Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.11.2012, Page 15

félagslegt húsnæði vegna þess að
ég var með of háar tekjur. Það var
ekkert einkennilegt við það að ég
væri tekjuhá því ég var í mörgum
störfum til að geta borgað skuldir
mínar. Þarna lenti ég í vítahring
því við úthlutun á félagslegu hús-
næði var ekki hugað að samspili
skulda og tekna. Ég man eftir at-
viki frá þessum tíma. Ég var að
vinna sem markaðsstjóri og átti
ekki mat heima, lítið meira en
haframjölspakka. Ég átti fund með
viðskiptavini og dressaði mig upp
og fór á Hótel Sögu og sagði við
þýskan viðskiptavin: Má bjóða þér
fordrykk? Þetta var hápunktur
leikritsins þegar ég, sem átti ekk-
ert að borða heima hjá mér, bauð
upp á fordrykk eins og fín frú.
Svo kom að því að ég ákvað að
leita til félagsmálaráðherra sem þá
var Páll Pétursson. Ég sagði hon-
um farir mínar ekki sléttar. Hann
spurði mikið um börnin mín sem
voru orðin unglingar en mér
fannst hann engan veginn vera að
hlusta á mig og fór frekar ósátt af
fundinum. Daginn eftir var hringt í
mig og það var ritari ráðherra. Til
að gera langa sögu stutta fékk ég
íbúð í félagslega kerfinu. Páll hafði
tekið upp símann og sex vikum
seinna eða rétt fyrir páska árið
1997 flutti ég inn ásamt börnunum.
Þarna var komin festa og ég gat
farið að skapa okkur líf en ég var
að borga niður skuldir í sex ár í
viðbót og var í alls konar störfum.“
Trú á almættið
Heldurðu að þessir erfiðleikar hafi
þroskað þig á einhvern hátt?
„Stundum er sagt að erfiðleikar
þroski fólk en á þessum tíma sagði
ég við Guð: Þú verður að fara að
gera þér grein fyrir því að það
fæst ekkert meira út úr mér! Erf-
iðleikarnir þroskuðu mig á vissan
hátt en ég er líka sannfærð um að
það hefði ekki þurft að vera svona
erfitt. Það er mín einlæga trú í
dag að almættið leggur ekki erf-
iðleika af þessari tegund á fólk til
að þroska það, það er miklu auð-
veldara mál að þroskast.
Ég trúi á almættið og geng með
Guði alla daga. Ef ég mætti erf-
iðleikum eins og þessum í dag
myndi ég treysta á almættið. Ég
er alin upp í trú og því að Guð
bænheyri mann. Þegar ég var í
miðjum erfiðleikum var ég mjög
upptekin af því að ég þyrfti að
eiga skilið að eiga og fá vissa hluti.
Í dag veit ég að maður á ekkert
skilið. Núna veit ég líka að í Biblí-
unni stendur: Biðjið og yður mun
gefast. Punktur. Þar stendur ekki.
Biðjið og yður mun gefast – ef þér
verðið óskaplega góðir og stilltir.
Í dag á ég íbúð og mér gengur
vel. Ég myndi aldrei vilja ganga
þennan erfiða veg aftur. Þessi bar-
átta markaði mig og svo var ég
aldrei heima hjá börnunum mínum
því ég var alltaf að vinna. Það var
alltaf verið að segja mér hvað ég
væri dugleg en þegar ég hafði efni
á að hætta að vera dugleg voru
börnin orðin fullorðin og farin að
heiman. Þannig að þetta var engan
veginn þess virði. Eftir hrunið
voru margir sem sögðu mér að
þeir ættu erfitt með að borga af
lánunum. Mitt svar var: Frystu
lánin þín. Fólk sagði: Já, en þá
eykst skuldin bara. Ég sagði: Það
skiptir engu máli, þú ert með lítil
börn, haltu áfram að lifa.“
Fríður Birna Í dag
á ég íbúð og mér
gengur vel. Ég myndi
aldrei vilja ganga
þennan erfiða veg aftur.
Morgunblaðið/Kristinn
4.11. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA
–
1
2
-1
9
2
7
Skannaðu QR kóðann
og sæktu appið frítt
í símann þinn
EINN SMELLUR
og þú tekur stöðuna
með nýja Arion appinu