Morgunblaðið - 21.05.2014, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 21.05.2014, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR Aldarminning MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 2014 Í dag hefði faðir okkar, Magnús Gíslason múrari, orðið 100 ára, en hann fæddist í Reykjavík, 21. maí, árið 1914. Hann var sonur hjónanna Gísla Péturs Magn- ússonar, múrara- meistara (1863- 1948) frá Urðum í Svarfaðardal og Guðlaugar Jónsdóttur, húsfreyju (1880-1943) fædd á Kotungsstöð- um, Hálsahreppi. Hann lauk sveinsprófi í múraraiðn árið 1934 undir handleiðslu föður síns, Gísla Péturs, og varð félagi í Magnús Gíslason Múrarafélagi Reykjavíkur ári síð- ar og allt til dánar- dags. Þann 19. júní 1938 kvæntist hann móður okkar, Fer- dínu Stefaníu Bachman (f. 19. mars 1917 í Reykja- vík, d. 27. júlí 1968). Foreldrar hennar voru Ásmundur Jónsson, sjómaður í Reykjavík (1881-1921) frá Vindási í Rang- avallasýslu og Guðlaug Gríms- dóttir (1890-1982) frá Akranesi. Faðir okkar átti eina systur, Helgu Jónínu, sem fæddist í Vestmannaeyjum 26. nóvember 1917 en lést 30. mars 1942 í Reykjavík. Foreldrar okkar hófu búskap sinn á Brávallagötu 8, en bjuggu lengst af í Hæðargarði 40 í Reykjavík. Faðir okkar starfaði við múr- araiðn, alla sína tíð og þá jafn- framt við hlið sonar síns, Gísla, sem tók sveinspróf í múraraiðn árið 1961. Faðir okkar var útivistarmað- ur og ferðaðist mikið, hvort sem það var með fjölskyldu sinni eða Ferðafélagi Íslands innanlands, eða til útlanda. Þar að auki var hann lengi í skíðadeild KR og var einn þeirra sem tóku þátt í bygg- ingu fyrsta skíðaskála KR í Skálafelli. Faðir okkar lést í Reykjavík 7. október 1980. ✝ Sigríður Dav-íðsdóttir fædd- ist á Kóngsengi í Rauðasandshreppi 13. ágúst 1919. Hún lést á Hrafn- istu í Reykjavík hinn 7. maí 2014. Foreldrar hennar voru Davíð Jó- hannes Jónsson, f. á Geirseyri við Patreksfjörð 16. desember 1884, d. 10. janúar 1930, og Andrea Andrésdóttir, f. á Vaðli á Barðaströnd 20. október 1887, d. 3. maí 1968. Systkini Sigríðar, sem öll eru látin, voru: Hörður, f. 19.10. 1917, Bjarnheiður, tvíburasyst- ir Sigríðar, f. 13.8. 1919, Sigur- jón, f. 14.9. 1921, Andrés, f. 14.9. 1921, Vikar f. 1.9. 1923 og Leifur, f. 5.12. 1924. Sigríð- ur giftist Ólafi Þ. Sigurðssyni 25.8. 1944. Ólafur var fæddur í Reykjavík 27.2. 1921. Hann var elstur af sjö börnum hjónanna Sigurðar Þorsteinssonar, kaup- manns á Freyjugötu 11, og fyrri konu hans, Lilju Mar- teinsdóttur. Börn Sigríðar og Ólafs eru þrjú: Jóhanna Ólafs- dóttir, f. 25.5. 1944, gift Guðna Gunnarssyni vélstjóra, þau búa í Kópavogi og eiga saman sex börn, níu barnabörn og tvö barnabarnabörn. Urður, f. 19.10. 1945, búsett í Kópavogi, var gift Sigurði Bjarnasyni frá Bíldudal en hann lést 21. júní 1983. Saman eignuðust þau fjögur börn og eru barnabörn- in tíu. Leifur, f. 18.11. 1948, giftur Jóhönnu Ólafsdóttir, bú- sett í Kópavogi og eiga þau saman tvö börn og fjögur barnabörn. Sigríður bjó fyrstu ár ævi sinnar í Hænuvík við Patreks- fjörð og síðar á Geirseyri við Pat- reksfjörð hjá for- eldrum sínum. Þegar Sigríður var 11 ára lést faðir hennar, eftir stutta sjúkdómslegu, frá eiginkonu og 7 börnum, öllum á unga aldri. Það sumar var Sigríð- ur send til móður- systur sinnar, Vigdísar á Ösku- brekku í Arnarfirði, þar sem hún dvaldist í tvö ár. Sigríður undi sé ekki vel fjarri fjöl- skyldunni og fluttist aftur til Patreksfjarðar 1933. Sigríður ólst upp við knöpp kjör og erf- iðar aðstæður og vandist því snemma að hjálpa til við heim- ilisstörfin. Þegar Sigríður var 17 ára fór hún á síld til Siglu- fjarðar til að safna sér fyrir saumanámi. Eftir tvö sumur á síld fluttist hún til Reykjavíkur þar sem hún lærði að sauma hjá kjólameistara. Að námi loknu hóf hún störf hjá Feld- inum í Reykjavík og vann þar í nokkur ár áður en hún stofn- aði sína eigin saumastofu með systur sinni og vinkonu. Saumaskapur var hennar aðal ævistarf en auk þess vann Sig- ríður ýmis verslunarstörf. Eitt aðaláhugamál Sigríðar var söngur. Hún tók þátt í fyrsta kvennakór Íslands, söng lengi í Dómkirkjukórnum und- ir stjórn Páls Ísólfssonar. Að auki söng hún 9. sinfóníu Beethovens inn á plötu með Fílharmóníukórnum. Sigríður lifði í 94 ár og eignaðist 40 af- komendur. Útför Sigríðar fór fram í kyrrþey frá Fossvogskapellu hinn 16. maí 2014. Sigríður Davíðsdóttir móðir mín er látin. Hún var orðin södd lífdaga og fegin svefninum langa og ég er viss um að ætt- ingjar okkar taka vel á móti henni. Það dreif margt á okkar daga og við upplifðum bæði gleði og sorgir á langri ævi hennar. Hún mamma háði harða lífsbaráttu og það vita þeir sem til hennar þekkja. Elsku mamma, margt leitar á hugann að leiðarlokum og við munum ávallt minnast þín með kærleik í huga og að lokum kveðjum við þig með eftirfar- andi ljóðum. Elsku mamma, auðnudjásn þín glóa, ævi þinnar lýsa gengna braut. Á vegi þínum vænir laukar gróa þó varðaður sé bæði líkn og þraut. (Ólína Þorvarðardóttir) Tíminn líður furðu fljótt, fölna hár á vanga, söngvar þagna, nálgast nótt, nóttin hljóða langa. Ljósið dvín og lokast brá, lætur vel í eyrum þá ómur æsku söngva. (Fr. G.) Farðu í Guðs friði. Þín dóttir, Urður. Þegar ég frétti að amma væri dáin brá mér svolítið í brún. Það kom mér ekki á óvart að háöldruð og langveik amma mín hefði látist heldur fékk ég sam- viskubit yfir því að hafa ekki heimsótt hana oftar. Ég sá ömmu síðast um jólin og þá gerði ég mér grein fyrir því að hún ætti stutt eftir. Amma tók mér alltaf fagnandi og ég átti ótal skemmtilegar stundir með henni. Ég var ungur þegar afi dó og ólst upp í fjarlægð frá ömmu. Minningarnar um dvöl- ina hjá afa og ömmu eru sveip- aðar hlýju. Þrátt fyrir erfiðar fjölskylduaðstæður í æsku komu þau amma og afi sér vel fyrir í Reykjavík og bjuggu af miklum myndarskap þar sem þau báru niður. Heimilisbragur þeirra var ætíð hlýlegur. Ólafur afi sá til þess að pípulykt tók á móti mér og átti hann það til að sýna mér frímerkjasafnið og margt fleira sem hann safnaði. Amma var listfeng og laghent saumakona sem setti sterkan svip á snyrtilegt og fallega búið heimili þeirra hjóna. Þau hófu búskap á Freyjugötu 11 þar sem þau ólu upp mömmu og systkini hennar. Eftir að börnin fluttust að heiman fluttu þau nokkrum sinnum um set og bjuggu meðal annars í Mávahlíð 34, Álfhólfsvegi 14 og Tungu- heiði í Kópavogi. Síðustu ár afa bjuggu þau í Nökkvavogi 3 en þaðan man ég mest eftir mér. Síðustu árin bjó amma á dval- arheimili fyrir aldraða og lést á Hrafnistu. Amma var regluföst og stundum skammaði hún mig ef ég sat ekki kyrr og talaði um orma sem ég skildi löngu síðar. Þrátt fyrir háan aldur undir það síðasta var hún ern og lá síður en svo á skoðunum sínum. Hún bölvaði lífeyrissjóðunum, vit- andi að ég veiti einum slíkum forstöðu, og hafði skoðanir á öllu. Við töluðum gjarnan um gamla tíma og hún hafði frá mörgu að segja. Hún var minn- ug á nöfn og sagði mér stolt fá því sem dreif á hennar daga. Hún upplifði margt um ævina og ég er þakklátur fyrir þær stundir sem ég átti með henni. Undir það síðasta háði hún harða baráttu við sjúkdóma sem leggja okkur öll að lokum. Ég kveð hana ömmu mína, þakk- látur fyrir þær stundir sem ég átti með henni, með virðingu fyrir konu sem lifði tímana tvenna. Ólafur Sigurðsson. Sigríður Davíðsdóttir✝ Björn Eysteins-son fæddist 26. ágúst 1920 í Meðal- heimi á Ásum í Austur-Húnavatns- sýslu og ólst þar upp fyrstu átta ár- in. Hann lést á Hrafnistu í Hafnar- firði 5. maí 2014. Foreldrar Björns voru Eysteinn Björnsson, f. 17.7. 1895, d. 2.5. 1978, bóndi og Guð- rún Gestsdóttir, f. 11.12. 1892, d. 30.8. 1970, húsfreyja. Björn fluttist með foreldrum sínum að Hofstöðum í Skagafirði og síðan að Hnausum í Þingi og loks að Guðrúnarstöðum í Vatnsdal. Björn stundaði nám við ungl- ingaskóla hjá séra Þorsteini Gíslasyni í Steinnesi í tvo vetur og síðan við Samvinnuskólann í Reykjavík þaðan sem hann út- skrifaðist 1940. Björn flutti til Reyðarfjarðar 1941, stundaði afgreiðslu- og skrifstofustörf hjá Kaupfélagi Héraðsbúa á Reyðarfirði 1941- 46, var aðalbókari og skrif- Árið 1977 flutti Björn til Hafnarfjarðar og átti þar heima síðan. Hann starfaði á endur- skoðunarskrifstofu SÍS í Reykjavík 1977-89 eða þar til hann hætti störfum vegna ald- urs. Björn kvæntist 3.3. 1945 Sig- rúnu Jónsdóttur húsmóður, f. 7.5. 1925, d. 10.4. 1973. Þau bjuggu allan sinn búskap á Reyðarfirði þar til Sigrún lést og Björn flutti til Hafnar- fjarðar. Börn þeirra eru: 1) Erna Guðrún, f. 9.2. 1944, kenn- ari við Ártúnsskóla, gift Ellert Borgari fv. skólastjóra og ráð- gjafa, börn: a) Sigrún lyfjafræð- ingur, maki Ágúst Leósson, fjármálastjóri hjá Medis, sonur þeirra er Arnar Leó; b) Kristín leikskólakennari, börn hennar eru: Ellert, í sambúð með Sól- veigu Magnúsdóttur og eiga þau soninn Daníel Gauta; Daníel og Erna; c) Björn Valur og á hann dótturina Anítu Sól, 2) Ey- steinn, innkaupastjóri hjá Bók- sölu stúdenta, 3) Hanna Ragn- heiður félagsráðgjafi gift Hafþóri Theódórssyni stýri- manni. Sonur Hönnu er Jóhann Birnir. Útför Björns hefur farið fram í kyrrþey. stofustjóri þar 1947-67, fulltrúi kaupfélagsstjóra á Reyðarfirði 1967-76 og var deildarstjóri Reyðarfjarðar- deildar KHB og fulltrúi á aðal- fundum um árabil. Björn sat í hreppsnefnd Reyð- arfjarðarhrepps 1955-58 og 1963-74 og var m.a. endurskoðandi sveitarstjórnarreikninga, hafði umsjón með byggingu félags- heimilisins Félagslundar og var formaður bygginganefndar. Hann var um tíma formaður Ungmennafélagsins Vals, sat nokkur ár í stjórn Ungmenna- og íþróttasambands Austur- lands og var fulltrúi á þingum þess í nokkur skipti. Þá var hann bókavörður Lestrarfélags Búðareyrarþorps og endurskoð- andi útgerðarfélagsins Austfirð- ings hf. meðan það starfaði. Hann var umboðsmaður Happ- drættis Háskóla Íslands og SÍBS árum saman. Hniginn að foldu í hárri elli er Björn Eysteinsson, samsveitungi minn til fjölmargra ára, mætur drengur og ágætur kunningi. Hans er mér ljúft að minnast. Þessi röski Húnvetningur kom ungur til starfa heim á Reyðar- fjörð og lét þar til sín taka í ára- tugi, skarpgreindur og gjörhug- ull, einstaklega glöggur stærðfræðingur, vandvirkur og nákvæmur. Starfsvettvangur hans var Kaupfélag Héraðsbúa sem var stórveldið mest fyrir austan á þeim árum og þar var Björn skrifstofustjóri, hægri hönd kaupfélagsstjóra og sýndi þar hæfileika sína til farsældar fyrir kaupfélagið sem og fé- lagsmenn þess. Björn kom víða við og skal fátt eitt talið: Kirkju- kórinn naut lengi ágætrar söng- raddar hans, ungmennafélagið átti hann sannarlega að á hans yngri árum þar sem hann tók þátt af lífi og sál, framlag hans til byggingar Félagslundar einkar dýrmætt þar sem fjárreiður allar voru sannarlega í lagi. Bókasafn- ið heima sem Björn sá um í fleiri ár og naut þar aðstoðar konu sinnar, þau efldu safnið eftir fremsta megni, bókaúrval einkar fjölbreytt enda bæði bókfróð vel. Björn var lengi í sveitarstjórn okkar og kom þar ágætlega að svo mörgu félagslegs eðlis, fram- sóknarmaður með samvinnuhug- sjón í farteski sínu. Hann var enginn málskrafsmaður, en setti skoðanir sínar fram í skýru og hnitmiðuðu máli, orð hans hittu í mark og á hann var hlustað. Alls staðar lagði Björn sig fram, hvergi var um neitt hálfkák að ræða, öllu skyldi skilað heilu í höfn. Persónuleg kynni mín af Birni hófust í raun er við vorum saman sem endurskoðendur hreppsreikninga, þar kynntist ég hamhleypunni Birni sem lagði allar útlínur, en lét aldrei neitt smærra fram hjá sér fara að heldur. Síðar urðum við sam- starfsmenn í sveitarstjórn og það var gott að vinna með Birni Ey- steinssyni, allt skyldi klárt og kvitt og á góðum stundum leyfði hann eðlislægri hnyttni sinni að létta okkur lundina. Hugurinn leitar til horfinna stunda á síðkvöldum hjá þeim hjónum, ég minnist öndvegiskon- unnar Sigrúnar sem sá um að endurskoðendur væru vel haldn- ir. Það var hins vegar lífsharmur Björns hve skjótt grimmur vá- gestur lagði þessa einstaklega vel gerðu konu að velli. Björn var hraustur maður og traustur þegn um leið, hann var vinfastur en dulur og munu fáir hafa vitað í hug hans allan, en orðheldinn og áreiðanlegur í hvívetna. Þökkuð er löng og ánægjuleg samfylgd heima á Reyðarfirði, það var gott að eiga hann Björn að þegar á þurfti að halda, þar var engum í kot vísað. Hans ágætu börnum og þeirra fólki öllu eru sendar ein- lægar samúðarkveðjur frá okkur Hönnu. Langri og gifturíkri veg- ferð er lokið og hvarvetna glitrar í gömul og gefandi kynni sem ylja huga á kveðjustund. Blessuð sé minning hins horska Húnvetn- ings. Helgi Seljan. Björn Eysteinsson Elsku mamma mín. Þar kom að því að til kveðjustundar kæmi. Þá hellist yfir mig söknuðurinn og minningarn- ar. En nú er komið að leiðarlok- um þínum. Það er nú einu sinni hluti af okkar æviskeiði. Brattagata var heimili þitt og pabba. Þar réðir þú ríkjum með krafti og festu. Þú varst úrræða- góð og það þurfti líka til að hafa aga á hjörðinni. Gestrisni var þitt sérfag, veisluhöld voru þitt uppá- hald og þóttir þú höfðingi heim að sækja. Eftir fyrsta ár okkar saman hjá ömmu og afa á Kirkjuvegin- Geirrún Tómasdóttir ✝ GeirrúnTómasdóttir fæddist 2. apríl árið 1946. Hún andaðist 29. apríl 2014. Útför Geirrúnar fór fram 10. maí 2014. um, þar sem þú fæddist, fluttum við á Bröttugötuna og horfðum upp á systkinahóp minn stækka það mikið að ég missti út úr mér, þegar þú tilkynntir okkur systkinunum að von væri á því sjöunda, hvort þetta ætlaði aldrei að enda og ekki stóð á svörum en þar sem ég væri að fara í skóla upp á land þá væri herbergið mitt laust. Þótt ég hafi ekki skilið hvað ykkur gekk til í den, þá varst þú að framleiða ger- semar í konungsríki þitt. það var alltaf líf og fjör á Bröttugötunni, allir leikfélagar okkar systkina fylltu húsið og var það aldrei neitt vandamál. Þá vorum við systkinin líka búin að taka í notk- un íþróttasvæði í húsinu og var gangurinn aðalleikvangurinn. Þar fengu að fjúka ljósakrónur og spegill. Allir smáhlutir voru faldir eða varðir. Feluleikir, skot- bardagar, kubbaleikir og fleira var dreift um allt hús. Alltaf hélstu ró þinni á lærdómsárum mínum þar sem utanbókar ljóða- lærdómur og annað var að fara með mig og úrræðasemi þín beindi mér á rétta braut. Einnig þurfti að hafa sterkar taugar þegar lúðrablástur minn tók að berast um húsið. Þú varst mikið fyrir fjölskylduna og tókst snemma upp á því að drífa hana í sumarferðir í Kjósina með hjól- hýsið í eftirdragi. Ekki var ærsla- gangurinn minni þar. Þú varst mikill íþróttaunnandi, varst í handbolta á þínum yngri árum með Þór. Þóttir hæfileika- rík og stundaðir hann af krafti áður en þú snerir þér að móð- urhlutverkinu. Öll við systkinin voru mikið í íþróttum og studdir þú okkur heilshugar. Bókalestur þinn á uppvaxtarárum þínum var þér mikið kappsmál. Síðar snerist líf þitt um ömmu- hlutverkið en þar var af nógu að taka með barnabörnin 19. Þú varst sannur vinur vina þinna og áttir góðan hóp af þeim. Fótbolta- og handboltaáhugi þinn var ódrepandi og þurftir þú helst að sjá alla þá viðburði sem þú hafðir tök á. ÍBV, ÞÓR og Liv- erpool voru þitt uppáhald. Aldrei kvartaðir þú um heilsu þína og sagðir að hún væri fín, eyddir öllu slíku tali en hafðir all- ar þínar áhyggjur af okkur og öðrum. Alltaf varst þú til staðar, elsku mamma mín, vildir allt fyr- ir aðra gera og áttir til að gleyma sjálfri þér. Þú starfaðir í verslun foreldra þinna, Framtíðinni, gerðist móð- ir, starfaðir í Gámavinum og yfir 20 ár á Heilbrigðisstofnun Vest- mannaeyja allt þar til veikindi þín tóku sinn toll eftir sumarfrí þitt í fyrra. Það er oft með ólík- indum hvað lagt er á eina mann- eskju, búin að sjá á eftir Jóa sín- um og syni á besta aldri, foreldrum og tengdaforeldrum. Alltaf stóðst þú sem Heimaklett- ur. Þetta er brot af samveru- stundum okkar sem tengja okkur saman og vináttu okkar. Ég hugga mig í sorginni yfir að þú sért komin á betri stað. Ég er svo þakklátur fyrir að hafa haft þig svona lengi í lífi mínu. Blessuð sé minning þín og Guð geymi þig. Tómas. Morgunblaðið birtir minning- argreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga. Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út. Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru eingöngu birtar á vefn- um. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja við- hengi við síðuna. Minningargreinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.