Læknablaðið - 15.07.2005, Síða 30

UMRÆÐA & FRÉTTIR / AF SJÓNARHÓLI STJÓRNAR LÍ
Af samningamálum
Sigurður E.
Sigurðsson
Höfundur situr í stjórn LÍ
og er jafnframt formaður
samninganefndar. Hann
er svæfingalæknir við
Fjórðungssjúkrahúsið á
Akureyri.
I pistlunum Af sjónarhóli
stjórnar birta stjórnarmenn
LÍ sínar eigin skoðanir
en ekki félagsins.
Ágœtu félagar
Eins og flestum ætti að vera kunnugt lýkur gildis-
tíma núgildandi kjarasamnings sjúkrahúslækna um
næstu áramót. Á sama tíma lýkur einnig gildistíma
kjaranefndarúrskurðar fyrir heilsugæslulækna.
Petta þýðir með öðrum orðum að upp rennur tími
samningaviðræðna í vetur. Ný samninganefnd var
valin síðastliðið haust og undirritaður skipaður
formaður. Stjórn LI tók síðan þá ákvörðun að sam-
eina samninganefndir sjúkrahúslækna og heilsu-
gæslulækna þar sem grunnkjarasamningur þessara
hópa er nánast eins. Var þar kominn möguleiki á
að koma fram sem einn stór hópur sem vonandi
á eftir að nýtast okkur vel í komandi baráttu.
Nefndin hefur þegar hist nokkrum sinnum og sett
saman drög að þeim áhersluatriðum sem ætlunin
er að leggja fram í komandi viðræðum. Drögin hafa
verið kynnt formönnum svæðafélaga á formanna-
ráðstefnu í vor og voru einnig kynnt á almennum
félagsfundi LR í maí (mæting um það bil 1%
félagsmanna LÍ). Síðast en ekki síst þá má finna
þessi drög á heimasíðu okkar www.lis.is undir flip-
anum „efni“ og þar undir „til félagsmanna“. Ætlun
okkar í samninganefnd er að reyna að kynna þessa
áherslupunkta og gefa mönnum tækifæri til að gera
athugasemdir og koma með breytingar áður en
við leggjum fram endanlega kröfugerð. Má líta á
þennan pistil sem hluta af ferlinu. Þetta er kannski
að einhverju leyti nýmæli en ætti að hafa nokkra
góða kosti. Með þessu móti gefst hinum almenna
félagsmanni tækifæri til að kynna sér áherslurnar
og koma með athugasemdir áður en kröfugerðin
er lögð fram og það er einnig von okkar að þetta
auðveldi sjálfa samningagerðina þar sem kröfu-
gerðin liggur ljós fyrir töluvert áður en samningar
renna út. Það fer hins vegar að einhverju leyti eftir
viðbrögðum viðsemjenda okkar. Það er ekki ætlun
mín að hér að fara yfir áhersluatriðin lið fyrir lið
þar sem menn geta kynnt sér þau á heimasíðunni
en það eru þó nokkur atriði sem ég vil minnast á
þar sem í sumum tilfellum er um nýjungar að ræða
ef hægt er að tala um nýjungar í þessum málum og
einnig eru atriði sem verða kannski umdeild.
Unglæknar. Þeir sem fylgdust með síðustu
samningum og eftirmálum þeirra skilja kannski vel
hvers vegna við ætlum að leggja sérstaka áherslu á
kjör unglækna. Sjálfir hafa unglæknar unnið mikla
og góða undirbúningsvinnu fyrir kröfugerð sína og
það er kominn tími á að við leggjum frá okkur rök
eins og að þeir vinni upp lág laun í dag með hærri
launum seinna eða að þeir vinni svo mikla vakta-
vinnu að laun þeirra verði mjög há. Þá þýðir heldur
ekki að einblína á að launamunur milli unglækna
og yngstu sérfræðinga verði að vera ákveðið hlut-
fall eða krónutala. Ef sú krafa nær fram að ganga
að unglæknar hækki umfram aðra þá verður þessi
munur minni en í dag og menn verða að sætta sig
við það. Það verður að leggja af þá hugsun að fái ég
ekki eitthvað þá skuli enginn annar fá neitt.
Eldri læknar. Þarna er hópur lækna sem ef til
vill er ekki vel skilgreindur en kannski ágætt að
miða við 55 ára aldur þar sem breyting verður á
vaktaskyldum við þann aldur. Við sjáum mörg
tækifæri til að koma til móts við þennan hóp með
til dæmis breytingum á vaktafyrirkomulagi án
launaskerðingar eða möguleikum á að komast fyrr
á eftirlaun ef menn kjósa. Rauði þráðurinn verður
að nýta kunnáttu og reynslu eldri lækna án óhóf-
legs vinnuálags. Þetta ætli einnig að geta orðið
góður kostur fyrir atvinnurekandann.
Launalaus leyfi. Þetta er réttlætismál sem er
eiginlega furðulegt að ekki hafi verið lögð áhersla
á áður. Þetta er í fullu samræmi við hugmyndir
manna um endur- og símenntun lækna, getur ein-
nig verið möguleiki að skipta algerlega um um-
hverfi og ætti að gefa yngri sérfræðingum aukin
tækifæri að komast heim frá námi erlendis.
Heil.sugæslulæknar. Fyrir utan almenn kjaramál
þá má hér nefna að það þarf að skoða vaktskyldu-
mál sérstaklega í fámennum héruðum og þar sem
vaktskylda tengist sjúkrahúsum. Þá er einnig mik-
ilvægt að fara vel yfir gjaldskrármál og réttindi
manna til hlutavinnu.
Þá er einnig vert að geta þess að ráðning hag-
fræðings til LI og aukið samstarf milli samninga-
nefnda læknafélaganna á Norðurlöndum ætti að
koma sér vel í komandi samningalotu.
Það sem meslu máli skiptir þó er að læknar
standi saman í kjarabaráttunni, beri virðingu hvor
fyrir öðrum og séu vel upplýstir um kjör sín og
réttindi.
Með baráltukveðju,
Sigurður E. Sigurðsson
598 Læknablaðið 2005/91