Morgunblaðið - 17.11.2012, Blaðsíða 49

legu. Kynni okkar hófust árið
1974 þegar ég var að byggja hús
yfir fjölskylduna í Birkihlíðinni á
Sauðárkróki og mikið lá við að
geta flutt inn þar sem húsnæðis-
ekla var á Króknum.
Ég var til sjós á þessum tíma
og í einni inniverunni fór ég á fund
framkvæmdastjóra Trésmiðjunn-
ar Borgar, sem var Kári og fal-
aðist eftir því að hann tæki að sér
að smíða hurðir í húsið. Kári tók
þessu vel og var þetta fastmælum
bundið. Stuttu síðar átti ég tal við
útibússtjórann hjá bankanum
sem hjálpaði mér við að fjár-
magna byggingu hússins og þar
var mér tjáð að ég færi of geyst í
fjárfestingar og yrði að hægja á.
Ég fór heldur sneyptur á fund
Kára og sagðist verða að hætta
við hurðarkaupin. Kári tók þessu
með stakri ró, sagði að við skyld-
um sjá til, þetta myndi allt redd-
ast. Hurðirnar voru smíðaðar og
afhentar og síðan greiddar með
víxlum sem voru framlengdir
nokkrum sinnum en allt fór vel að
lokum. Þannig var Kári, sérstak-
lega lipur í mannlegum samskipt-
um og þar fyrir utan listasmiður
og skipuleggjandi.
Eftir að ég hætti til sjós urðu
samskipti okkar meiri og eru þeir
ófáir veiðitúrarnir sem við fórum
í, einir, með öðrum vinum okkar
og börnum í gegnum árin. Kári
var alla tíð, að eigin sögn, með
bíladellu og átti nánast alltaf
jeppa sem hann beitti af snilld í
svona túrum og hafði gaman af.
Innan Lionsklúbbs Sauðárkróks
unnum við saman að ýmsum verk-
efnum okkur báðum til ánægju.
Þar má helst minnast bílastæða-
nefndarinnar sem við vorum í ár-
um saman, en nefnd þessi innan
klúbbsins sér um málun bílastæða
í fjáröflunarskyni og lengi vel
hinn árlega Þorrafund klúbbsins.
Einnig er vert að minnast sam-
verunnar innan Stangveiðifélags
Sauðárkróks og í þriðjudagskaffi-
klúbbnum, meðan var og hét, sem
hvoru tveggja veittu lífinu gildi.
Kári var sérstaklega hjálpleg-
ur og bóngóður og fór ég ekki var-
hluta af því. Það eru ekki ófá
handtökin sem hann á í Birkihlíð-
inni og ekki var nóg með að hann
hjálpaði mér, heldur nutu börn
mín líka góðs af. Í eitt skiptið fékk
ég hann til að koma með mér til
Hollands í vikutíma til að park-
etleggja íbúð dóttur minnar sem
þar býr. Þetta var hin skemmti-
legasta vinnu- og skemmtiferð
sem við höfðum báðir gaman af.
Ég reyndi að hjálpa eitthvað á
móti en fannst alltaf á Kára hallað
í þessum málum. Þegar ég hitti
Kára á Landspítalanum nokkrum
dögum áður hann dó fannst mér
hann ekki vera að fara neitt nema
norður þegar hann braggaðist.
En enginn veit sína ævi fyrr en öll
er.
Við Magga vottum fjölskyldu
Kára okkar dýpstu samúð á erf-
iðum tímum og kveðjum góðan
vin með góðum minningum og
söknuði.
Páll Pálsson.
Vinur okkar og bekkjarfélagi
lagði snögglega upp í sína hinstu
för í síðustu viku.
Minningar hrannast upp frá
glöðum bernsku- og æskuárum á
Króknum þar sem Kári var hrók-
ur alls fagnaðar í leik og námi,
hann var vinur vina sinna og ætíð
tilbúinn að leggja gott til mál-
anna. Alltaf var hann í góðu skapi
og stundum uppátækjasamur á
sinn græskulausa hátt og aldrei
nein lognmolla í kringum hann.
Eins og gengur dreifðumst við
í ýmsar áttir á unglingsárunum
en alltaf hefur haldist sterkur
strengur vináttu og samstöðu
sem hefur eflst með árunum.
Kári kaus sér að læra trésmíð-
ar og helga krafta sína heima-
byggðinni, hann giftist henni
Huldu sinni úr bekknum okkar og
saman gengu þau sinn æviveg en
hún lést eftir erfið veikindi fyrir
rúmlega ári. Þau byggðu sér fal-
legt hús á Smáragrundinni og ólu
þar upp þrjú yndisleg börn. Þar
naut hópurinn okkar gestrisni
þeirra.
En lífið er hverfult og við illi-
lega minnt á að okkur er skapað
að skilja. Það verður sárt að hitta
ekki vin okkar Kára á næsta
bekkjarmóti í Skagafirðinum,
heyra ekki hressilega hláturinn
og dásamlegu sögurnar sem
runnu upp úr honum og finna ekki
gleðina í nálægð hans.
Við þökkum þér, kæri vinur,
samfylgdina og óskum þér góðrar
ferðar til eilífðarlandsins.
Við sendum ykkur í fjölskyld-
unni innilegar samúðarkveðjur og
hugsum til ykkar á þessum erfiðu
tímum.
Fyrir hönd bekkjarsystkina,
Jósefína Hansen.
Kveðja frá vinnufélögum
Það er stutt bilið milli lífs og
dauða. Á það vorum við sem störf-
um hjá Trésmiðjunni Borg á
Sauðárkróki minnt fyrir fáum
dögum þegar félagi okkar og vin-
ur til áratuga, Kári Skarphéðinn
Valgarðsson, var burtu kvaddur
„meira að starfa Guðs um geim“.
Við vissum ekki annað en hann
væri á leiðinni í langþráða golf-
ferð með yngri syni sínum og
tengdafólki hans þegar fregnin
barst um að hann hefði verið lagð-
ur inn á sjúkrahús og eftir ör-
stutta sjúkrahúslegu hefði lífs-
klukka hans stöðvast. Slíkar
fregnir verða oftast til þess að
fólk staldrar við og minnist lið-
inna stunda.
Kári Valgarðsson var afskap-
lega góður félagi, bæði á vinnu-
stað, sem í félagsstarfi og tóm-
stundum. Hann hafði, þegar hann
lét af störfum fyrr á þessu ári,
verið um hríð einn eftir af þeim
hópi manna, sem starfað höfðu á
Trésmiðjunni Borg frá stofnun
hennar.
Lengi vel var hann verkstjóri á
verkstæðinu og um hríð gegndi
hann starfi framkvæmdastjóra.
Síðustu árin hafði hann umsjón
með innihurðasmíði á verkstæð-
inu, sem er talsvert stór hluti af
verkefnum þess, og þar naut sín
vel áhugi hans á tölvuforskrift, en
hann var alla tíð mjög áhugasam-
ur um þá grein og átti gott með að
tileinka sér tölvutækni við stjórn
flókinna trésmíðavéla.
Kári átti sérstaklega gott með
að starfa með ungu fólki og flestir
eða allir sem vinna á þessum
vinnustað eiga góðar minningar
um það hversu vel hann tók nýj-
um starfsmönnum og nemum,
lagði sig fram um að kynna þeim
iðngreinina og var þeim góður
bandamaður bæði í sókn og vörn.
Fyrir bragðið átti hann ótrúlega
stóran hóp vina af nánast öllum
kynslóðum, sem mátu það og
virtu hvað hann var í senn for-
dómalaus og leit á alla sem jafn-
ingja sína. Sem verkstjóri hafði
hann sérstaka ánægju af því að
leysa flókin verkefni og því meir
sem þau kröfðust meiri hug-
kvæmni við úrlausnina.
Á vinnustað var Kári eins og
fyrr greinir bæði glaður og já-
kvæður maður. Hann var eftir-
minnilegur sagnamaður, sagði vel
frá og hló hátt og hjartanlega
þegar gamanmál bar á góma.
Við vinnufélagar Kára eigum
bara góðar minningar um hann.
Við munum því sakna vinar í stað,
þegar við eigum ekki lengur von á
honum í kaffistofuna til að taka
með okkur létt spjall um lífið og
tilveruna.
Með þessum fáu orðum viljum
við votta minningu hans virðingu
okkar og þökkum honum áratuga
vináttu og samvistir. Jafnframt er
hugur okkar með ástvinum hans,
börnum, tengdabörnum og
barnabörnum sem hafa með
skömmu millibili þurft að horfa á
bak þeim báðum, Kára og Huldu,
konu hans, sem lést í ágúst á síð-
asta ári. Víst er að minningin um
góðan dreng og glaðværan félaga
mun lifa í hjörtum okkar.
F.h. vinnufélaga á Trésmiðj-
unni Borg,
Sigurgísli Kolbeinsson.
MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. NÓVEMBER 2012
✝ SigurgeirRagnarsson
fæddist á Grund í
Nesjahreppi 5.
október 1929.
Hann lést 7. nóv-
ember 2012.
Foreldrar hans
voru Ragnar Gísla-
son, bóndi á Grund
í Nesjahreppi, f. 9.
janúar 1902, d. 8.
mars 1947, og
Rannveig Sigurðardóttir, hús-
freyja, f. 13. júlí 1895, d. 20.
apríl 1983. Systkini Sigurgeirs
eru: Anna Margrét,
f. 12 nóvember
1934, d. 10. októ-
ber 2002. Gísli, f.
1931, d. 1941. Ásta,
f. 20. maí 1940.
Sigurgeir bjó á
Grund allt sitt líf
ásamt Ástu systur
sinni og stundaði
þar búskap.
Útför Sigurgeirs
fer fram frá
Bjarnaneskirkju, Nesjum í dag,
17. nóvember 2012 og hefst at-
höfnin kl. 14.
Kveðja.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Blessuð sé minning Sigurgeirs
Ragnarssonar.
Hrólfur Sumarliðason.
Víða til þess vott ég fann,
þótt venjist oftar hinu,
að guð á margan gimstein þann,
sem glóir í mannsorpinu.
(Bólu Hjálmar.)
Fallin er nú frá ein af eftir-
minnilegustu persónum sinnar
kynslóðar á Hornafirði, hann
Siggi á Grund. Já, hann setti svo
sannarlega lit á mannlífið í Nesj-
um hann Siggi – það munum við
glöggt sem nú sjáum á eftir góð-
um vini. Hann var kannski ekki
stórt númer í þjóðfélagsstiganum,
enda sóttist hann ekki eftir því og
það var svo fjarri honum að berast
á eða sækjast eftir vegtyllum af
einhverju tagi.
Hann var frekar hlédrægur en
undi sér þó vel í góðra vina hópi og
í góðum félagsskap enda var hann
vinur allra sem honum kynntust.
Siggi var einstaklega bóngóður
og hjálpsamur við alla – og sagði
einatt bara já já við öllu því sem
hann var beðinn um enda var nei
vart til í hans orðabók. Ævinlega
var hann boðinn og búinn til að
skutlast með fólk í kaupstað eða
hvað annað sem hann var beðinn
um og ófáar ferðirnar var hann
búinn að fara með okkur Sunnu-
hvolsfólkið sem og aðra Nesja-
menn út á Höfn til að erindast.
Aldrei vildi Siggi þiggja gjald fyrir
þessa snúninga, hann krafðist
einskis af öðrum, enda safnaði
hann hvorki auði né hefðarvöld-
um. Hans persónulegu þarfir voru
ekki miklar né stórvægilegar,
helst að hann þægi nokkra dropa
af bensíni á bílinn eða lögg á vasa-
fleyg fyrir greiðann.
Já, það eru margir sem eiga
honum þökk að gjalda og um leið
og við vottum Ástu systur hans og
fjölskyldunni allri dýpstu samúð
þá viljum við fjölskyldan frá
Sunnuhvoli að leiðarlokum þakka
Sigga fyrir áralanga vináttu,
greiðasemi við okkur og hjálp.
Ásta Karlsdóttir.
Sigurgeir
Ragnarsson
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN PÁLÍNA KARLSDÓTTIR
frá Látrum í Aðalvík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir laugar-
daginn 10. nóvember, verður jarðsungin frá
Árbæjarkirkju mánudaginn 19. nóvember
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Auðlind,
náttúrusjóð. Bankareikningur Auðlindar er:
0325-13-301930, kt. 580408-0440.
Óli Örn Andreassen, Annette T. Andreassen,
Inga Lovísa Andreassen, Matthías Viktorsson,
Karl Andreassen, Elma Vagnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinar-
hug vegna fráfalls föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
ERLINGS DAGSSONAR,
fv. aðalbókara.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
á Hrafnistu í Reykjavík.
Þór Ingi Erlingsson, Margrét Sigurðardóttir,
Vigdís Erlingsdóttir, Steinar Geirdal,
Kristrún Erlingsdóttir,
Jón Sverrir Erlingsson, Kristín Stefánsdóttir,
Kjartan Erlingsson,
Grétar Örn Erlingsson, Bryndís Anna Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, dóttir,
systir og mágkona,
KRISTÍN STEINARSDÓTTIR
kennari,
Bleikjukvísl 11,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum mánudaginn
12. nóvember, verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 21. nóvember kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á styrkarreikning vegna sjálfstæðrar
búsetu dóttur hennar Nínu Kristínar, nr. 313-22-001282, NKS
ehf., kt. 620910-0150.
Sigurbjörn Magnússon,
Magnús Sigurbjörnsson,
Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir,
Nína Kristín Sigurbjörnsdóttir,
Steinarr Guðjónsson, Elsa Pétursdóttir,
Björg Steinarsdóttir, Gísli V. Guðlaugsson,
Rakel Steinarsdóttir,
Bryndís Steinarsdóttir, Hermann Hermannsson.
✝
Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur og frændi,
VALDIMAR HILMARSSON,
Langholtsvegi 8,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum aðfaranótt
mánudags 12. nóvember, verður jarðsunginn
frá Neskirkju mánudaginn 19. nóvember
kl. 15.00.
Guðjóna Valdimarsdóttir, Grétar Friðleifsson,
Höskuldur Hilmarsson, Oddfríður Ingvadóttir,
Þór Ingi Hilmarsson, Elzbeita Konkol,
Kristjón Grétarsson, Nína Þórarinsdóttir,
Gréta Grétarsdóttir, Davíð Jón Kristjánsson
og systkinabörn.
✝
Okkar kæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
REYNIR JÓHANNSSON,
Skúlaskeiði 32,
Hafnarfirði,
lést mánudaginn 12. nóvember á Sólvangi,
Hafnarfirði.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 20. nóvember kl. 15.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Hólmfríður Finnbogadóttir.
✝
Elsku dóttir mín, móðir, amma og systir
okkar,
UNNUR PÉTURSDÓTTIR,
varð bráðkvödd á heimili sínu, Ottawa,
sunnudaginn 28. október.
Kveðjuathöfn verður í Langholtskirkju
fimmtudaginn 22. nóvember kl. 13.00.
F. h. dætra, barnabarna, tengdasonar og
fjölskyldu okkar,
Kristín B. Sveinsdóttir,
Ljósheimum 18,
Reykjavík.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
INGÓLFUR KRISTJÁNSSON
klæðskerameistari,
lést á Landspítala, Fossvogi, mánudaginn
12. nóvember.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju föstudaginn
23. nóvember kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Sigríður Finnbogadóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
SVEINBJÖRNS JÓHANNESSONAR,
Heiðarbæ í Þingvallasveit.
Steinunn E. Guðmundsdóttir,
Margrét Sveinbjörnsdóttir, Auðunn Arnórsson,
Jóhannes Sveinbjörnsson, Ólöf Björg Einarsdóttir,
Helga Sveinbjörnsdóttir, Guðmundur Helgi Vigfússon,
Kolbeinn Sveinbjörnsson, Borghildur Guðmundsdóttir
og barnabörn.