Læknablaðið - 15.07.2005, Síða 57

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ 60
Versnandi heilsa og heimahjúkrun
Minnkuð heyrn
Maður á sjötugsaldri var að ræða við Lárus heim-
ilislækni sinn um eitt og annað sem tengdist heilsu-
farinu. Áður en maðurinn bjó sig til brottfarar
sagði hann: „Lárus, ég held að konan mín sé að
verða heyrnarlaus."
„Það ætti ekki að verða neitt stórmál að kom-
ast að því,“ sagði Lárus læknir. „Þú gætir prófað
heyrnina hennar með því að standa í nokkurri fjar-
lægð og spyrja hana að einhverju. Ef hún svarar
ekki færir þú þig ögn nær henni og endurtekur
spurninguna. Haltu þessu svo áfram alveg þangað
til hún svarar og þannig getur þú áttað þig nokkurn
veginn á því hvað hún heyrir illa.“
Þegar heim var komið ákvað maðurinn að láta
reyna á snjallræði læknisins. Hann opnar dyrnar
og segir: „Hvað er í matinn, elskan mín?“ Hann
heyrir ekkert svar og færir sig nær. „Hvað er í
matinn, elskan mín?“ Ekkert svar í það skiptið
heldur. Hann endurtekur þetta nokkrum sinnum
þar til hann stendur örfá skref frá henni. Þá loks
heyrir hann hana segja: „í ellefta skipti, það eru
kjötbollur í matinn.“
Mikill asi
Kona æddi inn, gekk rakleitt að miðaldra manni og
sagði: „Læknir, það er eitthvað að mér en ég veit
ekki hvað það er.“
Maðurinn renndi höndunum niður í vasann á
tweedjakkanum og virti konuna fyrir sér. „Fyrir
það fyrsta ertu vel í holdum. í öðru lagi notarðu
alltof sterkan augnskugga og svo ertu með sláandi
andremmu. Og eitt enn ...“
„Hvað þá?“ spurði konan agndofa.
„Og sennilega er eitthvað að sjóninni hjá þér
því þú ert stödd í bókabúð."
Versnandi heilsa
Ung kona hringdi í lækninn. „Góðan daginn, ég
hringi út af Oskari frænda. Hann heldur að hann
sé veikur."
„Sólveig mín, hafðu ekki áhyggjur af Óskari
frænda þínum. Eg skoðaði hann í gær og get full-
vissað þig um að það er allt í lagi með hann.“
Daginn eftir hringdi konan á ný. „Það er Óskar
frændi aftur,“ sagði hún.
„Heldur hann kannski ennþá að hann sé veik-
ur?“ spurði læknirinn.
„Nei, nú heldur hann að hann sé dauður.“
Einn tregur
Læknirinn sagði við Lalla: „Þú átt að taka þrjár
fullar teskeiðar af þessu lyfi eftir hverja máltíð.“
„En ég á bara tvær teskeiðar," sagði Lalli.
„Allt í lagi,“ sagði læknirinn. „Við skulum reyna
annað í staðinn. Ég læt þig frekar hafa kröftug
hylki. Taktu eitt hylki þrisvar á dag.“
„Allt í lagi,“ sagði Lalli, „en hvernig get ég tekið
hylkið oftar en einu sinni?“
Heimahjúkrun
Það var sumar og Sumarliði hafði ekki lölu á öllum
hjúkrunarfræðingunum sem höfðu vitjað hans frá
því hann kom af sjúkrahúsinu, enda sumarafleys-
ingar í fullum gangi. Hjúkrunarfræðingarnir komu
til hans á hverjum degi til að skipta um umbúðir
á sárum sem hann var með á mjöðm og bringu.
Um sex vikum eftir heimkomuna birtist enn ein
ný manneskja á tröppunum með möppu í hendi og
axlartösku. „Gjörðu svo vel og komdu inn fyrir,“
kallaði maðurinn. Síðan staulaðist hann á fætur
og gekk við hækjur inn í svefnherbergið þar sem
hann bjó sig undir enn ein umbúðaskiptin. Hann
leysti niður um sig buxurnar í augsýn konunnar
og sagði:
„Hvort viltu byrja á mjöðminni eða bring-
unni?“
Manninum til nokkurrar undrunar svaraði
konan engu. Þegar hann leit upp sá hann augu
hennar standa á stilkum og hún stamaði: „Ég ætl-
aði nú bara að athuga hvort það mætti ekki bjóða
þér að kaupa heimilistryggingu."
Morgunverkin
Benjamín gamli mætti á stofuna til Lúðvíks læknis,
en þeir höfðu þekkst í áratugi. „Hvernig líður þér
að vera níutíu ára gamall?“ spurði læknirinn.
„Ekki sem verst, ekki sem verst,“ sagði
Benjamín, „og ég þakka það ákveðnu lífsmunstri
sem ég hef tileinkað mér á hverjum morgni.“
„Segðu mér aðeins meira því það gæti hugs-
anlega gagnast einhverjum hinna sjúklinganna
minna,“ sagði Lúðvík læknir.
„Þegar ég vakna á morgnana kemur heimilis-
hjálpin með svart kaffi og Moggann til mín í rúmið.
Ég drekk kaffið meðan ég les blaðið. Og síðan,“
sagði gamli maðurinn, „ef ég sé ekki nafnið mitt í
dánartilkynningunum, fer ég á fætur.“
Bjarni Jónasson
bjarni.jonasson @bg. is
Bjarni er heimilislæknir
í Garðabæ.
Læknablaðið 2005/91 625