Morgunblaðið - Sunnudagur - 18.11.2012, Side 9

18.11. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9
Týndir bangsar og fundnir á Fésbók
Fésbókin til margra hluta nytsamleg þótt
margt sé líka bullað á þeim vettvangi. Síð-
an Týndir bangsar hefur sannað ágæti sitt
undanfarið og einhverjir þessara dýrmætu
vina barnanna komið í leitirnar eftir að
hafa orðið viðskila.
Síðan er stofnuð fyrr á þessu ári, ætluð
fólki sem hefur týnt eða fundið bangsa.
Langflest íslensk börn eiga líklega
„bangsa“ – sem getur reyndar allt eins ver-
ið ísbjörn, hundur eða eitthvert annað dýr
en vináttan er jafnan ósvikin.
Skemmtilegt er að renna yfir síðuna.
„Tumi týndist í Stykkishólmi seinustu
helgi. Ef einhver hefur rekist á hann má sá
hinn sami endilega hafa sam-
band við mig,“ skrifar kona
þann 14. október og birtir
mynd af Tuma.
Strax daginn eftir skrif-
ar sama kona: „Tumi er
fundinn. Hann var í Borgarnesi,
nú bíður hann í góðu yfrlæti eftir að kom-
ast heim í Breiðholtið. Ég hugsa að hann
verði settur í útgöngubann í framhaldinu.“
Sumir þessara góðvina barnanna finnast
fljótt, aðrir seint og sumir eflaust alls ekki.
Nýleg færsla af síðunni: „Sonur okkar
týndi þessum bangsa í Kringlunni á föstu-
daginn 09.11. milli klukkan 14.00-15.30.
Hann hefur mikið tilfinningalegt gildi og
hann var alltaf með hann.
Bangsinn sem er ísbjörn er aðeins tætt-
ari en á myndinni þar sem trýnið er
orðið svolítið sjúskað þar sem
strákurinn hafði skipt snuð-
inu út fyrir bangsann. Ef
þið hafið einhverjar upplýs-
ingar megið þið endilega láta
vita. Hans er sárt saknað.“
Ljóst að á umræddu heimili
bíður einhver spenntur eftir ís-
birninum sínum.
„Rakst á þennan fína kisa ut-
an við Nóatún í Grafarholti, hann
bíður núna við kassann eftir vininum
sem týndi honum,“ skrifar kona 27.
október. Sá virðist ekki enn hafa
komist í hendur eiganda síns, a.m.k.
hefur enginn lýst yfir ánægju með
færsluna.
„Þessi múmínbangsi týndist fyrir um
ári og enn vonumst við til að rekast á
hann einhvers staðar,“ segir undir
mynd sem birt var á þriðjudaginn.
Würth Iceland – football & fun-knattspyrnumótið verður haldið
í Egilshöll í dag, laugardag. Mótið hefst kl. 9 um morguninn og
lýkur um miðjan dag. Keppt verður í fimm flokkum; karlaflokki
30 ára og eldri, 40 ára og eldri og svo 50 ára og eldri og einnig í
flokkum kvenna 25 ára og eldri og 35 ára og eldri. Gert er ráð
fyrir nokkrum erlendum liðum á mótið í ár; frá Norðurlöndum,
Englandi og Bandaríkjunum. Mótið samanstendur af þremur
atriðum; kynningu, knattspyrnumótinu sjálfu og svo lokahófi.
Aldrei er meira undir en þegar öldungar koma saman og spyrna.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Öldungar spyrna
Ljúfir harmonikkutónar og stundumákaflega tregafullir eru áberandi íLeigumorðingjanum. Nokkrir tónlist-
armenn eru á sviðinu lungann úr leikritinu,
tvær konur mest áberandi enda lengi fram-
arlega á sviðinu og taka þátt í leiknum. Önn-
ur þeirra er aðeins fimmtán ára – Eva Mar-
grét Árnadóttir frá Stóra-Dunhaga í
Hörgárdal. Eva hefur nóg að gera því harm-
onikkan er fráleitt eina áhugamálið.
„Það var bara hringt í formann Félags
harmonikkunnenda í Eyjafirði og beðið um
að fá einhvern ungan, og formaðurinn hafði
samband við mig,“ segir Eva þegar spurt er
hvernig það kom til að hún varð fyrir valinu.
Hún kveðst reyndar ekki vera í umræddu fé-
lagi, „ekki ennþá, en ég enda þar örugglega.
Formaðurinn er oft búinn að biðja mig.“ Eva
hefur spilað á harmonikku síðan hún var í 2.
bekk grunnskóla, hátt í áratug.
Mörg áhugamál
Leigumorðinginn verður sýndur út nóv-
ember, þannig að Eva er upptekin öll föstu-
dags- og laugardagskvöld, og líklegt er að
aukasýningum verði bætt við einhverja
fimmtudaga og sunnudaga. En hún hefur
gríðarlega gaman af og sér ekki eftir tím-
anum. „Mér finnst mjög gaman að takast á
við ný verkefni,“ segir hún og upplýsir
blaðamann um æfingar í fótbolta og badmin-
ton með ungmennafélagi sveitarinnar á Þela-
mörk, sem hún stundar af krafti, taekwondo
sem hún æfði um tíma, og um skíða- og
brettaáhugann, auk þess sem hún æfir líka
fótbolta með Þór á Akureyri. „Svo er ég far-
in að spila á klarinett!“ bætir Eva við eins
og ekkert sé sjálfsagðara. „Eftir að ég tók
grunnpróf á harmonikkuna í fyrra langaði
mig líka að læra á blásturshljóðfæri.“ Dreg-
ur klarinettuna svo fram og leikur eitt lag.
Ingvi Vaclav kennir við Tónlistarskóla
Eyjafjarðar og ber hún honum afar vel sög-
una. „Ég var fyrst ein í um það bil þrjú ár,
þá bættist önnur við og eftir það fórum við
og spiluðum fyrir hvern einasta bekk. Þá
bættust nemendur í hópinn og Vaclav fór
líka að kenna á saxófón og klarinettu.“
Tvær bestu vinkonur Evu Margrétar spila
einnig á hljóðfæri og þær hafa meira að
segja leikið saman í hljómsveit ásamt þeirri
fjórðu. Þar var spilað á píanó, fiðlu, harm-
onikku og horn.
Eva Margrét hefur greinilega yfrið nóg að
gera og hefur ekki mikinn tíma til að fara í
fjós um þessar mundir. „Tíminn fer aðallega
í að læra þegar ég er ekki í einhverju öðru,“
segir hún og á við æfingur eða uppákomar í
tengslum við íþróttirnar og tónlistina.
Móðir hennar, Borghildur Freysdóttir, er
ánægð með gang mála. „Það er mikilvægt að
læra að skipuleggja sig og gott tækifæri til
þess þegar krakkar hafa svona mikið að
gera. Við erum líka mjög ánægð með öll
áhugamálin þó að við þurfum mikið að keyra
hana hingað og þangað. Við sjáum í sjálfu
sér ekkert eftir því.“
Brottfall úr íþróttum og tónlist er algengt
á unglingsárum en Borghildur segir aldrei
hafa komið leiða í Evu. „Maður þurfti reynd-
ar aðeins að ýta á hana til að hún æfði sig
fyrri part vetrar einu sinni, en hún komst yf-
ir það. Færnin jókst svo með æfingunni og
fljótlega var hún aftur farin að spila enda-
laust,“ segir Borghildur og lýsir þeirri skoð-
un sinni að börn sem hafi jafn mikið að gera
og Eva Margrét geti fundið nauðsynlegan
innri frið þegar þau setjast niður með hljóð-
færið. „Það er gaman að sjá, þegar Eva hef-
ur verið að spila einhvers staðar, sérstaklega
fyrir eldra fólk, hve hún verður ánægð. Eins
og hjá öðrum þarf stundum að hafa fyrir því
að koma sér af stað en hún ljómar alltaf á
eftir.“
Borghildur segir að á meðan fólk hafi
börnin hjá sér eigi það að fylgja þeim eftir í
því sem þau taka sér fyrir hendur. „Þú getur
ímyndað þér ævintýrið að fá að taka þátt í
þeim galdri sem það er að setja upp svona
leikrit,“ segir hún og hefur ekki síður gaman
af en dóttirin. Leiklistin hefur lengi loðað við
heimilið og fjölskyldufaðirinn, Árni Arn-
steinsson, hefur tekið þátt í mörgum sýn-
ingum. Ein sú eftirminnilegasta er Með fullri
reisn, sem Leikfélag Hörgdæla sýndi í fyrra
við gríðarlegir vinsældir, þar sem bændur úr
sveitinni komu býsna léttklæddir fram.
Spilar á hverjum morgni
Eva telur ekki líklegt að hún leggi leiklistina
fyrir sig, þrátt fyrir ævintýrið hjá LA og
leiklistarferil föðurins. Segist frekar reikna
með að einbeita sér að tónlistinni.
Ekki líður sá dagur að hún leiki ekki á
hljóðfærið sitt.
„Ég spila alltaf á morgnana áður en ég fer
í skólann. Þá hef ég mestan tíma og mesta
viljann til þess. Ég nenni ekki alltaf að æfa
mig seinna um daginn, en geri það samt auð-
vitað oft,“ segir Eva.
Borghildur fer í fjós á hverjum morgni
eins og aðrir kúabændur. „Ég sé Evu úr
mjólkurhúsinu þar sem hún situr í stofunni
og spilar og flýti mér alltaf inn til að geta
hlustað. Harmonikkuhljóðið er svo fallegt og
snertir hverja taug.“
FIMMTÁN ÁRA HARMONIKKULEIKARI Í LEIGUMORÐINGJANUM
Gaman að glíma við ný verkefni
Eva Margrét æfir sig á nikkuna í stofunni heima í Stóra-Dunhaga. Nóg er framundan, bæði í íþróttum og tónlist, í skólanum og leikhúsinu.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
EVA MARGRÉT ÁRNADÓTTIR, FIMM-
TÁN ÁRA HARMONIKKULEIKARI, ER
ÁBERANDI Í LEIGUMORÐINGJAN-
UM, SEM NÚ ER Á FJÖLUNUM HJÁ
LEIKFÉLAGI AKUREYRAR.
Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
*Flýti mér alltaf úrfjósi til að getahlustað á hana. Harm-
onikkuhljóðið er svo fal-
legt og snertir hverja taug