Skessuhorn - 27.05.2014, Side 46

46 ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2014
Línuveiðiskipið Rifsnes SH 44 er
eitt það stærsta og best búna sinnar
tegundar í íslenska flotanum. Bjarni
Gunnarsson er skipstjóri á Rifs-
nesinu. Við hittum hann um borð
í skipinu þegar það var nýkomið
úr veiðiferð nú í maí. Það er ekki
óeðlilegt að hefja spjallið á að ræða
um þetta fallega skip. „Það urðu
miklar breytingar í fyrrahaust þeg-
ar Hraðfrystihús Hellissands festi
kaup á þessu skipi. Það var keypt
frá Noregi og afhent í nóvember,
smíðað 1999 og í mjög góðu standi.
Viðhald á því hefur verið mjög gott
frá upphafi. Það hafði verið í fullum
rekstri öll þessi ár og var nýkomið
úr veiðiferð í Barentshafi þegar við
sóttum það til Noregs í nóvember,“
segir Bjarni Gunnarsson.
Tæknibylting í
meðferð á afla
Nýja Rifsnesið hefur reynst ágæt-
lega í vetur. Það leysti af hólmi eldra
skip með sama nafni sem hafði ver-
ið í eigu útgerðarinnar í fjölda ára.
„Það er mikill munur á þessu skipi
og því eldra. Allur aðbúnaður fyr-
ir mannskapinn er svo miklu betri.
Veðra verður lítið vart á svona stóru
og góðu skipi. Línuveiðarnar eru
þannig að það má vera mjög slæmt
veður til þess að ekki sé róið.“
Bjarni segir að öll meðferð á afl-
anum hafi sömuleiðis batnað til
mikilla muna með tilkomu nýja
Rifsnessins. Skipið er það stórt að
það rúmar vel ýmsan tæknibúnað
sem er notaður við meðhöndlun
fiskjar um borð. Um leið og skipið
var keypt, var sett um borð það nýj-
asta og besta sem íslenskur iðnaður
hefur að bjóða í þeim efnum. „Við
fengum þvotta- og kælikerfi fyr-
ir fiskinn um borð sem er þróað og
smíðað af 3X-Stál á Ísafirði. Þetta
er svokallaður snigill sem stjórnar
því alveg hvað hver einasti fisk-
ur liggur lengi í blóðgun og slæg-
ingu. Þetta er gjörbylting til batn-
aðar. Búnaðurinn tryggir að enginn
fiskur liggur of lengi eða of stutt.
Svo er kæling á sjónum sem notað-
ur er í þetta. Hann er kældur nið-
ur í það hitastig sem við kjósum og
því haldið stöðugu þannig, segjum
til dæmis í einni gráðu eða mínus
0,3 gráðum. Þessi búnaður er held-
ur betur að sanna sig núna og ryður
sér til rúms í fiskiskipum sem landa
ferskum og ísuðum afla.“
Heppinn með áhöfn
Alls eru 14 í áhöfn Rifsness. Afla
skipsins er landað til vinnslu hjá
Hraðfrystihúsi Hellissands í Rifi.
Þeir róa alltaf stíft yfir þrjár helg-
ar og taka svo eina langa helgi í frí,
eina fimm til sex sólarhringa. „Ég
hef verið mjög heppinn með mann-
skap. Það er ekki mikið um breyt-
ingar í áhöfninni og launin eru ágæt.
Við höfum ekki átt í vandræðum
með að manna. Flestir eru héðan
af Vesturlandi og búa hérna á Snæ-
fellsnesi. Í dag er talsverð ásókn í að
komast hér í skipsrúm. Við höfum
ekkert verið að flækja þetta með því
að hafa til að mynda eina og hálfa
áhöfn og láta menn skiptast á að
fara í frí heldur taka bara allir fríið
í einu og báturinn liggur á meðan.
Svo er gert eitthvað skemmtilegt
af og til. Núna í maí fórum við öll
áhöfnin og makar saman í tæplega
vikulanga skemmtiferð til Berlínar í
Þýskalandi fyrir ferðasjóðinn okkar
sem við söfnum í saman. Þetta höf-
um við gert nokkrum sinnum og er
mjög gaman. Svo stoppar báturinn
alltaf um fimm vikur yfir hásum-
arið svona frá júlíbyrjun og fram
yfir verslunarmannahelgi,“ segir
Bjarni.
Góð veiði í vor
Einn af kostunum við svo stórt og
vel búið línuveiðiskip er að menn
eiga mjög hægt um vik að beita
þeim hvar sem verða vill hverju
sinni. Þessi skip má senda þang-
að sem fiskurinn er hverju sinni.
„Úthaldið er einna stífast á haust-
in. Þegar við byrjum þá erum við
yfirleitt að veiðum fyrir norðan eða
austan land. Þá löndum við á Siglu-
firði, Þórshöfn eða þar sem styst er
til hafnar á hverjum tíma. Svo fær-
um við okkur heim þegar líður á
veturinn. Það er búið að vera ágæt
veiði nú í vor. Febrúarmánuður fór
reyndar fyrir lítið hjá okkur því bát-
urinn skemmdist í óhappi sem varð
hér í Rifshöfn. Við þurftum því að
fara í slipp og tókst sú viðgerð mjög
vel.
Bjarni segir að línuveiðin hafi
verið betri nú í vor heldur en á sama
tíma undanfarin þrjú ár. „Fiskurinn
hefur verið tiltölulega vænn, vel
haldinn en dreifður víðar. Ég veit
ekki hvað veldur. Það virðist nóg
æti í sjónum. Við sjáum mikið af
fallegum lóðningum hér í Breiða-
firði og víðar sem sjálfsagt er síld.“
Stefndi á að verða bóndi
Nóg um skipið. Snúum okkur að
skipstjóranum. Hver er Bjarni
Gunnarsson? „Ég fæddist og ólst
upp í Böðvarsholti í Staðarsveit,
sonur hjónanna Gunnars Bjarna-
sonar bónda og hreppstjóra og
Áslaugar Sesselju Þorsteinsdótt-
ur. Hún lést 1988 en faðir minn er
enn á lífi og við þokkalega heilsu
þó hann sé kominn vel yfir nírætt.
Hann býr núna með sambýliskonu
sinni í Reykjavík. Þar una þau í Sól-
túni, eru hress og sjálfbjarga um
sitt. Hann bjó alla sína tíð í Böðv-
arsholti með blandaðan búskap.
Við erum sex systkinin, ég er fyr-
ir miðju, á tvo yngri bræður og svo
tvo eldri bræður og eina eldri syst-
ur. Yngsti bróðir minn býr á jörð-
inni í dag. Hann er ekki með bú-
skap en stundar ferðaþjónustu. Ég
held að við öll systkinin höfum get-
að hugsað okkur að verða bændur.“
Bjarni stefndi ákveðið á búskap.
Hann fór í Bændaskólann á Hvann-
eyri 1977 og lauk þaðan námi. Svo
gripu örlögin í taumana og hann
fór á vertíð. „Það var í janúar 1979
og héðan frá Rifi. Þá var ég 19 ára
gamall. Ég réði mig á Tjald SH
sem var gerður út af Kristjáni Guð-
mundssyni. Þar var Örn Hjörleifs-
son skipstjóri sem nú býr á Ytri
Skeljabrekku í Borgarfirði, sóma-
og öndvegismaður sem kenndi mér
margt. Tjaldur var óyfirbyggður
stálbátur, 130 tonn að stærð. Við
vorum á netum.“
Settist að í Rifi
Bjarni ílentist á Tjaldinum í nokk-
ur ár og festi um leið rætur í Rifi.
„Fyrst sem háseti og svo sem stýri-
maður á undanþágu sem kallað var
vegna þess að ég var ekki með til-
skilin réttindi. Svo fór ég í Stýri-
mannaskólann og sótti mér þau. Ég
tók alla þrjá bekkina sem þá voru.
Ég lauk svokölluðu farmannaprófi
og hafði þannig réttindi til að stýra
flutningaskipum. Svo flutti ég bú-
ferlum vestur á Rif 1986 með eigin-
konu minni Elínu Katrínu Guðna-
dóttur og hef verið hér síðan. Hún
lést hins vegar úr krabbameini
2005. Við áttum tvö börn, Helga
Má sem er sjómaður á Rifi og Rúnu
Lísu sem starfar hjá Tollstjóran-
um í Reykjavík.“ Bjarni býr enn í
Rifi. „Ég er svona einn að hring-
last í húsinu. Þó er ég í eins konar
fjarbúð með Láru Heiði Sigbjörns-
dóttur sem ég kynntist fyrir nokkr-
um árum en hún býr fyrir sunnan.
Maður er svona á flakki á milli í
landlegunum. Ég fer suður eða hún
kemur vestur, svona eftir því hvern-
ig landið liggur hverju sinni.“
Alltaf á bátum frá Rifi
Sjómennskuferill Bjarna innsiglað-
ist með náminu í Stýrimannaskól-
anum. Draumurinn um að verða
bóndi var lagður á ís. „Ég var stýri-
maður á Tjaldinum í nokkur ár
eftir að við fluttumst vestur á Rif.
Síðan tók ég við skipstjórn þegar
útgerðin keypti nýjan Tjald SH.
Hann er öflugt línuskip smíðað í
Noregi og enn gert út héðan frá
Rifi. Skömmu síðar festi útgerð-
in svo kaup á Tjaldi II sem var ný-
smíði eins og hinn Tjaldurinn. Ég
sótti Tjald II í skipasmíðastöðina í
Noregi, sigldi skipinu heim og varð
skipstjóri á honum í tvö ár. Þá hætti
ég hjá Kristjáni Guðmundssyni og
fór yfir á Rifsnes SH sem var í eigu
Hraðfrystihúss Hellissands. Þar
var ég stýrimaður en tók svo við
sem skipstjóri á því þegar Bald-
ur Freyr Kristinsson sem var með
skipið á undan mér hætti. Hann
keypti sér Rifsara SH og fór sjálfur
að gera út sem hann stundar reynd-
ar enn. Þetta var 1999.“ Skipstjóra-
tíð Bjarna á bátum sem bera nafn-
ið Rifsnes SH spannar því orðið
ein 15 ár. Bjarni Gunnarsson segist
mest hafa verið á línu og netum alla
sína sjómannstíð. „Reyndar vorum
við nokkur ár á trolli á gamla Rifs-
Bjarni Gunnarsson skipstjóri á Rifsnesi SH
Ætlaði að verða bóndi en stýrir nú einu
glæsilegasta línuskipi landsins
Bjarni Gunnarsson skipstóri á Rifsnesi SH 44 um borð í skipi sínu nýkominn með góðan afla að landi. Körin sem landað hefur
verið úr skipinu standa á bryggjunni.
Rifsnes SH þegar Bjarni kom með skipið í fyrsta sinn til heimahafnar í nóvember á síðasta ári. Ljósm. af.
Bjarni í brúnni á Rifsnesi SH. Skipið er mjög glæsilegt og vel búið í alla staði.