Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.11.2012, Side 47

4.11. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 47
„Ég held það sé til marks um hvað inn-
viðir Íslands eru sterkir, að þrátt fyrir
áframhaldandi pólitískt getuleysi er þróunin
samt jákvæð. Ég held það sé fyrst og fremst
því að þakka, að við búum við ótrúleg auðæfi
í formi fisksins, orkunnar og náttúrunnar, en
ferðamennskuna má rekja óbeint til hennar.
Við erum fyrst núna að sjá hversu gríðarleg
verðmæti þetta eru, að ógleymdu ferska
vatninu og íslenska hugvitinu!“
Hann segir mikilvægt að hafa í huga alla
þá uppbyggingu sem átt hafi sér stað á Ís-
landi síðustu tvo til þrjá áratugi. „Við búum
þrátt fyrir allt við gott menntakerfi fyrir
alla, sterka innviði í lífeyrissjóðakerfi lands-
ins, sem er mun betra en víðast erlendis, og
framúrskarandi heilbrigðisþjónustu fyrir alla,
þrátt fyrir tækjaskort í augnablikinu. Síðast
en ekki síst leyfðum við bönkunum að verða
gjaldþrota án þess að taka yfir skuldbind-
ingar þeirra, sem er grunnurinn að viðreisn-
inni. Við höfum alltaf búið við ýktar að-
stæður og kannski er krafturinn í þjóðinni
sprottinn af því. Og það má ekki gleyma því
að auðlindir okkar eru auðlindir framtíð-
arinnar; hreint vatn, hrein orka og hrein
náttúra.“
Síminn hringir. Skúli skeggræðir auglýs-
ingu sem á að birtast daginn eftir. „Svona er
þessi smáatriðarekstur, maður þarf að vera
með auga á öllu,“ segir hann og er rokinn.
En viðtalið er í bakþankanum og þegar hann
snýr aftur heldur hann áfram: „Stærsti
vandi stjórnmálanna er eftir sem áður innri
togstreita á Alþingi, milli stjórnarflokkanna
og innan þeirra. Og því miður sér maður það
birtast núna hjá stjórnarandstöðunni.“
Meira samstarf við Kanada
Þú hefur talað gegn aðild að ESB. Hefur
það breyst?
„Síður en svo. Ef eitthvað er, þá tel ég
enn augljósara en áður að varhugavert væri
að flýta sér í þeim efnum. Þarna tala ég í
ljósi þróunar í Evrópu og innan ESB, en
einnig út frá styrk Íslands, sem ég held að
fari vaxandi. Svo fremi við búum við heil-
brigt pólitískt umhverfi og nýtum tækifæri
til þess að tengjast öðrum þjóðum. Það er
reginmisskilningur að við einangrumst ef við
göngum ekki í ESB. Það er til dæmis fárán-
legt að samstarf okkar sé ekki nánara við
Kanada, land sem tengist okkur náið menn-
ingarlega og viðskiptalega og þar sem flestir
af íslensku bergi brotnir eru búsettir á eftir
Danmörku. En ég held það sé líka mikilvægt
að horfa til fjarlægari landa, Kína, Indlands
og Asíu í heild sinni. Það eru að minnsta
kosti 200 ár síðan Evrópa var á sínum há-
punkti, það má segja að Ameríka hafi verið
ráðandi á síðustu öld og þessi öld verður
væntanlega kennd við Asíu. Við hefðum til
dæmis getað sest niður með Kínverjum í
tengslum við umræðuna um Nubo og opnað
tvíhliða viðræður um gagnkvæmar fjárfest-
ingar og þess vegna landakaup í Kína.“
Hvaða lausn sérðu í gjaldmiðilslánum úr
því þú vilt ekki ganga í ESB?
„Ég ólst upp í Svíþjóð og fylgdist með
norsku krónunni styrkjast verulega gagnvart
þeirri sænsku með olíunni. Það sama má
segja um kanadíska dollarann gagnvart þeim
bandaríska. Af því dreg ég þá ályktun, að til
langs tíma litið muni íslenska krónan ekki
veikjast. Einfaldlega vegna þess að við búum
yfir svo miklum auðæfum sem þjóð. Svo
framarlega sem við höldum í okkar auðæfi,
þá gæti krónan reynst okkur ágætlega til
lengri tíma litið.“
Óvissan verst
Skortir trúverðuga stefnu varðandi afléttingu
gjaldeyrishafta, sem snerta bæði bankann og
ferðaþjónustuna?
„Hreinlegast væri að segja, að við megum
búast við að hér verði höft næstu 7 til 10 ár-
in með einhverjum formerkjum. En ég hef
líka sagt að það þarf ekki að vera alslæmt,
það þekkist víða að einhverjar takmarkanir
eru á fjármagnsflutningum. Auðvitað er ég
alls ekki að segja að það sé æskilegt. En úr
því sem komið er er betra fyrir markaðinn
að sjá lengra og fá trúverðuga lausn, þannig
að hægt sé að byggja áætlanir á því, frekar
en að fá stöðugt hálfkveðnar vísur um að
höftunum verði aflétt innan skamms og svo
gerist ekkert. Óvissan er verst fyrir fyrir-
tækin í landinu og fjárfesta almennt, ekki
síst þegar leikreglum er breytt jafnóðum og
jafnvel eftir á.“
Skúli segist hafa lent í því sjálfur í þrí-
gang. „Það fyrsta sem gerist eftir að ég kem
heim er að tilkynnt er um auðlegðarskattinn,
sem var áhugavert skulum við segja,“ segir
hann. „Skömmu eftir að við lögðum inn nýtt
fjármagn í MP banka, sem tryggði rekst-
urinn án aðkomu eða kostnaðar fyrir ríkið,
var settur á sérstakur bankaskattur, sem er
í raun bara beinn kostnaður, því hann er al-
Morgunblaðið/Kristinn
*Ég held það sé tilmarks um hvað inn-viðir Íslands eru sterkir,
að þrátt fyrir áframhald-
andi pólitískt getuleysi er
þróunin samt jákvæð.