
en þú entist svo lengi við það sem
gladdi okkur ómetanlega mikið.
Oft var komið við í Hegranes-
inu hjá ykkur ömmu og það var
alveg sama hvenær mann bar að
garði, það þurfti alltaf að þiggja
veitingar hjá ykkur og alveg
sama þó að þú hefðir verið að
klára að drekka kaffi þá settistu
alltaf niður með okkur og fékkst
þér bara aftur enda fannst þér
matur voða góður sem reyndist
okkur krökkunum oft vel, sér-
staklega þegar við vorum ekki
dugleg að klára matinn okkar því
þú dróst okkur alltaf að landi. Við
kölluðum þig oft ruslakistuna
okkar enda gerðirðu allt fyrir
okkur barnabörnin.
Man að þegar við vorum yngri
og vorum að leika okkur í garð-
inum fannst okkur sérstaklega
gaman að róla okkur í flaggstöng-
inni þinni, fórum inn og fengum
púða í stofunni hjá ömmu og ról-
uðum okkur mikið. Þetta fannst
þér alveg sjálfsagt að við gerðum
því það var allt leyfilegt í Hegra-
nesinu. Svo þegar við vorum orð-
in eldri og reyndari í þessu vorum
við farin að lenda á grenitrjánum í
garðinum og það fannst okkur
ekki voða gott svo þú tókst bara
nokkrar greinar af svo við mynd-
um ekki meiða okkur mikið. Þú
varst svo góður við okkur.
Ótalmargar sundferðir voru
farnar í Sundhöll Hafnarfjarðar
og þar hittir þú félagana þína en
enn og aftur var alltaf tími til að
fíflast í okkur krökkunum. Eftir-
litsferðirnar voru mestu ævintýri
sem við komumst í og gerðist
margt skemmtilegt í þeim en
aldrei reiddistu okkur fyrir fífla-
ganginn okkar og yfirleitt endaði
þetta með ís sem okkur krökkun-
um fannst ekki leiðinlegt.
Í seinni tíð eftir að þú veiktist
þá fór hugurinn alltaf nær upp-
vaxtarárum þínum í Vestmanna-
eyjum og fengum við að heyra
ótrúlega margar sögur af þér sem
Eyjapeyja. Sumarið 2008 þegar
amma veiktist og þurfti að fara á
spítala vorum við fjölskyldan á
leið norður í Ólafsfjörð í sumarfrí
og tókum við þig með. Þú fórst
með mömmu minni og pabba í bíl
og skemmtir þér vel. Svo áttum
við skemmtilegan tíma á Kleifun-
um og þú dáðist svo að gulu fal-
legu blómunum á túninu sem við
vorum ekki eins hrifin af, gulu
fíflunum, en það gladdi þig að
sitja úti og horfa á náttúruna. Ég
og þú fórum svo suður í flugi og
varst þú alltaf að spyrja mig hve-
nær ferjan færi því þú varst á leið
heim, heim til Vestmannaeyja.
Mig langar til að kveðja þig,
elsku afi minn, með bæn sem þú
varst vanur að fara með, með okk-
ur krökkunum.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þín,
Margrét.
Það kom ákveðinn léttir yfir
mig þegar ég fékk fréttirnar að
afi hefði loksins fengið hvíldina
sem hann hafði svo sannarlega
verðskuldað í langan tíma. Það er
samt erfitt að ímynda sér lífið án
afa því hann var svo stór hluti af
mínu lífi sem barn, unglingur og
fullorðin. Ég er viss um það að þó
víða væri leitað þá væri ekki hægt
að finna betri mann, jafn elskaðan
mann sem stóð sig með mikilli
prýði í afahlutverkinu og var allt-
af til staðar.
Afi var einn af þessum nægju-
sömu mönnum, sem þurfti aldrei
neitt fyrir sig sjálfan en sá til þess
að allir aðrir í kringum hann
hefðu nóg. Ég var alltaf með ann-
an fótinn í Hegranesinu og sem
barn beið ég við útidyrnar eftir að
afi kæmi heim í hádeginu því ég
sá að amma var að gera klárt í
eldhúsinu og þá gat ég ekki beðið
eftir því að fá afa heim, hvort sem
það var til að setjast á háhest á
honum, búa til með honum götur
úr matnum sem var á boðstólum
eða einfaldlega bara vera í kring-
um hann.
Sem unglingur var ég alger-
lega dekruð í botn af honum afa
mínum, hann átti alltaf tíma fyrir
frímerkið sitt eins og hann ávallt
kallaði mig. Hann gat skutlast
með mig út um allan bæ á „Rauð“
sínum og þó hann hefði sofnað í
sófanum yfir kvöldfréttunum þá
fór hann samt af stað að sækja
mig í Eymundsson eða heim til
vinkvennanna. Mér ofarlega í
huga eru líka allar eftirlitsferð-
irnar upp á Dalveg, þegar við fór-
um að athuga hvort hliðið væri
ekki örugglega lokað og öll ljós
væru slökkt og hann afi var svo
duglegur að kenna mér að keyra,
eða „keyra eins og maður“ eins og
hann myndi segja og það situr
enn í mér þegar hann sagði mér
að setja bílinn í hlutlausan og láta
hann renna til að spara bensínið,
helst frá Arnarneshæðinni og út
að Olís.
Þegar afi fór að eldast og minn-
ið var farið að stríða honum þá
var hefðin orðin þannig að ég fór
sjálf eftirlitsferð á leiðinni heim
til mín á kvöldin og hringdi svo í
hann til að láta vita að allt væri
með felldu. Við afi áttum okkur
líka eina sérstaka hefð og það var
að fara rúnt í alla kirkjugarðana
með kerti, um jólin og á öðrum
tíma árs. Afi talaði mikið um Rósa
heitinn þegar ég var að alast upp
og það tók mikið á hann að missa
besta vin sinn, Geira Olsen og það
var afa mjög mikilvægt að fara í
garðana, honum fannst það vera
skylda hans og þegar Ísleifur
heitinn bættist í hóp horfinna
vina og sjúkdómurinn var farinn
að gera vart við sig þá spurði afi
sig oft að því hvers vegna allir
gömlu góðu vinirnir væru farnir
en ekki hann og þá var betra að
vera með svar á reiðum höndum.
Ég man enn eins og það hafi
gerst í gær þegar við fórum í okk-
ar fyrstu heimsókn á Landakot, á
minnismóttökuna, til að athuga
hvort þetta væru eðlileg minnis-
glöp sem hrjáði afa. Ég man enn
eftir hræðsluglampanum í augum
afa þegar við komumst að því að
þetta væri Alzheimer-sjúkdóm-
urinn. En afi var svo lánsamur að
eiga marga góða að, hann átti
stórkostlega fjölskyldu, yndis-
lega konu og góða vini og vanda-
menn.
Samúðarkveðjur til mömmu og
systkina hennar.
Takk fyrir að vera til, afi.
„Frímerkið þitt“,
Tinna María
Hlátur er lyf fyrir hjartað er
fróm setning sem á svo vel við þig,
elsku Eyvi. Af hlátri og kátínu
áttir þú nóg og svo varst duglegur
að gefa okkur með þér. Þinn dill-
andi hlátur, axlir sem hristust og
glampandi, glaðlegt augnaráð
þitt, er það fyrsta sem mér hefur
alltaf komið í hug þegar ég hef
hugsað til þín.
Mín barnatrú segir mér að nú
sért þú kátur þó við fellum tár
sem kveðjum þig. Þú ert kominn
til Möggu þinnar sem þú elskaðir
svo fallega og við kvöddum fyrir
nokkrum mánuðum. Þú ert laus
undan sjúkdómnum sem rændi
þig minningum, gleðinni og hlátr-
inum, frjáls og hlærð af hamingju
með Möggu og kannski stríðir
henni smá.
Í huganum hrannast upp
minningar. Þú varst alltaf hrókur
alls fagnaðar og engin gleði hófst
fyrr en þú varst mættur á svæðið.
Á ættarmótum var þín beðið með
óþreyju eins og lesa mátti af skilti
nokkru sem sett var á tjaldsvæðið
í Hringveri í Ólafsfirði fyrir
mörgum árum. Þá hafði ættar-
mótsnefndin merkt valin tjald-
svæði og þar sem þú og Magga
áttuð að tjalda stóð á skilti:
„Flýttu þér nú, Eyvindur“. Þú
varst ómissandi partur af sam-
komunni.
Það eru ekki nema nokkrir
mánuðir frá því að ég skrifaði
minningargrein um Möggu
frænku og eins og þar kom fram
þá hugsa ég alltaf um ykkur tvö í
einu: Magga og Eyvi. Þið voruð
svo sterkt og fallegt tvíeyki. Nú
eruð þið aftur sameinuð í paradís.
Ég kveð þig, elsku Eyvi, fullviss
um að þú sért heill og hamingju-
samur með Möggu frænku. Hún
hefur eflaust tekið á móti þér með
sandköku og einhverjum sætind-
um í skál.
Elsku Palli, Maja, Hannes,
Stjana og Árni. Minningin um
elsku pabba ykkar mun lifa í
hjörtum þeirra sem voru svo lán-
samir að fá að kynnast honum.
Hugsunin um hann kallar fram
bros og fallegar minningar. Niðj-
um hans öllum sendi ég hugheilar
samúðarkveðjur.
Guðlaug Björgvinsdóttir.
Eyvindur Árnason