Kjarninn - 19.06.2014, Qupperneq 17

05/05 DómsmÁl
voru síðan hlustuð af rannsakendum málsins sem skráðu
sem skráðu niður í stuttu máli í sérgreint ritvinnsluskjal
það sem þeim þótti skipta máli og tengjast rannsókn við-
komandi mála jafnóðum og þeir fóru yfir símtölin. Brýnt
var fyrir þeim að hætta að hlusta á símtöl þegar í ljós kæmi
að sakborningur væri að ræða við verjanda sinn og skrá þá
alls ekki niður í viðkomandi skjal það sem fram hefði komið
í símtalinu áður en það
varð ljóst. Einhver þeirra
starfsmanna sem skráði
símtölin með þessum
hætti virðist hins vegar
hafa gert þau mistök að
geta alls ekki um þessi
símtöl í því minnisblaði
sem útbúið var vegna
hlustunarinnar.“
Í bréfinu er jafnframt
tekið fram að nokkurn
tíma hafi tekið fyrir emb-
ættið að búa til gott verk-
lag við hleranirnar en
árinu 2011 hafi það verið
komið í viðunandi horf. Þá hafi verklagi verið breytt „þannig
að í stað þess að unnið sé í þremur skjölum við greiningu
símtala þá er unnið í einu skjali nú sem minnkar líkur þess að
viðlíka atvik eigi sér stað,“ segir orðrétt í bréfi Ólafs Þórs.
Hæstaréttardómur gæti skapað mikilvægt fordæmi
Fari svo að Hæstiréttur staðfesti dóminn í Imon-málinu, þar
sem hleranir sérstaks saksóknara á samtölum milli verjanda
og sakbornings eru sagðar ólöglegar, gæti það dregið dilk á
eftir sér, ekki síst í ljósi þess sem hér er lýst. Rækileg gögn
og viðurkenning embættis sérstaks saksóknara liggja fyrir á
því að verklagið við hleranir hafi brotið gegn lögum í fleiri
málum, meðal annars í málum sem varða Hörð Felix Harðar-
son og Hreiðar Má Sigurðsson.