Læknablaðið - 15.03.2006, Blaðsíða 4

Snæfellsjökull
Seroxat® paroxetin
Sérlyfjatexti á bls. 240

GlaxoSmithKline
LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
II M R Æ Ð A 0 6 F R É T T I R
187 Tuttugu ára þyrlusveit
Þröstur Haraldsson
210 Af sjónarhóli stjórnar LÍ: Haldið til haga
Sigurbjörn Sveinsson
212 Vísindi eða markaðssetning?
Umræður á Læknadögum um tilgang og mikilvægi klínískra (lyfja)rannsókna
Þröstur Haraldsson
215 Bréf til blaðsins. Dýrt heilbrigðiskerfi?
Ólafur Örn Arnarson
216 Eigum við ekki að ræða málin betur?
Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir stjórnsýslufræðingur segir stjórnvöld ekki móta stefnu
í heilbrigðismálum, hún gerist bara
Þröstur Haraldsson
220 Hversu útbreitt er svindl í vísindum?
Vísindasvindl í Noregi og Suður-Kóreu vakti heimsathygli í byrjun árs og ótal
spurningar kviknuðu um gæði vísinda og vísindamanna
Þröstur Haraldsson
224 Frá Siðfræðiráði. Þegar trúnaður við skjólstæðing og samfélags-
skyldur stangast á
Kristín Sigurðardóttir
225 Bókadómur. Frá bábiljum til virðulegra vísinda
Kristín Ástgeirsdóttir
226 Bókadómur. Líf og lækningar
Jón Þorsteinsson
230 Aðalfundur félags um lækningahúmor
F A 8 T I R P I 8 T L A R
233 íðorð 185: Heilablóðfall og slag
Jóhann Heiðar Jóltannsson
235 Lausar stöður/þing
239 Okkar á milli
240 Sérlyfjatextar
251 Ráðstefnur og fundir/styrkir
Myndlistarmennirnir Libia Pérez de
Siles de Castro (f. 1971) og Ólafur
Árni Ólafsson (f. 1973) hafa starf-
að saman um nokkurt skeið og eru
búsett í Hollandi. Á Listahátíð síðasta
vor sýndu þau í ASl verkið „3. Kafli:
Peningahávaðinn" og var gestum
boðið að þræða húsakynni safnsins,
sýningarsali, geymslur, skrifstofur og
svalir. Um allt ómaði úr hátölurum
fiskiðjuhávaði, en á nokkrum stöðum,
innan dyra og utan, gat maður sett á
sig heyrnartól og heyrt frásagnir inn-
flytjenda, eldri Islendinga og krakka
af lífi sínu og störfum tengdum fisk-
verkun. Verkið endurspeglaði meðal
annars að fiskiðjufagið er mannað að
miklu leyti af fólki af erlendum uppruna
sem hefur sest að á Islandi til lengri
eða skemmri tíma, og sögur þeirra eru
spegill alþjóðlegrar þróunar fólksflutn-
inga. Það er gott dæmi um vinnuaðferð
listamannanna sem taka mið af þeim
stöðum sem þau sýna á, dvelja þar og
vinna í samstarfi við íbúana. Sýningin
sjálf verður þannig afrakstur vinnuferl-
is, hluti af framvindu sem ekki sér fyrir
endann á og áhorfandinn beinn þátt-
takandi.
Landið þitt er ekki til er verk-
efni sem hefur verið i gangi lengi og er
ekki lokið. Ólafur og Libia hafa komið
þessari setningu á framfæri á mismun-
andi tungumálum víða um heim og i
ólíku samhengi. Hún hefur birst sem
tilkynning í útvarpi, auglýsing í sjón-
varpi, veggteikning á húsum, blaðsíða
i tímaritum og dagblöðum og víðar.
Þannig skoða listamennirnir möguleika
myndlistar til að fara út fyrir listasöfn
og stofnanir og blandast samfélaginu á
óhefðbundinn hátt. Fyrst og fremst ber
verkið þó með sér grundvöll til við-
bragða og umræðna, því það ávarpar
lesandann á stuðandi hátt. Hvað þýðir
þetta, hvaða land er verið að tala um
og hver er meiningin með því að halda
því fram að það sé ekki til? Rétt eins
og verkið á Listahátíð hvetur það til
þess að maður leiði hugann að þjóð-
erni og sjálfsvitund og endurmeti gildi
sem maður álítur fyrirfram gefin. Um
leið og það býður upp á hugleiðingar
um land sem þann stað sem þjóð
byggir má hugsa sér land í bókstaflegri
merkingu og velta fyrir sér náttúru
og landslagi. Verkið er algerlega opið
þegar kemur að túlkun þess og veltur á
áhorfandanum sem getur leitt það hjá
sér eins og hverja aðra þversögn eða
tekist á við þau aðkallandi málefni sem
það varpar fram.
Markús Þór Andrésson
Læknabladið 2006/92 181