Morgunblaðið - Sunnudagur - 26.10.2014, Blaðsíða 20

Flökkukindin Sigþrúður við tignarlega bogabyggingu.
E
inn gallinn við að vera hvatvís og hrifnæm flökkukind
er sá að slíkar kindur sitja garnan uppi með heimþrá
til staða sem þær hafa aldrei búið á,“ segir Sigþrúður
Guðmundsdóttir, framkvæmdastýra Kvennaathvarfs-
ins.
Olían er auðsuppspretta
Hópur Íslendinga fór á dögunum til Írans undir leiðsögn Jó-
hönnu Kristjónsdóttur. Hún stóð jafnframt fyrir ferðinni og
skipulagði. Flogið var til Teheran og þaðan var farið til borg-
anna Kerman, Shiraz, Yasd og Esfahan. Þó urðu margir staðir
útundan í þessu stóra landi, þar sem 77 milljónir manna búa
og er 17. fjölmennasta ríki heims. Stjórnarfar landsins er
blanda af lýðræði og klerkastjórn þar sem æðsti klerkur hefur
mikil pólitísk áhrif. Olían er auðsuppsprettan í landinu, enda
skilar hún um það bil helmingnum af því klinki sem Írakar fá
kassann.
Íran var um aldir, og löngu fyrir Krists burð, menningarlegt
stórveldi og hélt þeirri stöðu um aldir. Síðan þá hafa margar
skákir verið teknar í valdatafli í landinu og riddurum, hrókum
og peðum leikið fram og aftur og fórnað sitt á hvað. Eftir
persnesku stjórnarskrárbyltinguna 1906 var fyrsta þing Írans
stofnað og þingbundin konungsstjórn tók við. Í kjölfar stjórn-
arbyltingar sem Bretar og Bandaríkjamenn studdu árið 1953
varð stjórn landsins í vaxandi mæli alræðisstjórn. Óánægja
með stjórnina og erlend áhrif leiddi til írönsku byltingarinnar
og stofnunar íslamsks lýðveldis árið 1979.
Heyra glaðlegar kveðjur
„Heimkomin frá Íran óttast ég að hér eftir sé ég dæmd til
heimþrár til borgarinnar Esfahan, sem mér finnst hér um bil
fallegasti staður í heimi,“ segir Sigþrúður. „Af og til muni mér
finnast ég endilega þurfa að skjótast þangað til að líta á torgið
og turnana, garðana, brýrnar og basarinn. Öðru fremur þó til
að hitta fallegasta fólk í heimi, heyra glaðlega kveðju, hlassa
mér á teppi hjá glaðhlakkalegum fjölskyldum, þiggja hnetur
og heimaræktuð epli og njóta gestrisni og velvildar sem krefst
einskis á móti.“
ÍSLENDINGAHÓPUR FÓR TIL ÍRANS NÚ Í HAUST
Dæmd til
heimþrár
ÍRAN ER FRAMANDI LAND ÞAR SEM MENNINGIN
BYGGIST Á ÁRÞÚSUNDAGÖMLUM HEFÐUM.
KLERKAVELDIÐ RÆÐUR ÞAR LÖGUM OG LOFUM,
EN FÓLKIÐ ER GOTT OG GLAÐVÆRT.
Sigurður Bogi Sævarsson sbs@mbl.is
Teiknarinn sat við dauft ljós og dró upp allskonar skissur.
Konur þurfa að hylja höfuð sitt og eiga sumar ekkert sældarlíf. Kátir krakkar og einn galvaskur með amerískan kúrekahatt.
Turn þagnarinnar heitir þetta sérstæða mannvirki, en mörg slík eru í landinu þar sem sagan nær margar árþúsundir aftur í tímann.
Ljósmynd/Sigþrúður Guðmundsdóttir.
Ferðalög
og flakk
Getty Images/iStockphoto
*Gott er að kynna sér vandlega reglur flug-félaga um farangur áður en haldið er af stað íreisu. Misjafnt getur verið hve mörg kíló eruleyfð af farangri og hversu strangar reglurgilda um handfarangur. Gamla góða baðvogingetur komið sér vel þegar meta á hvortferðataskan er orðin of bólgin. Það getur
margborgað sig að vigta farangurinn áður en
lagt er af stað út á flugvöll.
Farangurinn vigtaður
Þegar leiðin liggur úr suðurhluta Þýskalands er farið um svo-
nefnt Brennerskarð Alpanna í gegnum Tírólahéruð Austur-
ríkis. Þaðan suður til Ítalíu. Á þessari leið, Austurríkismegin,
skammt áður en komið er að ítölsku landamærunum, er farið
yfir Evrópubrúna. Hún er eitt af þekktari mannvirkjum álf-
unnar. Var byggð á árunum 1959 og 1963, í aðdraganda vetr-
arólympíuleikanna í austurrísku borginni Innsbruck árið 1964.
Á sinn hátt er Evrópubrúin táknmynd um sameinaða álfu.
Leiðin er greið. Tvær akreinar í hvora áttina eru á brúnni, sem
er alls 777 metrar á lengd og alls 200 metrar eru niður á jörð,
þar sem hæst er.
Sigurður Bogi Sævarsson
Högni Einarsson ferðafélagi höfundar er hér staddur við hina himinháu brú. Umferðin um svæðið er mikil.
Þar sem leiðin er greið
Brúin góða varð 50 ára í fyrra.
PÓSTKORT F
RÁ EVRÓPUB
RÚ