Læknablaðið - 15.03.2006, Page 71

SÉRLYFJATEXTAR
Ramazíð - Ramipril/hydroklortiazid
Virk innihaldsefni: Hver tafla inniheldur 2,5 mg ramipril og 12,5 mg hýdróklórtíazíð (HCT). Ábendingar:
Háþrýstingur sem ekki er hægt að meðhöndla á viðunandi hátt með ramipríli einu sér (eða HCT einu sér).
Skammtar og lyfjagjöf: Gjöf ramipríls og HCT í sömu töflunni er eingöngu ráðlögð eftir einstaklingsbundna
aðlögun skammta með virku efnunum hvoru í sínu lagi. Ramazíð töflur skal taka í einum skammti fyrir,
með eða eftir morgunverð. Ramazíð töflur á ekki að brjóta í sundur. Skammtinn má auka með a.m.k.
þriggja vikna millibili. Venjulegur viðhaldsskammtur er 1 tafla að morgni. Hámarksskammtur er 2 töflur.
Fyrrimeöferð meðþvagræsilyfjum: Hætta skal meðferð með þvagræsilyfjum 2-3 dögum áður en meðferð
með Ramazíð er hafin. Ef þetta er ekki mögulegt, skal hefja meðferð með ramipríli einu sér, 1,25 mg
skammti. Aldraðir sjúklingar og sjúklingar með skerta nýrnastarfsemi: Hjá öldruðum sjúklingum og sjúklingum
með kreatínín úthreinsun 30-60 ml/mín skal gæta sérstakrar varúðar við aðlögun skammta hvors virks
efnis fyrir sig áður en skipt er yfir í Ramazíð. Skammturinn ætti að vera eins lágur og mögulegt er. Ekki
má nota Ramazíð hjá sjúklingum með verulega skerta nýrnastarfsemi (kreatínín úthreinsun <30 ml/mín/1,73
m2 líkamsyfirborðs). Skertlifrarstarfsemi: Hjá sjúklingum með væga til miðlungs alvarlega skerðingu á
lifrarstarfsemi ætti að aðlaga ramipríl skammtinn áður en skipt er yfir í Ramazíð. Ekki skal nota Ramazíð
hjá sjúklingum með alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi og/eða gallteppu. Börn og unglingar (< 18 ára):
Ekki hefur veriö sýnt fram á öryggi og virkni Ramazíðs hjá börnum og er notkun því ekki ráðlögð.
Frábendingar: Saga um ofnæmi fyrir ramipríli, öðrum ACE-hemli eða einhverju hjálparefna lyfsins. Saga
um ofnæmi fyrir HCT eða öðrum lyfjum sem innihalda súlfonamíð. Ofsabjúgur í tengslum við fyrri meðferð
með ACE-hemli. Arfgengur eða sjálfvakinn ofsabjúgur. Verulega skert nýrnastarfsemi (kreatínínúthreinsun
<30 ml/mín). Verulega skert lifrarstarfsemi. Annar eða síðasti þriðjungur meðgöngu. Brjóstagjöf.
Þvagsýrugigt. Varnaðarorð og varúðarreglur: Ramipríl: Sjá sérlyfjaskrártexta fyrir Ramíl hér að framan.
HCT: Skert nýrnastarfsemi: Hjá sjúklingum með nýrnasjúkdóma geta tíazíð valdið aukningu
köfnunarefnissambanda í blóði. Hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi geta komið fram samlegðaráhrif
lyfjanna. Ef framsækinn nýrnasjúkdómur kemur fram, sem einkennist af aukningu köfnunarefnis sem ekki
kemur úr próteinum, þarf að meta meðferðina vandlega og íhuga skal að hætta meðferð með
þvagræsilyfjum. Skert lifrarstarfsemi: Gæta skal varúðar við notkun tíazíða hjá sjúklingum með skerta
lifrarstarfsemi eða framsækinn lifrarsjúkdóm þar sem litlar sveiflur í vökva- og saltajafnvægi geta valdið
lifrardái. Ahrifá efnaskipti og innkirtla: Meðferð með tíazíði getur dregið úr sykurþoli. Hjá sykursýkissjúklingum
gæti þurft að aðlaga skammta af insúlíni eða sykursýkislyfjum til inntöku. Sykursýki sem ekki hefur verið
greind getur komið fram við tíazíð meðferð. Hækkun kólesteróls og þríglýseríða í blóði hefur verið tengd
þvagræsandi meðferð með tíazíði. Þvagsýrudreyri og greinileg þvagsýrugigt geta komið fram hjá sumum
sjúklingum við meðferð með tíazíð þvagræsilyfjum. ójafnvægi íblóðsaltabúskap: Eins og hjá öllum
sjúklingum á meðferð með þvagræsilyfjum skal reglulega framkvæma mælingar á blóðsöltum í sermi.
Tíazíð, þ.m.t. HCT, geta valdið truflunum á vökva-og blóðsaltajafnvægi. Einkenni er benda til röskunar
vökva- eða blóðsaltajafnvægis eru munnþurrkur, þorsti, máttleysi, svefnhöfgi, syfja, eirðarleysi,
vöðvaverkir/vöðvakrampar, vöðvaslappleiki, lágur blóðþrýstingur, þvagþurrð, hraðtaktur og
meltingaróþægindi s.s. ógleði og uppköst. Þó lág kalíumþéttni geti komið fram við notkun tíazíð
þvagræsilyQa, getur samhliða notkun ramipríls dregið úr áhrifum þvagræsilyfsins til lækkunar á kalíumþéttni.
Líkur á lágri kalíumþéttni eru mestar hjá sjúklingum með skorpulifur, hjá sjúklingum sem veröa fyrir
snöggri þvagræsingu, hjá sjúklingum sem neyta ekki nægilegs magns af söltum og hjá sjúklingum á
samhliða meðferð með barksterum eða ACTH. I hita getur komið fram lág natríumþéttni hjá sjúklingum
með bjúg. Klóríðskorturinn er yfirleitt vægur og krefst ekki meðhöndlunar.Tíazíð geta dregið úr útskilnaði
kalsíums með þvagi og valdið vægri tímabundinni hækkun kalsíums í sermi, jafnvel þó ekki sé um að
ræða þekktar truflanir á kalsíumefnaskiptum. Greinileg hækkun kalsíum getur verið vísbending um leynda
ofstarfsemi skjaldkirtils. Hætta skal notkun tíazíða áður en prófanir á virkni skjaldkirtils eru gerðar. Sýnt
hefur verið fram á að tíazíð auki útskilnað magnesíums um nýru, sem getur leitt til lágrar magnesíumþéttni.
Daufkyrningafæð/kymingahrap: Notkun Ramazíðs skal hætt ef daufkyrningafæð (fjöldi daufkyrninga minni
en 1000/mm3) greinist eða grunur leikur á að um slíka fækkun sé að ræða. Lyfjapróf: HCT getur framkallað
jákvæðar niðurstöður á lyfjaprófum. Annað: Ofnæmisviðbrögð geta komið fram hjá sjúklingum með eða
án sögu um ofnæmis- eða berkjuastma. Greint hefur verið frá mögulegri versnun eða virkjun rauðra úlfa.
Milliverkanir: Ramipríl: Sjá sérlyfjaskrártexta fyrir Ramíl hér að framan. HCT: Amfóterlcín B, carbenoxolón,
barksterar, kortikótrópín (ACTH) eða örvandi hægðalosandi lyf: HCT getur truflað blóðsaltajafnvægi, einkum
lækkað kalíumþéttni. Kalsíumsölt: Aukin þéttni kalsíum í sermi vegna minni útskilnaðar getur komið fram
ef söltin eru gefin samhliða tíazíð þvagræsilyfjum. Hjartaglýkósíð: Aukin hætta á digitaliseitrun ásamt
lækkaðri kalíumþéttni af völdum tíazíðs. Kólestýramín resín og kólestípól geta minnkað eða hægt á frásogi
HCT. Því ætti að taka súlfonamíðþvagræsilyf a.m.k. einni klukkustund fyrir eða 4-6 klukkustundum eftir
töku þessara lyfja. Vöðvaslakandi lyfsem ekki valda afskautun (t.d. túbókúrarínklórlð): HCT getur aukið áhrif
þessara lyfja. Lyftengdsleglahraðtakti:Vegna hættu á lækkun kalíumþéttni, skal gæta varúðar ef HCT er
notað samhliða lyfjum sem tengjast sleglahraðtakti, t.d. sumum róandi lyfjum og öðrum lyfjum sem vitað
er að örva sleglahraðtakt. Sótalól: Lág kalíumþéttni vegna tíazíðnotkunar getur aukið hættu á
hjartsláttartruflunum af völdum sótalóls. Ramipríl/HCT: Kalíumuppbót, kalíumsparandi þvagræsilyfeða
saltlíkisem inniheldurkalíum: Þrátt fyrir að í klínískum rannsóknum á notkun ACE-hemla hafi kalíumþéttni
í sermi almennt haldist innan eðlilegra marka, kom hækkun á kalíumþéttni fram hjá nokkrum sjúklingum.
Áhættuþættir vegna hækkunar á kalíumþéttni voru meðal annars skert nýrnastarfsemi, sykursýki og
samhliða notkun kalíumsparandi þvagræsilyfja, kalíumuppbótar eða saltlíkis sem inniheldur kalíum,
einkum hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi sem getur valdið verulegri hækkun kalíums í sermi.
Ef ramipríl er gefið ásamt kalíumlosandi þvagræsilyfi, getur það haft áhrif gegn lækkun á kalíumþéttni
af völdum þvagræsilyfsins. Litíum: Greint hefur verið frá afturkræfri hækkun á lítíumþéttni í sermi og
eituráhrifum við samhliða notkun litíums og ACE-hemla. Samhliða notkun tíazíðþvagræsilyfja getur aukið
hættuna á litíumeitrun og aukið þegar aukin eituráhrif litíums vegna ACE-hemla. Notkun ramipríls ásamt
litíum er ekki ráðlögð en þegar slík notkun reynist nauðsynleg skal fylgjast vel með þéttni litíums í sermi.
Trímetóprím: Samhliða notkun ACE-hemla, tíazíða og trímetópríms eykur hættu á of hárri kalíumþéttni.
Natríumklóríð: Blóðþrýstingslækkandi áhrif samsettrar meðferðar með ramipríli og HCT minnka. Meðferð
með salicýlötum Iháum skömmtum (>3 g/dag): HCT getur aukið eituráhrif salicýlata á miðtaugakerfið.
Meðganga og brjóstagjöf: Meðganga: Notkun Ramazíðs er ekki ráðlög á fyrsta þriðjungi meðgöngu.
Þegar þungun er skipulögð eða staðfest skal hefja aðra meðferð eins fljótt og unnt er.
Samanburðarrannsóknir á notkun ACE-hemla hjá mönnum hafa ekki verið framkvæmdar en í takmörkuðum
fjölda tilvika þar sem útsetning hefur orðið á fyrsta þriðjungi meðgöngu hefur ekki komið fram vansköpun.
Ramazíð á ekki að nota á öðrum og síðasta þriðjungi meðgöngu. Langvarandi útsetning á öðrum og
síðasta þriðjungi meðgöngu getur aukið eituráhrif hjá fóstrum og nýburum. Ef um langvinna útsetningu
fyrir HCT á síðasta þriðjungi meðgöngu er að ræða getur það valdið blóðþurrð í fóstri/fylgju og hættu á
heftingu vaxtar. Ennfremur hefur verið greint frá sjaldgæfum tilvikum blóðsykurslækkunar og
blóðflagnafæðar hjá nýburum sem hafa verið útsettir fýrir HCT rétt fyrir fæðingu. HCT getur dregið úr
rúmmáli plasma, svo og blóðflæði um fýlgju. Hafi Ramazíð verið notað eftir upphaf annars þriðjungs
meðgöngu er ómskoðun á nýrnastarfsemi og höfuðkúpu ráðlögð. Brjóstagjöf: Konur með barn á brjósti
mega ekki nota Ramazíð. Bæði ramipríl og HCT skiljast út í brjóstamjólk hjá konum.Tíazíðnotkun kvenna
með barn á brjósti hefur verið tengd minnkun á og jafnvel talin hindra mjólkurmyndun. Ofnæmi fyrir
lyfjum af súlfónamíðuppruna, lág kalíumþéttni og gulufárstaugakvellurgeta komiðfram.Vegna hættunnar
á alvarlegum aukaverkunum á börn á brjósti, af völdum beggja lyfja, skal taka ákvörðun um hvort hætta
beri brjóstagjöf eða hætta meðferðinni en taka bertilliti tii mikilvægis meðferðarinnar fyrir móðurina.
Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Ramazíð hefurengin eða óveruleg áhrifá hæfni til aksturs
eða notkunar véla. Aukaverkanir: Eftirtaldar aukaverkanir hafa komið fram í tengslum við notkun ACE-
hemla, ramipríls eða HCT. Algengar: Lágur blóðþrýstingur, svimi, þreyta, höfuðverkur, slappleiki, hósti,
berkjubólga, ógleði, kviðverkir, uppköst, meltingartruflanir, ofnæmisviðbrögð eins og útbrot, lág
kalíumþéttni, þvagsýrudreyri ásamt aukningu á þvagefni og kreatíníni, blóðsykurshækkun, þvagsýrugigt.
Sjaldgæfar: Svefnhöfgi, sinnuleysi, taugaveiklun, próteinmiga, uppmagálskrampi, þorsti, hægðatregða,
niðurgangur, lystarleysi, Ijósnæmi, versnun Raynaudsveiki, kláði, ofsakláði, bjúgur við ökkla (aukin tíðni
ofsabjúgs hjá svörtu fólki), há kalíumþéttni, lág natríumþéttni, lág magnesíumþéttni, há klóríðþéttni, há
kalsíumþéttni, tárubólga/hvarmaþroti, minnkuð kynhvöt. Mjög sjaldgæfar: Segarekssjúkdómar, yfirlið,
eirðarleysi, brenglað lyktarskyn, jafnvægistruflanir, brenglað húðskyn, hræðsla, rugl, þunglyndi, svefntruflanir,
skert nýrnastarfsemi, hækkað BUN, þvagefni í blóði og kreatínín í sermi, vökvaskortur, mæði, skútabólga,
nefslímubólga, kokbólga, tungubólga, berkjukrampar, millivefslungnabólga, munnþurrkur, uppköst,
brenglað bragðskyn, munnþurrkur, bólgin slímhúð í munni og á tungu, munnvatnskirtlabólga, tungubólga,
hækkun lifrarensíma og/eða bilírúbíns, roði, aukin svitamyndun, ofsabjúgur, vöðvakrampar, vöðvaverkir,
liðverkir, vöðvaslappleiki, liðagigt, lækkað hemóglóbín, lækkuð blóðkornaskil, hvítkornafæð, blóðflagnafæð,
truflanir á blóðsalt- og vökvajafnvægi (einkum hjá sjúkl. með nýrnasjúkdóma), lág klóríðþéttni,
efnaskiptablóðlýting, skammvinn nærsýni, sjóntruflanir, eyrnasuð, getuleysi. Örsjaldan koma fyrir: Hjartadrep,
hjartsláttarónot, hjartsláttartruflanir, hraðtaktur, hjartaöng, versnun Raynaudsveiki, bláæðatruflanir,
segamyndun, segarek, skammvinn blóðþurrðartilvik, heilablæðing, (bráð) nýrnabilun, nýrungaheilkenni,
nýrna- og skjóðubólga, þvagþurrð, ofsabjúgur ásamt lífshættulegri öndunarteppu, lungnabjúgur vegna
ofnæmi fyrir HCT, garnastífla, brisbólga (blæðandi), gula vegna gallteppu, lifrarbólga, gula, gallblöðrubólga
(hjá þeim sem hafa gallsteina fyrir), lifrardrep, regnbogaroðasótt, Stevens-Johnson heilkenni, drep í
húðþekju, æðabólga, upphleypt og psóríasiskennd viðbrögð í húð, helluroði, hárlos, versnun psóríasis,
naglalos, æðabólga, segamyndun, segarek, bráðaofnæmisviðbrögð, lömun, kyrningahrap, blóðfrumnafæð,
eósínfíklafjöld, blóðlýsublóðleysi hjá sjúklingum með G-6-PDH, hækkun þríglýseríða, hækkun kólesteróls
í blóði, aukning amýlasa, versnun sykursýki. Pakkningar og hámarksverð í smásölu (01.08.05): Töflur
2,5/12,5 mg: 30 stk. 2.329 kr., 100 stk. 6.224 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: B. Markaðsleyfishafi:
Actavis hf. Október 2004.
actavis
hagur í heilsu
Læknablaðið 2006/92 247