Stígandi - 01.10.1946, Page 22

Tvö tilbrigði
íslenzks vöggukvæðis á 5. tug 20. aldar
Eftir ÞRÁIN
I.
Lullu, lullu, bía
litli stúfur minn,
mjúka breiði ég sængina
á silkikollinn þinn.
Mjúka breiði ég sængina,
er sól í vestri dvín.
Bráðum eru úti
álögin þín.
Bráðum eru úti
öll þín raunakjör,
við erum að leggja upp í
Ameríkuför.
Við erum að leggja upp í
ævintýrið mesta.
Við eigum að öðlast þar
allt það dýrsta og bezta.
260 STÍGANDI