Stígandi - 01.10.1946, Blaðsíða 69

lærist mönnum að spara orku sína og taugar og koma í veg fyrir
margvíslegt óþarft strit. Þeir læra þá að njóta hvíldar og velja sér
maka, sem er við þeirra hæfi. Skapandi innblástur verður gefinn
mönnunum í fyllra mæli en fyrr. Þá ráða menn þá gátu, hvers
vegna þeir nota nóttina til svefns og hvíldar. Þeir læra að skilja,
að rafmagn skautsins breytist, þegar líður að nóttu, og að nætur-
vökur eru nokkurs konar barátta, sem háð er gegn öflum náttúr-
unnar. Þá verða næturvökur ekki aðeins álitnar hættulegar, iheld-
ur opin ieið til glötunar öllum vitrænum gáfum. Mönnum lærist,
að svefninn er miklu meira virði en fæðan. í svefninum er falinn
rneiri orkugjafi, en í nokkurri fæðutegund. Þá munu menn einnig
komast að raun um, að merkilegog dularfull áhrif konra fram við
þá í svefninum, sem eru þýðingarmeiri en nokkur þau áhrif, er
þeir verða fyrir í vökunni. Þeim verða ljósir þeir kraftar, sem
vitja þeirra á hverjum sólarhring, og þeim lærist að nota hverja
dagstundina á þann hátt- er bezt hentar.
A-llt mun þetta hafa stórkostleg áhrif á heilsu mannanna, og
lengja líf þeirra og skapa þeim áður óþekkta hamingju. Hörm-
ungunum veður ekki veitt móttaka sem sjálifsögðum hlutum,
heldur verður þeim veitt viðnám, og menn reka þær af höndum
sér. Margir þeir sjúkdómar, sem enn þjá mennina, munu að fullu
og öllu liverfa úr sögunni, en aðrir koma í þeirra stað. Það verða
eins konar geðsjúkdómar. Mennirnir hafa þá ráðið niðurlögum
fjölda líkamlegra sjúkdóma, en þrátt fyrir það, eru þeir næmari
en áður ifyrir andlegum sóttkveikjum, og jafnframt því að verða
næmari fyrir utanaðkomandi geislum, verða þeir móttækilegir
ifyrir nýja sjúkdóma, unz þeir hafa vanizt þeim og orðið ónæmir
fyrir álhrifum þeirra.
Áhriif fjórðu stærðar iifnaðarhátta á heilsu mannanna verða á
margan hátt róttæk. Reynsla manna verður sú, að rétta aðferðin
er að koma í veg fyrir sjúkdóminn í stað þess að reyna að lækna
ihann. Og þar sem geysimiklar breytingar standa fyrir dyrum á
öllum sviðum, munu þær ná til iieilsuræktar mannanna. Sam-
hliða alheims-stjórnskipulagi, kemur alþjóða-heilsuvernd, og
menn finna einfaldar aðferðir til að flýta fyrir árangri heilsu-
ræktarinnar. Skyndilega verður þjóðunum ljóst, hve lítil rækt
'hefir verið lögð við útrýmingu sjúkdóma og almenna heilbrigði.
Það, að læknir hefir engan rétt til að skoða sjúkling fyrr en hann
er kvaddur til þess og þá oft svo seint, að um engan bata er að
ræða, mun í framtíðinni þykja furðulegt og jafnvel hlægilegt.
STÍGANDI 307
20*