Morgunblaðið - 07.12.2012, Qupperneq 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. DESEMBER 2012
✝ (Jónína) HelgaDaníelsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 3. september
1940. Hún lést á
líknardeildinni í
Kópavogi 29. nóv-
ember 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Daníel Ell-
ert Pétursson, f.
13.6. 1900, d. 14.6.
1977 og Guðlaug
Jónína Jóhannesdóttir, f. 18.3.
1910, d. 31.5. 1969. Systkini
Helgu eru: Einar, f. 6.9. 1927,
d. 8.5. 2001, Vigdís, f. 15.2.
1935, Málfríður Agnes, f.
25.11. 1936, d. 3.2. 2006, Pétur
Jóhannes, f. 16.9. 1938, d. 26.5.
1979, Friðgerður Bára, f.
27.11. 1942, d. 23.11. 2006, Örn
Sævar, f. 27.11. 1942, Gunn-
laugur Guðmundur, f. 15.8.
1945, d. 30.11. 1998, Unnur, f.
19.3. 1947 og Kolbrún, f. 14.9.
1948.
Helga giftist Mortan Chr.
Holm, f. 27.12. 1937 í Fær-
eyjum, 4.8. 1959. Foreldrar
hans voru Jens Holm og Sofia
Holm sem bæði eru látin.
Helga og Mortan bjuggu
lengst af í Keflavík og á Suð-
dóttir. Börn þeirra eru a) Sig-
rún Helga Holm, f. 16.9. 1984,
maki Andri Heiðberg. Börn
þeirra eru Aron Ingi og Hekla
Maren. b) Rúnar Freyr Holm,
f. 16.5. 1988. c) Kristrún Ýr
Holm, f. 18.7. 1995. 5) Unnur
Agnes Holm, f. 26.5. 1966,
maki Vikar Freyr Oddsson.
Börn þeirra eru a) Sunneva
Holm Vikarsdóttir, f. 18.2.
1988, maki Sigurbjörn Þrast-
arson, dóttir hans er Sigurrós.
b) Sylvía Holm Vikarsdóttir, f.
8.9. 1990. c) Styrmir Vik-
arsson, f. 24.5. 1997.
Helga fæddist á
Bræðraborgarstígnum og
fluttist barnung með fjölskyld-
unni að Skúlagötu 76. Þar ólst
hún upp í alþýðlegri verka-
mannafjölskyldu sem bjó
þröngt eins og var á þessum
tíma, í tveggja herbergja
verkamannaíbúð. Syst-
kinahópurinn var stór, alls tíu
börn, og þrátt fyrir veraldlegu
þrengslin var hjartarúmið
þeim mun stærra. Helga var
sannkölluð hvunndagshetja og
vann hin ýmsu störf á starfs-
ævi sinni, síðast á Hæfing-
arstöðinni í Keflavík og á Kaffi
Flóru í Grasagarðinum. Hún
varð að hætta vinnu vegna
sjúkdóms síns árið 2004.
Útför Helgu fer fram frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag,
7. desember 2012, og hefst at-
höfnin kl. 11. Jarðsett verður í
Gufuneskirkjugarði.
ureyri við Súg-
andafjörð. Þau
skildu á vordögum
1999. Börn þeirra
eru 1) Jóhannes
Már Gunnarsson,
f. 2.9. 1956, maki
Óskar Þór Ósk-
arsson. Dóttir Jó-
hannesar er Eva
Lind, f. 28.7. 1977,
maki Björgvin
Arnarsson, dætur
þeirra eru Rebekka Ellen, El-
ísabet Emma, Bríet Saga og Ír-
is Elma. 2) Jens Daníel Holm,
f. 25.11. 1959. 3) Jónína Daní-
ella Holm, f. 9.12. 1961, maki
Vignir Bergmann. Börn þeirra
eru a) Mortan Holm Gíslason,
f. 9.11. 1979, maki Inga Lára
Helgadóttir, sonur þeirra er
Sæþór Helgi Mortansson. b)
Daníella Holm Gísladóttir, f.
16.1. 1984, maki Eiríkur A.
Björgvinsson. c) Una María
Bergmann, f. 25.3. 1991. d) Ari
Páll Vignisson Bergmann, f.
10.5. 1992. Sonur Vignis er
Magnús Kári Bergmann, f.
11.5. 1975, maki Drífa Magn-
úsdóttir, þau eiga tvær dætur.
4) Örn Sævar Holm, f. 22.1.
1963, maki Bryndís Knúts-
Við virðum
ei manninn fyrir að fá
fé eða rós úr hnefa.
Og hrós
fyrir allt sem hann ekki var.
Menn ótal blekkingar vefa.
Því einungis
virðingu okkar fær sá,
sem eitthvað hefur að gefa.
(Gunnar Dal)
Komið er að leiðarlokum,
mamma mín er gengin inn í
Sumarlandið. Þekki ég hana rétt
mun hún örugglega vera
reiðubúin að taka til hendinni
þar. Hún sat nú sjaldnast auðum
höndum, blessunin. Alltaf hefur
verið ys og þys í kringum hana
mömmu, hún kunni svo sannar-
lega við sig í slíkum aðstæðum.
Gleði, glettni, stríðni og umfram
allt, ekki taka sig of hátíðlega.
Hnyttin í tilsvörum var hún og
hafði mikinn húmor, sérstaklega
fyrir sjálfri sér.
Við dánarbeð mömmu varð
maður heldur betur var við
hvernig auðmýkt og lítillæti
vinna saman. Auðmýkt vegna yf-
irvofandi andláts sem var óum-
flýjanlegt og uppgjöfin, sýna
skilning á lífinu sjálfu, að sleppa
tökunum og upplifa létti. Ekki er
hægt annað en að drúpa höfði yf-
ir slíkum skilningi á aðtæðum
sínum.
Mamma var rétt orðin 72 ára
og glímdi við langvinna lungna-
þembu síðustu tólf ár sem óneit-
anlega hafði áhrif á lífsgæði
hennar og sérstaklega síðustu
tvö árin. Lífsgæði eru fólgin í
góðri heilsu og hverjum manni
dýrmætari en ekki alltaf sjálf-
gefin. Lengi skal manninn reyna.
Heyrnina missti mamma árið
1987. Það varð henni skiljanlega
erfitt og þá fyrst reyndi á, hver
er vinur í raun. En ótrúleg lagni
hennar við að lesa af vörum kom
öllum á óvart. Ömmubörnin létu
ekki heyrnarleysið aftra sér við
að spjalla við hana og stóð ég
mig oft að því að undrast þetta
tjáningarform en þau skildu öll
hvert annað, það skipti mestu.
Mamma var góð amma og
langamma.
Kona, sem var rétt rúmlega 25
ára og þegar orðin fimm barna
móðir, vann örugglega ekki létt-
asta verkefnið. Hún gerði sitt
besta og snyrtimennskan spegl-
aðist í hverju horni heimilisins. Á
æskuárunum var alltaf nýbakað
um helgar og montin vorum við
af frostingstertunum, svo mjög
að maður kenndi í brjóst um þá
sem fengu sultubrauð með
sunnudagskaffinu.
Engum er það auðvelt að
kveðja ástvin, sama á hvaða aldri
við erum, en að kveðja í sátt er
okkur auðveldara. Takk, mamma
mín, fyrir mig og mína, blessuð
sé minning þín.
Svo vitnað sé í Móður Teresu,
Það er auðvelt að segja nokkur
hlýleg orð, en bergmál þeirra er
svo sannarlega endalaust.
Systkini mömmu hafa alla tíð
verið mjög samheldin, alltaf var
líf og fjör í kringum þau. Viddý,
Öddi, Unna og Kolla, ég sendi
ykkur mínar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Steini lækni mömmu og Sól-
eyju hjúkrunarfræðingi á Borg-
arspítalanum eru færðar sér-
stakar þakkir fyrir hlýju og
vinarþel mömmu til handa. Allt
starfsfólk Líknardeildarinnar í
Kópavogi fær einnig alúðarþakk-
ir fyrir einstaka hlýju og vin-
semd allt til enda. Full lotningar
lýt ég höfði í virðingarskyni fyrir
fagmennsku og mannkærleika
allra starfsmanna þar sem hlúa
að þjáðum á dánarbeði. Hafið öll
þökk fyrir.
Jónína Holm.
Mig langar að minnast elsku-
legrar tengdamóður minnar,
Helgu Daníelsdóttur, sem lést
þann 29. nóvember síðastliðinn.
Hún tengdamóðir mín var ynd-
isleg kona sem mér þótti ákaf-
lega vænt um. Hún var fórnfús
og ósérhlífin með hjarta úr gulli,
alltaf var hún tilbúin að rétta
fram hjálparhönd ef á þurfti að
halda. Ég minnist þess þegar ég
kom fyrst inn á heimili tilvonandi
tengdaforeldra minna að Sætúni
4, Suðureyri við Súgandafjörð,
hálfkvíðin að fara að hitta for-
eldra tilvonandi mannsins míns.
Sá kvíði reyndist óþarfur þar
sem vel var tekið á móti þessari
ungu stúlku að sunnan sem átti
eftir að eignast góða vinkonu,
hana Helgu. Helga hafði unun af
handavinnu ýmiskonar og
saumaskap og eru ófáar flíkur til
eftir hana sem hún hefur saumað
á elskulegu barnabörnin sín sem
henni þótti óendanlega vænt um
og var svo stolt af. Elsku Helga,
ég mun svo sannarlega varðveita
og passa handverkin sem liggja
eftir þig hjá mér. Dætur mínar
tvær eiga sína kjóla og slár og
sonur minn jakkaföt og frakka,
yndislegar flíkur með fullt af fal-
legum minningum sem tengjast
þeim. Helga mín var mikill húm-
oristi sem sá oft spaugilegu hlið-
arnar á lífinu og tilverunni. Hún
var snögg að svara fyrir sig og
hafði sterkar skoðanir ef því var
að skipta, átti stundum til að
rjúka upp en var jafnóðum fljót
að jafna sig. Helga var mikil
veislukona og hafði gaman af að
bjóða fólki heim til sín og var ég
oft hissa á hve snögg og snör hún
var að framkalla heilu veislurnar
hvort sem um matarboð var að
ræða eða kökuveislu, alltaf var
mín með fullt hús af alls konar
kræsingum sem alltaf voru mat-
armiklar og ljúffengar. Þegar ég
læt hugann reika til þess tíma
þegar ég kynntist þér, elsku
Helga, þessum orkubolta sem þú
varst, þá er svo margt gott og
fallegt sem ég gæti talið upp hér
af okkar ljúfu og góðu kynnum
en það væri efni í heila bók.
Takk, elsku vinkona mín, fyrir
hvað þú varst yndisleg amma,
langamma og tengdamamma.
Ég mun varðveita minningu um
duglega og óeigingjarna konu og
góða vinkonu. Guð geymi þig og
varðveiti.
Þér við viljum þakkir færa
þegar leiðir okkar skilja nú.
Fyrir milda móðir blíðu
mesta sem veittir þú.
Fyrir störf þín stríð og þrautir
er stormar lífsins sóttu að.
Fyrir allt sem gafst að gæðum
geymt og munað verður það.
(Höf. ók.)
Þín tengdadóttir,
Bryndís.
Elsku yndislega amma okkar.
Þú auðgaðir líf okkar svo
miklu meira en þú nokkurn tím-
ann vissir. Með brosi þínu lýstir
þú upp allt í kringum þig, hvert
sem þú fórst enda alltaf stutt í
hláturinn og grínið. Þú hafðir svo
stórt og hlýtt hjarta og varst
ávallt til taks, sama hvað. Fólk
sem veitir ástúð með brosi eða
vinsemd eða stjórnast af rödd
síns hjarta er einstakt. Einstak-
ur eða einstök er orð sem á við
um þá, sem eru dáðir og dýr-
mætir og þeirra skarð verður
aldrei fyllt. Einstök er orð sem
lýsir þér best. Allt það sem við
gerðum, allar stundirnar sem við
áttum saman, eru yndislegar
minningar sem einkennast af
gleði og hamingju. Við vildum að
allir ættu ömmu eins og þig.
Hver minning dýrmæt perla
að liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni
af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki
var gjöf, sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum
er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Elsku amma. Þú snertir
hjörtu svo margra og þín verður
sárt saknað. Við erum svo lán-
söm að hafa átt allan þennan
tíma með þér. Ljós þitt mun
ávallt skína í minningunni og
lýsa um ókomna tíð. Hvíldu í
friði, elsku amma okkar. Við
elskum þig.
Sigrún Helga Holm,
Rúnar Freyr Holm og
Kristrún Ýr Holm.
Hæ, elsku amma.
Sú stund hefur nú runnið upp
að þú ert ekki lengur hjá okkur.
Orð geta ekki lýst því hversu
mikið ég mun sakna þín. Þú
varst ekki bara amma mín, held-
ur varstu einnig besti vinur
minn. Alltaf gat ég komið og
grátið við öxl þína og alltaf gat
ég mig á þig reitt. Ég veit ég má
ekki vera sjálfselsk en ég mun
sakna þín svo mikið, amma. Nú
mun enginn taka á móti mér í
dyragættinni þegar ég kem í
heimsókn né spila með mér öll
spilin sem þú kenndir mér. En
ég veit að þú ert á góðum stað
þar sem þér líður vel og fylgist
með okkur. Þú ert bara einni
bæn í burtu og minning þín mun
lifa í gegnum okkur og okkar
börn og barnabörn. Ég get ekki
beðið eftir því að segja börnun-
um mínum frá þér og öllu sem þú
tókst þér fyrir hendur. Allar
aukareglurnar sem þú bjóst til í
spilum mun ég halda áfram að
nota og brosa í hvert sinn sem
þær koma upp. Þú varst besta
amma sem nokkur manneskja
gat hugsað sér og ég mun aldrei
gleyma öllum stundunum sem
við áttum saman. Ég elska þig.
Kveðja,
Daníella Holm
Gísladóttir.
Elsku besta amma Helga.
Þú varst mér svo miklu meira
en bara amma, þú varst ein af
mínum bestu vinkonum. Það var
ekkert sem ég gat ekki sagt þér
og ég vissi alltaf að þú myndir
aldrei dæma mig og alltaf vera til
staðar fyrir mig og hjálpa mér ef
ég einhvern tímann þyrfti á þér
að halda.
Það var fátt sem ömmuknús
gat ekki lagað og mun ég sakna
þess mest af öllu að fá ekki að
knúsa þig aftur. Þú varst líka
fyrst til að hrósa fyrir vel unnin
verk og varst alltaf svo innilega
þakklát þegar við gerðum eitt-
hvað fyrir þig. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa kynnst þér og fyrir
allt sem ég lærði af þér. Án þín
væri ég ekki sú manneskja sem
ég er í dag.
Mér þykir svo ótrúlega vænt
um þig og ég sakna þín svo mik-
ið, en ég veit að þér líður betur
núna. Ég elska þig alltaf, elsku
engillinn minn.
„Sjáustum“ eins og þú sagðir
alltaf þegar þú kvaddir.
Þín,
Sunneva Holm.
Elsku amma mín,
ég mun alltaf hugsa með hlýju
í hjarta og bros á vör til allra
góðu stundanna sem við áttum
saman. Þú varst amman sem all-
ir vildu eiga, alltaf hress og kát
og alltaf til í spil, þó tapsárari
manneskju væri vart hægt að
finna. Þú fannst samt ráð við því
og samdir jafnóðum allskonar
reglur sem hentuðu hverju sinni.
Ég veit ekki hversu margar út-
gáfur af rommí ég hef spilað við
þig og ekki má gleyma aukakast-
inu góða í yatzy. Held við séum
öll sammála um að það sé nú al-
veg ágætis regla. Við frænkurn-
ar fórum líka oft með þér í ísbílt-
úra og alltaf var hlustað á
Froska og Fiðrildi. Þegar ég fór
svo í Kvennó þá varð ég tíður
gestur á Sléttuveginum þar sem
við sátum saman við prjónaskap
og spjölluðum um daginn og veg-
inn. Það var alltaf hægt að
treysta þér fyrir öllum leyndar-
málum og leita til þín ef mann
vantaði ráð. Elsku amma, ég á
svo ótalmargar minningar sem
ég geymi hjá mér og hugga mig
við og er þakklát fyrir allan þann
tíma sem við höfum átt saman.
Ég elska þig og sakna.
Þín,
Una María.
Stjörnurnar, sem við sjáum
sindra um himininn,
eru gleðitár Guðs, sem hann felldi,
er hann grét í fyrsta sinn.
Honum fannst ekkert af öllu
yndi sér veita né ró
og allt vera hégómi og heimska
á himni, jörð og sjó.
Svo var það á niðdimmri nóttu,
að niðri á jörð hann sá,
hvar fagnandi hin fyrsta móðir
frumburð sinn horfði á.
Og þá fór Guð að gráta
af gleði; nú fann hann það
við ást hinnar ungu móður,
að allt var fullkomnað.
En gleðitár Guðs, sem hann felldi,
er grét hann í fyrsta sinn,
eru stjörnurnar, sem við sjáum
sindra um himininn.
Davíð Stefánsson
Til ömmu með þakklæti fyrir
allt.
Ari Páll.
Jónína Helga
Daníelsdóttir
Þegar ég var 11-
12 ára gamall var
ég sendur í skóla að Jaðri þar
sem maður sem heitir Björgvin
og var skólastjóri skólans og
kona hans, Margrét Kristins-
dóttir, réðu ríkjum. Í skólanum
voru eingöngu drengir og ein
dama, það var Edda dóttir
þeirra hjóna, og var ég þar
heilan vetur. Eitt skiptið kom
Margrét
Kristinsdóttir
✝ Margrét Krist-insdóttir fædd-
ist í Reykjavík 26.
mars 1930. Hún lést
24. nóvember 2012.
Útför Margrétar
fór fram frá Jófríð-
arstaðarkirkju í
Hafnarfirði 3. des-
ember 2012.
Björgvin að máli
við okkur drengina
og spurði hann
okkur hver myndi
taka við af sér við
lestur kvöldsög-
unnar. Þeir bekkj-
arbræður mínir
vildu að ég gerði
það og spurði hann
þá hvers vegna
þeir vildu mig. Jú,
vegna þess að ég
læsi svo svo vel að ég léki per-
sónurnar í þeim bókum sem
mér voru fengnar í hendur. Þá
kom frú Margrét og sagði að
stutt væri í matinn og báðu
strákarnir mig um að lesa
þangað til hann kæmi.
Ég vil fá að senda Eddu
dóttur þeirra hjóna mínar inni-
legustu samúðarkveðjur og líka
til fjölskyldunnar, og bið guð að
vera með þeim.
Kristinn G. Guðmundsson.
Nú er Guð búinn að taka til
sín engil, engillinn ber nafnið
Margrét Kristinsdóttir og hún
var langamma mín. Amma
Gréta hefur alla mína tíð búið á
Reykjavíkursvæðinu langt frá
minni fjölskyldu. Mér þótti allt-
af gaman að hitta ömmu vegna
þess að hún tók alltaf svo vel á
móti öllum og fannst gaman að
fá heimsóknir. Ég tel mig hafa
verið heppna að fá að fara oft í
pössun til hennar þegar ég var
yngri á meðan foreldrar mínir
sinntu sínum erindum í höfuð-
borginni. Frá því að ég var
pínulítil hef ég aldrei verið fyr-
ir hávaða og þess vegna þótti
mér alltaf notalegt að vera hjá
ömmu. Heima hjá ömmu var
alltaf hlýtt, rólegt og ég fann
fyrir miklu öryggi meðal engl-
anna sem voru hjá henni.
Amma bjó seinasta hluta ævi
sinnar á Dvalarheimilinu Lundi
á Hellu þar sem mamma mín er
forstöðukona. Við vorum mjög
heppin að fá ömmu nær okkur
og gátum eytt fleiri stundum
með henni, þó ég vildi að þær
hefðu verið fleiri. Nokkru eftir
að hún flutti á Lund þá byrjaði
ég að vinna þar í aðhlynningu.
Mér fannst svo gaman að geta
eytt fleiri stundum með ömmu
og ég þjónaði henni að sjálf-
sögðu eins og drottningu. Á
morgnana þegar ég kom inn til
hennar að kíkja á hana þá varð
hún svo glöð og ég fékk alltaf
svo hlýjar móttökur.
Amma trúði á óhefðbundnar
lækningar og lærði meðal ann-
ars reiki. Í sumar vann ég mik-
ið og þá var gott að koma inn
til ömmu, setjast hjá henni og
róa mig aðeins niður. Eitt
skiptið var ég mjög þreytt og
amma lagði höndina sína á öxl-
ina mína. Við sátum í dágóða
stund og horfðum á sjónvarpið
og ég fann hvernig vöðvarnir í
líkamanum slökknuðu allir. Ég
vissi að amma sendi þessa
strauma til mín og ef ég hefði
verið lengur hjá henni þá hefði
ég sofnað. Amma sendi okkur
barnabarnabörnum sínum og
öllum fjölskyldumeðlimum ljós.
Þegar ég var stressuð fyrir
próf eða einhver var veikur þá
sendi hún ljós til okkar allra.
Ég hef aldrei skilið hvernig það
virkar en þegar amma sendir
ljós þá veit ég að hún sendir
ljós og finn fyrir friði. Núna í
próflestri veit ég að amma
sendir mér ljós og þess vegna
kveiki ég á kertum til þess að
sanna það.
Núna veit ég að amma er
komin upp til himna til systkina
sinna, foreldra og vina. Ég vildi
að ég hefði getað haft hana
lengur hjá okkur en ég get því
miður engu ráðið um það. Það
er skrítið að geta ekki kíkt
lengur til ömmu Grétu á Lundi.
Hvíldu í friði, elsku amma mín,
ég á eftir að sakna þín.
Þín langömmudóttir,
Karen Eva.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Suðurhlíð 35, Reykjavík • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn