Læknablaðið - 15.07.2005, Síða 32

UMRÆÐA & FRETTIR / MALAREKSTUR Ll
starfi yfirlæknis í stöðu sérfræðings. Er það krafa
hans að þessi ákvörðun verði ógilt.
Forsaga þessa máls teygir sig aftur til 13. desem-
ber 2001 þegar stjórnarnefnd Landspítala ákváð
að yfirlæknar skyldu eftirleiðis vera í 100% starfs-
hlutfalli og að þeir mættu ekki reka einkastofu
samhliða starfi sínu. Tómas byggir málflutning
sinn á því að þessi ákvörðun hafi verið ólögmæt og
að hún hafi verið tekin einhliða án þess að þeim
sem hana vörðuðu hafi verið gefinn kostur á að
nýta sér andmælarétt sinn.
í minnisblaði sem Gunnar Armannsson hefur
tekið saman um mál Tómasar sem byggjast á stefn-
unni eru tíundaðar eftirfarandi málsástæður fyrir
ógildingarkröfunni:
í fyrsta lagi sé um að ræða tilfærslu í lægra sett
starf en ekki breytingu á starfi. Það sé í raun lausn
úr embætti án þess að farið sé eftir leikreglum
starfsmannalaga.
í öðru lagi sé Tómas ráðherraskipaður og því
séu forstöðumenn Landspítala ekki bærir til að
taka ákvörðun um starfslok hans sem yfirlæknis.
í þriðja lagi sé brotið gegn lögmætisreglu stjórn-
sýsluréttarins vegna þess að Landspítali byggi á
ákvörðuninni frá 2001 sem sé ólögmæt. Tómas hafi
ekki tekið við neinu aukastarfi eftir að hann var
skipaður yfirlæknir og ekki hafi verið sýnt fram á
að aukastarf hans samrýmist ekki starfi hans hjá
Landspítala en um það beri spítalinn sönnunar-
byrðina. Tómas hafi ekki hafnað því að láta af
aukastarfinu en beðið um rökstuðning sem ekki
hafi fengist. Þá hafi réttur yfirlækna til að tjá sig
um ákvörðunina frá 2001 ekki verið virtur.
í fjórða lagi segir að ákvörðunin frá 27. aprfl
brjóti gegn jafnræðis- og meðalhófsreglum stjórn-
sýslulaga því vitað sé að ýmsum yfirlæknum spít-
alans sé heimilað að stunda aukastörf.
Loks segir að brotið hafi verið gegn reglum
um málshraða og rannsóknarreglu og að ekki hafi
verið haft lögbundið samráð við læknaráð spítal-
ans áður en ákvörðunin var tekin.
Kjarabaráttan ekki á leið í dómsalina
Eins og áður segir hefur úrskurður þegar fallið í
fyrstnefnda málinu en um hin málin gildir að ríkis-
lögmaður hafði frest fram undir lok júnímánaðar
til að skila greinargerð verjanda. Réttarhlé er nú
hafið og stendur fram í lok ágúst en eftir það má
búast við að dragi til tíðinda í þessum málum.
Gunnar Armannsson segir að þessi málarekstur
þýði ekki að kjarabarátta lækna sé almennt að
færast inn í dómsalina. Mál Tómasar hafi sérstöðu
en um hin málin gildi það að þau séu eftirhreytur af
málum sem fjallað hafi verið um í samstarfsnefndinni
á samningstímabilinu. „Við teljum eðlilegt að láta
reyna á þessi atriði fyrir dómstólum áður en við-
ræður hefjast um næsta kjarasamning. Finnist LI
atvinnurekendur lækna ósveigjanlegir og túlka
kjaramál læknum í óhag vílar félagið ekki fyrir sér að
láta reyna á deilumál fyrir dómstólum. Við viljum fá
endanlega niðurstöðu um málin," sagði Gunnar.
600 Læknablaðið 2005/91