Fréttablaðið - 29.03.2014, Blaðsíða 52

Fréttablaðið - 29.03.2014, Blaðsíða 52
FÓLK|HELGIN Ég hef alltaf verið hrekkj-ótt og man eftir skelfilegu síma ati sem ég gerði að- eins þrettán ára,“ segir Carola og rifjar upp símahrekk sem enn nagar samvisku hennar. „Þá valdi ég kvenmannsnafn af handahófi úr símaskránni og þóttist vinna á saumastofu þar sem maður hefði pantað handa henni forláta kápu í óvænta gjöf. Ég þyrfti því málin hennar.“ Fórnarlamb Carolu gaf henni mál sín og aftur og aftur hringdi Carola í spennta konuna. „Á endanum sagði ég henni að maðurinn væri hættur við og hefði fundið aðra konu. Hversu konan varð vonsvikin er mér ógleymanlegt og hversu mér þótti það fyndið, en svona var ég, samviskulaus skepnan.“ ERFÐI STRÍÐNINA FRÁ AFA Carola fæddist í Þýskalandi en flutti eins árs til Íslands eftir að móðir hennar kynntist Íslend- ingi sem þar var við tannlækna- nám. „Maðurinn var Hængur Þor- steinsson sem ættleiddi mig og hefur verið pabbi minn frá því ég man eftir mér. Ég hélt áfram sambandi við ömmu mína, afa og langömmu í Þýskalandi og þaðan á ég stórkostlegar minn- ingar um sumardvöl og góða tíma,“ segir Carola sem fer á ættarmót með þýskum ætt- mennum í sumar. „Ég erfði stríðnina frá móður- afa mínum. Hann var stór- skemmtilegur maður og hrika- lega hrekkjóttur. Níræð systir hans varð mest fyrir barðinu á honum og alltaf jafn auðtrúa.“ Carola varð íslenskum út- varpshlustendum að góðu kunn þegar hún framdi óborganlega símahrekki í útvarpsþættinum Tveir með öllu í umsjón Gunn- laugs Helgasonar og Jóns Axels Ólafssonar á tíunda áratugnum. „Gulli bað mig svo að gera símahrekk fyrir Rás 2 fyrir tveimur árum og þá hélt ég að hann væri að grínast í mér. Ég þurfti þó ekki að hugsa mig lengi um því mér finnst ein- staklega skemmtilegt að gera at í fólki.“ Margir furða sig á hvernig Carola nær að halda í sér hlátr- inum í bráðfyndnum síma- hrekkjunum, en hún er nú með splunkunýja símahrekki í þætt- inum Í bítið á Bylgjunni. „Auðvitað hef ég oft verið að farast úr hlátri en aðeins einu sinni þurft að hætta í miðju kafi,“ segir Carola sem setur sig sterkt inn í karakterana til að eiga minna bágt með hláturinn. „Þá sátum við Gulli í pínulitlu, gluggalausu stúdíói og gerðum símaat í Sand- og malarsölunni. Á þeim árum reykti fólk inni á vinnustöðum og Gulli púaði stóran vindil framan í mig. Ég sá hvorki út úr augum né náði orð- ið andanum og þegar þögult og húmorslaust fórnarlambið fór að hósta brjálaðist ég úr hlátri. Ég skrifa það þó ekki á takmark- aða sjálfsstjórn mína heldur súrefnisleysið og vindlareykinn hans Gulla,“ segir Carola og hlær. KVENNAGLEÐI Í NEW YORK Carola er gift Jóni Viðari Guð- jónssyni byggingarverkfræðingi og eiga þau Andreu Idu leikkonu, Arnar háskólanema og söngvara og Þorstein Hæng grunnskóla- nema og dansara. „Ég er mikil fjölskyldumann- eskja og vil helst alltaf hafa hana hjá mér. Við erum heimakær en skreppum stundum í Grímsnesið til að smíða sumarhús. Mér hef- ur þótt gaman að skoða heiminn en er nú farin að róast og vil eiga kúrukot nálægt borginni til að hlusta á fuglasöng.“ Um helgina er Carola í kvenna- ferð í stórborginni New York. „Ég er dansmamma og hef kynnst mjög skemmtilegum kon- um í gegnum dansnám sonar míns. Við ætlum út að borða, á söngleik, versla, drekka rauð- vín og allt sem konur gera skemmtilegt saman þegar þær eru einar.“ Í frístundum hefur Carola yndi af því að mála myndir á trönum og mála á postulín. „Nú er ég að mála jóladiska fyrir börnin og útkoman er alls ekkert lummó heldur sláandi flott. Ætli listamannsblóðið komi ekki frá mömmu og afa; svona ekta þýskt kúnstverk,“ segir hún hláturmild. Æskudraumur Carolu var að verða dýralæknir en draum- urinn var úti þegar hún féll í yfirlið við að sjá hest sinn saum- aðan eftir stóran skurð á læri. „Tennur voru vitaskuld mikið ræddar á heimilinu og því lærði ég tannsmíði þar sem handverk á vel við mig. Ég vann náið með pabba í þrjátíu ár en nú er hann hættur að vinna og ég starfa með öðrum tannsmið sem er líka yndislegt. Það er ein- staklega gefandi að sjá tennur manns fara upp í fólk.“ HLÁTUR SKAPAR VELLÍÐAN Carola á sér draumafórnarlamb þegar kemur að símahrekkjum og ætlar sér að ná honum einn daginn þótt hún gefi ekki meira upp að sinni. „Ég upphugsa alla síma- hrekkina sjálf og þeir eru spuni frá upphafi til enda,“ segir Carola sem áður varð bálreið ef aðrir reyndu að hrekkja hana en hefur nú gaman af góðum hrekk. „Fæstir leggja þó í mig því þeir vita að þeir fá það tífalt til baka.“ En verður framhald á síma- hrekkjunum í Í bítið? „Vonandi. Það er yndislegt að kitla fram hlátur fólks því það er aldrei nóg af hlátri og öllum líður vel eftir gott hláturskast.“ ■ thordis@365.is GOTT HREKKJUSVÍN HELGIN Tannsmiðurinn Carola Ida Köhler er hrekkjusvín af Guðs náð og ábyrg fyrir urrandi hlátursköstum landslýðs yfir kostulegum símahrekkjum. GAMANSÖM Carola Ida Köhler erfði gamansemina frá þýskum móðurafa sínum og tekur hrekkjum nú til dags vel. MYND/VILHELM Bíldshöfða 18 - 110 Reykjavík - sími: 557 9510 - www.patti.is Opið virka daga kl. 10-18 laugard. 11-16 Roma hornsófi 2H2 Basel sófasett 3+1+1 Rín tungusófi TILBOÐ Sjónvarpsskápur Salsa Sjónvarpsskápur Cubic TV2 * í völdum áklæðum Ábendingahnappinn má finna á www.barnaheill.is SKEPNA „Hversu konan varð vonsvikin er mér ógleymanlegt og hversu mér þótti það fyndið, en svona var ég, samviskulaus skepnan.”
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.