Morgunblaðið - 10.05.2012, Síða 46

46 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. MAÍ 2012
Vegna niðrandi
fréttar í sjónvarpi
RUV þriðjudaginn, 8.
maí sl., vil ég koma
eftirfarandi á fram-
færi. – Ekki frétt
RÚV.
Árið 1972 hannaði
Gunnar Magnússon
hið fræga einvígisborð
sem notað var í ein-
vígi aldarinnar, milli
Boris Spassky og Roberts Fischer.
Þessi hönnun er einstakt lista-
verk og Gunnari til mikils sóma.
Hann gerði þetta í þágu Skák-
sambands Íslands án þess að taka
krónu fyrir.
Árið 1974 ákvað Skáksamband
Íslands að láta smíða tvær frum-
eftirgerðir af upphaflega borðinu í
samráði við Gunnar, nákvæmlega
eins í alla staði, og úr sama viði.
Þetta var gert til fjáröflunar fyrir
Skáksambandið sem ekki var van-
þörf á.
Þessi borð voru síðan boðin til
sölu með taflplötum úr viði, árit-
uðum af báðum keppendum, og
þar með þeirri plötu, sem notuð
var í flestum skákum einvígisins.
Borðin voru boðin, m.a. vítt og
breitt erlendis, en ekki tókst að
selja á þeim tíma. Þetta ferli end-
aði síðan á því að ég keypti bæði
borðin árið 1976.
Þau hafa síðan verið í minni
vörslu og aðeins notuð til sýninga
á ýmsum viðburðum, auk þess sem
borð var lánað í einvígi Horts og
Spassky 1977.
Í samkomulagi SÍ og Gunnars
frá 1974 er þess sérstaklega getið
að aldrei skyldi heimilað að smíða
fleiri en þessi tvö aukaborð.
Á sl. ári ákvað ég að reyna að
losa mig við þessa gripi. Hafði ég
samband við marga aðila hér inn-
anlands, enda hef ég lengst verið
þeirrar skoðunar að þessir gripir
ættu að vera varðveittir hérlendis.
Þetta bar því miður engan árang-
ur, þrátt fyrir að allir hafi lýst
hrifningu sinni á gripunum. Það
varð því úr að annað borðið var
sent á uppboð í Danmörku, ásamt
taflmönnum, sem fylgdu með í
kaupunum á sínum tíma. Þeir
voru, og hafa alltaf verið, fylgi-
hlutar með borðinu.
Til viðbótar þessu var nýlega
fengin Garde-skákklukka hjá
Skáksambandi Íslands, sem send
var til að fylgja hinum hlutunum,
einungis til að uppsetning hugs-
anlegs kaupanda á hlutunum gæti
verið eins og hún var í einvíginu
1972. Þau mistök sem voru á lýs-
ingu þessarar klukku á vefsíðu
uppboðshaldara hafa verið leiðrétt.
Á sýningu Þjóðminjasafns Ís-
lands á munum frá einvíginu er
Garde-klukka, sem stillt er upp
sem hlut úr einvíginu.
Þessi klukka hefur
ekki verið notuð í ein-
víginu, þótt annað
megi álykta.
Stóra hneykslið,
sem RUV ætti
kannski að segja frá
er það að á sýning-
unni, sem nú er uppi
í Þjóðminjasafni Ís-
lands, er gömul
GARDE-skákklukka
til sýnis sem gestir
gætu haldið að væri skákklukkan
fræga frá 1972, sú sem notuð var í
einvíginu. En það er eins með
hana og klukkuna í Köben, að hún
er bara „sömu gerðar“, og ættuð
úr klukkusafni SÍ. Enginn veit
hver upprunalega klukkan er eða
hvar hún er niður komin.
Við ákvörðun mína um að setja
annað borðið á uppboð erlendis
gerði ég mér grein fyrir að ég
fengi einhver spörk fyrir frá ein-
hverjum mönnum hér heima. En
ég skal fúslega viðurkenna að mig
grunaði ekki að slíkir óvildarmenn
gætu beitt RUV fyrir sig með
þeim hætti sem reyndin var sl.
þriðjudagskvöld. Þar er það blásið
upp með þessa klukku og hún not-
uð til að réttlæta árás á mig. Nú
er það svo að mjög erfitt hefur
verið að afla gagna hjá Skák-
sambandi Íslands um atburði
varðandi kaup á borðunum og
fleiru frá tíma einvígisins. Þeir
eru búnir að glata samningum og
fundargerðarbókum og eru í vand-
ræðum með að finna út úr sínu
bókhaldi. Vegna þessa hefur verið
lögð mikil vinna í að finna og upp-
lýsa gögn varðandi þessi mál. Því
var haldinn stór fundur á skrif-
stofu Sverris Kristinssonar í
Eignamiðlun og farið yfir fjölda
gagna þar frá tímum einvígisins.
Á þennan fund mættu, auk Sverr-
is og mín fjórir forsetar Skák-
sambands Íslands, þeir Gunnar
Björnsson, Guðmundur G. Þór-
arinsson, Einar S. Einarsson og
Gunnar Gunnarsson. Auk þeirra
voru á fundinum þjóðminjavörður,
Margrét Hallgrímsdóttir, Helgi
Ólafsson stórmeistari, Guðmundur
Sigurjónsson stórmeistari, og Rík-
harður Sveinsson frá Skák-
sambandinu, en hann er mér sagt
að sé höfundur að fréttinni á
RUV. Þarna kom fram fjöldi
gagna sem staðfesta atburðarás
þessa tíma þannig að ekki á að
fara á milli mála hver hún var.
Hennar er að vísu getið í Skák-
sögu Íslands 1925-1995, bls. 136-
137, ritaðri af Þráni Guðmunds-
syni.
Í tengslum við þessi uppboðs-
mál hefur verið hafin aðför að
mér. Hún kemur upphaflega frá
Gunnari Finnlaugssyni, mjólk-
urverkfræðingi í Svíþjóð. Hann
hefur gengið fram með þvílíku of-
forsi, sem erfitt er saman að
jafna. Ég hef undir höndum tölvu-
póst frá honum sem er hreint
ótrúlegur. Einnig hef ég spurnir
af ófrægingum sem hann hefur
komið á framfæri víða. Hann hef-
ur smogið inn á ótrúlegustu menn
með sinn óhróður.
Þeim aðilum innan skákhreyf-
ingarinnar, sem ég er í tengslum
við, hefur öllum blöskrað fram-
setning RUV á málinu. Og það
sem verra er ef Skáksamband Ís-
lands tengir sig þeirri aðför sem í
gangi er. Í reynd kemur SÍ ekkert
við lengur hvað gert er við þessa
umræddu gripi.
Eru brögð í tafli?
Eftir Pál G.
Jónsson
Páll G. Jónsson
»En ég skal fúslega
viðurkenna að mig
grunaði ekki að slíkir
óvildarmenn gætu beitt
RUV fyrir sig með þeim
hætti sem reyndin var
sl. þriðjudagskvöld.
Höfundur er framkvæmdastjóri.
Fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri tækni-
og umhverfissviðs
Seltjarnarnesbæjar
hefur rakið raunir
sínar í fjölmiðlum og
fyrir eftirlitsaðilum.
Hann hefur stefnt
bænum fyrir að
leggja niður starf sitt,
og segist síðar ætla
að stefna bæjarstjóra
vegna eineltis sem
hann telur sig hafa orðið fyrir.
Það er gott í sjálfu sér að ein-
staklingar, sem telja sig hafa verið
órétti beittir af hinu opinbera
kerfi, skuli geta leitað eftir því að
rétta hlut sinn hjá ráðuneyti, um-
boðsmanni Alþingis og dómstólum.
Sem áhugamaður um bæjarmál-
efni á Seltjarnarnesi verð ég þó að
segja það hreint út, að sú mynd
sem viðkomandi hefur dregið upp
í fjölmiðlum af meintum útistöðum
sínum við bæjarstjórn er ekki í
samræmi við þann veruleika sem
ég þekki. Bæjarstjórn rekur málið
ekki í fjölmiðlum en svarar fyrir
dómi eins og rétt er.
Sérstök atburðarás
Ásgerður Halldórsdóttir tók við
sem bæjarstjóri í júlí 2009. Fram-
kvæmdastjórinn umræddi hafði þá
nýlega flutt aðstöðu sína frá
Bygggörðum á bæjarskrifstofuna.
Eftir að Ásgerður tók við sem
bæjarstjóri bað hann aftur um að
vinnuaðstaða hans yrði flutt í ann-
að húsnæði og nú yfir í áhaldahús
bæjarins.
Í fundargerð fjárhags- og launa-
nefndar 11. nóvember 2009 kemur
fram, að framkvæmdastjórinn seg-
ir sig bréflega úr Starfsmanna-
félagi Seltjarnarness og í öðru
bréfi fer hann fram á launahækk-
un, en nefndin sá sér ekki fært að
verða við því. Í desember 2009
óskar hann eftir feitum starfsloka-
samningi, hafandi þá aðeins verið
bæjarstarfsmaður í eitt ár. Bæj-
arstjórn var ekki
tilbúin að gera slíkan
samning og viðræðum
lauk svo án árangurs.
Í lok janúar 2010
leggur fram-
kvæmdastjórinn fram
læknisvottorð og
mánuði síðar tilkynnir
hann að ástæða veik-
indanna sé ítrekað
ógnandi einelti bæj-
arstjóra í sinn garð
frá hennar fyrsta
vinnudegi. Ég fæ ekki
betur séð en að þau
hafi aðeins unnið saman í tæpa
sex mánuði!
Lái mér hver sem vill þó að
manni finnist að þessi atburðarás
eigi sér fleiri túlkunarmöguleika
en komið hafa fram í eineltis-
sögum framkvæmdastjórans fyrr-
verandi. Á þær þyrfti í raun að
láta reyna fyrir dómi.
Sjálfsagt hefði verið auðveldast
fyrir bæjarstjórn að kaupa sig frá
þessu máli. Ástæðu þess að svo
var ekki gert verður að skoða í
ljósi þess að allt frá hrunárinu
2008 hafði verið markvisst unnið
að því að skera niður og hagræða
í yfirstjórn Seltjarnarnesbæjar.
Það er ætíð sársaukafullt ferli. Því
hlýtur það að teljast nokkuð sér-
kennilegt af yfirmanni að fara
fram á launahækkun og í fram-
haldinu feitan starfslokasamning,
þegar á sama tíma er verið að
lækka laun bæjarstarfsmanna og
gæta ýtrasta aðhalds á öllum svið-
um vegna ytri áfalla.
Eftir sérstaka úttekt á stjórn-
kerfi bæjarins sem hófst í lok árs
2009 var samþykkt nýtt skipurit
haustið 2010. Er það flatara,
sveigjanlegra og hagkvæmara
stjórnskipulag en áður hafði tíðk-
ast eins og fram kom í frétta-
tilkynningu á sínum tíma. Öllum
fimm framkvæmdastjórum bæj-
arins var sagt upp störfum af
þeim ástæðum haustið 2010. Þetta
ferli beindist því ekki að neinum
einum starfsmanni eins og ljóst
má vera.
Ábyrg stjórn á Nesinu
Seltjarnarnesbæ er vel stjórn-
að. Það sýna reikningar bæj-
arfélagsins. Skipulagsbreytingar í
samvinnu við bæjarstarfsmenn
ásamt aðhaldi í rekstri hafa skilað
árangri sem Seltirningar geta
verið stoltir af. Starfsmenn bæj-
arins hafa fært fórnir í þágu bæj-
arbúa og staðið sig vel á erfiðum
tímum.
Árleg þjónustukönnun Capacent
sýnir að íbúar eru ánægðir með
búsetuskilyrði, umhverfismál og
aðstöðu til íþróttaiðkunar. Á þess-
um sviðum er Seltjarnarnesbær í
efstu sætum á landsvísu í sam-
anburði við önnur bæjarfélög. Það
er þessi jákvæða mynd sem við
bæjarbúar á Seltjarnarnesi höfum
í huga þegar við metum störf Ás-
gerðar Halldórsdóttur bæjar-
stjóra. Ég tel það einnig skyn-
samlega ákvörðun hjá meirihluta
bæjarstjórnar að láta á það reyna
fyrir dómstólum hvort réttari er
túlkun hennar og annarra bæj-
arstjórna á uppsögnum við skipu-
lagsbreytingar eða túlkun innan-
ríkisráðuneytisins.
Og nú standa yfir miklar skipu-
lagsbreytingar hjá Reykjavík-
urborg til hagræðingar eins og
fram hefur komið í fjölmiðlum síð-
ustu daga.
Ótrúverðug aðför að
bæjarstjórn Seltjarnarness
Eftir Halldór Þór
Halldórsson » Seltjarnarnesbæ er
vel stjórnað. Það
sýna reikningar bæj-
arfélagsins. Skipulags-
breytingar í samvinnu
við bæjarstarfsmenn
ásamt aðhaldi í rekstri
hafa skilað árangri sem
Seltirningar geta verið
stoltir af. Halldór Þór Halldórsson
Höfundur er rafmagnsverkfræð-
ingur.
- nýr auglýsingamiðill
569-1100
finnur@mbl.is
- nýr auglýsingamiðill
–– Meira fyrir lesendur
LAUGAVEGI 5 SÍMI 551 3383
SPÖNGIN GRAFARVOGI SÍMI 577 1660
Gjöf sem gleður
Gull 16.500 kr.
Silfur 5.900 kr.