Læknablaðið - 15.07.2004, Qupperneq 52

UMRÆÐA & FRÉTTIR / VÍSINDARANNSÓKNIR
geta skilað ágætum árangri. En það er ekki hægt að
reka stór rannsóknarfyrirtæki á borð við Hjartavernd
eða Islenska erfðagreiningu (ÍE) eingöngu á svona
styrkjum.
Hjartavernd hefur verið lengi að en á undanförnum
árum hafa komið til sögunnar einkafyrirtæki í
rannsóknum og þessar tvær tegundir fyrirtækja
eru nauðsynlegar til þess að vísindasamfélagið geti
blómstrað. Annars vegar eru það fyrirtæki á borð við
Hjartavernd sem njóta opinberra styrkja og stunda
grunnrannsóknir og við hlið þeirra einkafyrirtæki
sem breyta þessum rannsóknum í verðmæli. Þessar
tvær stoðir styðja hver aðra eins og sést á því að
enginn á í meira samstarfi við IE en Hjartavernd sem
samtímis er í samkeppni við fyrirtækið. ÍE er að þróa
lyf um þessar mundir og það vill svo til að stór hluti
rannsóknanna vegna þess fara fram hér hjá okkur.
Eg fagna því að það skuli vera unnið markvisst að
því að gera heilbrigðisvísindi að atvinnugrein hér á
landi. Þetta er tækifæri sem við fáum bara einu sinni
og ef við grípum það ekki núna verða íslensk vísindi
áfram tómstundagaman,“ segir Vilmundur.
Gröfum æ dýpra
Eins og fram kemur í viðtalinu við Hans Kristján
Guðmundsson hjá Rannís hér í blaðinu hafa íslenskir
vísindamenn nýtt sér aðgang að evrópskum rann-
sóknarstyrkjum í sívaxandi mæli. Vilmundur vill frek-
ar líta til Bandaríkjanna eftir styrkjum.
„Við höfum fengið eitthvað af litlum styrkjum frá
Evrópu og höfum þurft að leggja fram fjármagn á
móti þeim. Sú regla kemur hins vegar í veg fyrir að
við getum sótt um stóra styrki (il Evrópu. Það segir sig
sjálft að ef okkur vantar einn milljarð króna í styrki
til að gera einhverja rannsókn þá getum við ekki
reitt fram helminginn af því sjálf nema í samstarfi
við einkageirann en við það breytast allar forsendur
rannsóknarinnar. Þetta er dauðadæmd stefna enda
eiga vísindarannsóknir ekki auðvelt uppdráttar í
Evrópu.
Menn hugsa öðruvísi í Bandaríkjunum enda
standa þeir þjóða fremstir í vísindum. Þangað horf-
um við og erum til dæmis komin í góð tengsl við
John Hopkins sjúkrahúsið þar sem starfa einhverjir
fremstu vísindamenns heims á sviði læknisfræði. Við
erum að koma upp teymi með þeim sem getur orðið
öflugt í vísindarannsóknum í framtíðinni.“
Vilmundur er bjartsýnn á framtíð Hjartaverndar
og sér ekki fram á annað en að starfsemin muni halda
áfram að eflast.
„Mitt hlutverk er að skyggnast fram í tímann
og sjá hvar við munum standa eftir fimm eða tíu
ár. Eg sé fyrir mér að við munum ekki verða í síðri
stöðu en núna. Við sjáum fram á árangur í starfi
okkar sem heldur okkur í þeirri stöðu sem við
erum. Við munum kafa æ dýpra og leitast við að
svara mikilvægari spurningum,“ segir Vilmundur
Guðnason forstöðulæknir.
580 Læknablaðið 2004/90