Læknablaðið - 15.03.2007, Blaðsíða 48

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNADAGAR
Hávar
Sigurjónsson
Læknadagar 2007
- rætt við Örnu Guðmundsdóttur
formann Fræðslustofnunar LÍ
Læknadagar 2007 fóru fram með miklum ágætum
dagana 15.-19. janúar og var það í 13. sinn sem
dagarnir eru haldnir. Margt hefur þó breyst í ár-
anna rás frá því í upphafi er Læknadagar voru
eins konar námskeið fyrir deildarlækna fyrst og
fremst og hefur síðan sprengt utan af sér húsnæði
í þrígang, fyrst húsnæði LÍ, síðan Hótel Loftleiðir,
og undanfarin fjögur ár á Hótel Nordica þar sem
salarkynni hafa nægt til þessa en að sögn Örnu
Guðmundsdóttur formanns Fræðslustofnunar LÍ
sprengdi dagskráin og aðsókn það húsnæði nánast
utan af sér í ár og fyrir dyrum stendur að finna nýtt
húsnæði undir Læknadaga að ári.
„Þetta er stærsta íslenska læknaþingið sem
haldið er hérlendis og ólíkt erlendum læknaráð-
stefnum að mörgu leyti, séríslenskt fyrirbrigði eig-
inlega, þar sem við erum ekki að birta eigin rann-
sóknarniðurstöður, heldur eru eingöngu fyrirlestr-
ar og yfirlitserindi. Efnið er líka fjölbreyttara og
margbreytilegra sem gerir þetta nokkuð sérstakt,
mikill fjöldi sérgreina er kynntur og það gerir
þetta að mikilvægu stefnumóti íslenskra lækna úr
hinum ýmsu sérgreinum. Það er mjög mikilvægur
þáttur Læknadaga sem ekki má vanmeta. Þetta er
eitt af því sem verður að hafa í huga þegar verið
er að þróa Læknadagana, að þeir snúast ekki bara
um faglega læknisfræði heldur og ekki síður um
stéttarvitund og samstöðu læknastéttarinnar. Þetta
er í rauninni eini slfki vettvangurinn sem íslenskir
læknar hafa til þess. Að hittast og skyggnast um
leið inn í sérgreinar annarra sérfræðinga, sjá hvað
þeir eru að fást við.”
Aðspurð um hvað henni hafi fundist einkenna
Læknadaga í ár umfram annað segir Arna að
áherslan á lýðheilsu og heilsupólitík hafi verið
áberandi og ánægjuleg. „Það er mjög mikilvægt
fyrir lækna að láta í sér heyra og liggja ekki á
skoðunum sínum um þessi mál. Ég hef til dæmis
fullan hug á því að leggja enn meiri áherslu á næstu
Læknadögunt á samskipti lækna og fjölmiðla,
hvernig læknar eigi að nýta sér fjölmiðla og koma
sér og sínum sjónarmiðum á framfæri við almenn-
ing í gegnum fjölmiðlana. Það brennur svolítið á
okkur og læknar eru hreinlega ekki nógu góðir í
þessu.”
Finnst þér lœknar almennt ekki nógu sýnilegir í
fjölmiðlum?
„Já, því miður verð ég að segja það. Og það
er að hluta okkur sjálfum að kenna. Við höfum
ekki verið nógu dugleg að koma okkur á fram-
færi. Við höfðum fullan hug á því að koma efni
Læknadaganna á framfæri við fjölmiðla í ár en það
mistókst hrapallega. Það var ekki ein einasta frétt
sem fjallaði um eitthvað af því fjölmarga frétt-
næma og fróðlega efni sem þar kom fram. Þarna
var 900 manna þing, með fjölda fyrirlesara, þar af
um 20 erlenda sem allir eru fremstir á sínu sviði og
ekkert birtist í fjölmiðlum. Þarna hefði sannarlega
mátt gera betur og verður gert betur næst.”
Hefurðu skýringu á því hvers vegna lœknar eru
ekki sýnilegri en raun ber vitni?
„Hluti skýringarinnar er eflaust sá að áhugi
fjölmiðla virðist fremur beinast að óhefðbundnum
lækningum heldur en beinlínis læknavísindum.
Margir læknar eru líka af einhverjum ástæðum
tregir til að koma fram í fjölmiðlum, það er eins og
við séum hrædd við að koma fram og tala manna-
mál við almenning því stundum er einsog við
teljum okkur þurfa að lesa allar nýjustu vísinda-
greinarnar og slá alla hugsanlega faglega varnagla,
þegar spurningin snýst ofur einfaldlega um að við
segjum skoðun okkar á tilteknu fyrirbæri.”
Arna segir að dagskrá Læknadaganna byggist
á því efni sem læknar senda inn. „Það hefur sýnt
sig að efnið er það vel undirbúið og vel unnið að
ekki þarf að gera athugasemdir við það efnislega.
Læknar eru bara orðnir það vanir að setja sitt
efni fram á faglegan og vandaðan hátt að ekki
þarf af hafa áhyggjur af því. Fjölbreytni þings-
ins stafar einnig af þessu að við biðjum ekki um
neitt tiltekið efni og setjum ekki fyrirfram neitt
þema. Það er markviss stefna okkar. Þetta er sann-
arlega stefnumót og upplýsingaveita fyrir íslenska
læknastétt. Það kemur svo af sjálfu sér að efni sem
kannski var áberandi eitt árið og margir fjölluðu
um verður minna áberandi næsta ár vegna þess
að þeir hinir sömu sjá ekki ástæðu til að flytja
sama fyrirlesturinn tvö ár í röð. Síðan kemur það
kannski upp aftur þriðja árið þegar ástæða er til að
vekja athygli á nýjungum og þróun sem átt hefur
220 Læknablaðið 2007/93