Læknablaðið - 15.02.2010, Blaðsíða 50

Læknir og spilamaður
Hann segist ekki hafa verið nema 4-5 ára gamall þegar hann lýsti því
yfir að hann ætlaði að verða „laeknir og spilamaður" eins og pabbi.
Það er ekki oft sem svo snemmborin fyrirheit rætast en Haukur
Heiðar Hauksson stóð við sitt; hann útskrifaðist úr læknadeild HÍ
vorið 2008 og hafði þá verið aðalsöngvari, gítarleikari og píanóleikari
hljómsveitarinnar Diktu í 9 ár. Pabbinn er Haukur Heiðarlngólfsson,
heimilislæknir og píanóleikari, kannski þekktastur fyrir að spila um
áratugaskeið með Ómari Ragnarssyni á skemmtunum um land allt
og á fjölda hljómplatna.
Dikta er ein af vinsælustu popphljómsveitum
landsins og hefur gefið út þrjár plötur á
ferlinum. Hin fyrsta kom út 2002 og var að sögn
Hauks Heiðars, „andvana fædd"; hún þótti
dæmigert byrjendaverk en hljómsveitarmeðlimir
létu dræmar mótttökur lítið á sig fá og héldu
áfram sínu striki með æfingum, tónsmíðum og
tónleikahaldi.
„Við þekktumst allir úr grunnskóla en þeir voru
þrír úr Garðabænum sem stofnuðu hljómsveitina
og fengu mig síðan til að koma í bandið sem
söngvara árið 1999. Ég hafði verið í annarri
hljómsveit sem kallaði sig Plug svo þeir vissu að
ég gæti eitthvað sungið. Við komumst svo í úrslit
í Músíktilraunum árið 2000 en vorum næstum því
reknir úr keppninni því það kom í ljós að eitt lagið
okkar hafði verið hljóðritað á tónleikum í Keflavík
og gefið út á diski. Reglur keppninnar eru að
ekkert laganna má hafa komið út opinberlega. Við
sluppum þó með skrekkinn en vorum í hálfgerðum
vandræðum því við höfðum bara samið þrjú lög
og það var bagalegt að mega ekki spila eitt þeirra.
Þessi árangur jók sjálfstraustið svo við fórum að
huga að plötuútgáfu. Fyrsta platan kom út korter
í jól 2002 og það er eitt hrikalegasta haust sem ég
hef upplifað. Ég var að taka klásusprófin inn í
læknadeildina á sama tíma og við vorum að taka
upp plötuna og þó ég hefði sagt við strákana að
þeir yrðu að klára þetta án m£n þá gat ég ekki
látið vera að hafa puttana í þessu. En þetta gekk
allt saman upp, ég komst inn í læknisfræðina og
platan kom út."
Hávar
Sigurjónsson
Slógu í gegn
Eins og áður sagði fékk fyrsta platan dræmar
móttökur en þótti þó lofa góðu á ýmsan hátt. „Við
tókum þetta ekkert sérstaklega nærri okkur. Við
höfðum svo gaman af því að spila saman að okkur
datt ekki í hug að láta þetta hafa áhrif. Við gáfum
okkur reyndar góðan tíma fyrir næstu plötu enda
vorum við allir í námi og urðum að skipuleggja
tímann eftir því. Okkur fór reyndar gríðarlega
mikið fram sem tónsmiðum og hljóðfæraleikurum
og söngurinn hjá mér gerbreyttist. Ég veit reyndar
ekki hvað gerðist nákvæmlega en einhvern veginn
náði ég betri tökum á röddinni og fann mig betur
í söngnum."
Önnur platan, sem var á ensku, hét Hunting for
Happiness og vakti gríðarlega hrifningu. Hauki
Heiðari var hrósað í hástert fyrir frábæran söng og
lögin þóttu hvert öðru betra. Hann segir að þeir
hafi líka fengið einn af þekktari upptökustjórum
poppheimsins til að taka upp plötuna og það hafi
skipt sköpum.
Hljómsveitin hafði einfaldlega slegið í gegn.
Platan seldist í nokkrum þúsundum eintaka hér
heima og fékk einnig ágæta dreifingu erlendis.
I kjölfarið fylgdu tónleikaferðir til Evrópu en þó
var það minna en búast mátti við þar sem tími
hljómsveitarinnar var takmarkaður og ýmislegt
annað sem kallaði á.
„Við höfum í rauninni farið okkur mjög hægt og
gert þetta á okkar hraða frekar en farið að kröfum
markaðarins. Eflaust hefðu hlutirnir gerst hraðar
ef við hefðum bara verið í spilamennskunni en
þetta hentaði okkur ágætlega."
Agætt dæmi um hvernig hlutir æxluðust var
að þegar búið var að skipuleggja tónleikaferð til
Bandaríkjanna í apríl 2009 með ærnum tilfæringum
var ferðinni aflýst vegna þess að enginn meðlimur
bandsins átti heimangengt. „Það voru barneignir
og próf hjá strákunum en ég var búinn að hafa fyrir
því að fá mánaðarfrí frá kandídatsárinu mínu svo
ég ákvað að fara bara einn, gera úr þessu sólótúr.
Það var mjög gaman og mikil reynsla að sitja einn
með gítarinn á tólf tónleikum. A tónleikum í New
York var kona sem hafði keyrt alla leið frá Boston
til að heyra mig spila. Hún keypti alla diskana sem
ég var með og sagðist ætla að gefa þá til að vekja
athygli á okkur. Það er svolítið gaman að því að
margir sem hafa heyrt tónlistina okkar á netinu og
koma á tónleikana finnst þeir eiga svolítið í okkur;
hafa uppgötvað okkur og vilja endilega breiða út
boðskapinn. Þetta skapar ákveðna stemmningu."
Það er rétt að segja frá því að á MySpace síðu Diktu
122 LÆKNAblaðið 2010/96