Þjóðlíf - 01.06.1987, Qupperneq 53

F Ó L K
ísfirðingar
smíða flugvél
Ættarskömmin að Ijúka
einkaflugmannsprófi
Á PÓLSTÆKNI HF. vinna nokkrir ná-
skyldir flugmenn. ÞJÓÐLÍF hitti þar að
'í'áli heilann á bak við Pólsvogirnar frægu,
Pfn Ingólfsson og bróður hans flugmanninn
Hálfdán Ingólfsson.
Eruð þið með flugdellu?
>,Spurðu Hálfdán, það er hann sem kemur
fram í fjölmiðlum."
Hálfdán ert það þtú sem stendur fyrír svif-
drekadellunni sem gengur yfir landsmenn?
„Ja, það var ég sem byrjaði á þessu með
PV1 að smíða mér dreka eftir viskýauglýs-
lngu. En það þurfti enginn að herma það
eftir mér.“
Er það satt að þið brœður og faðir ykkar
bafið allir flugmannspróf og að þið hafið í
Sameiningu smíðað flugvél?
„Já, við erum allir með einkaflugmanns-
Pr°f, Hálfdán er reyndar með atvinnuflug-
j^annspróf líka og hefur starfað hjá flugfé-
a8lnn Ernir í 5 ár. Meira að segja ættar-
s. mmin er að Ijúka einkflugmannsprófi
jjúna á næstunni. Pabbi byrjaði að læra flug
Pegar hann var 53 ára gamall. Við eigum
Venjulega flugvél með fyrirtækinu en okkur
e‘ur lengi langað til að eignast flugvél sem
tutur lent svo til hvar sem er. Þess vegna
, eyptum við okkur smíðasett að utan og
ytjuðum að setja hana saman í Janúar. Við
v°rum fimm að þessu og það tók 900 tíma.
■ Feftgarnlr á ísafjar&arflugvelll.
Viltu ekki koma með okkur út á flugvöll og
skoða gripinn?“
Á flugvellinum reynast kríurnar vera mun
fleiri en flugvélarnar. Þær hafa varp í jaðrin-
um á flugvellinum og ein, sú herskáasta, er
með hreiður á vellinum sjálfum. Með krí-
urnar gargandi yfir höfðinu skoðum við
minnstu flugvél á landinu.
Má ég kalla þessa vél Trabant flugvél-
anna?
„Nei, nei, alls ekki. Þetta er miklu fremur
mótórhjól flugvélanna,“ segir Örn og hlær.
„Eins og þú sérð er þetta lítið kríli, hún
vegur aðeins 190 kg og er nánast leikfang.
Við fljúgum henni aðeins á góðviðrisdögum
eins og núna. Þessi vél er þeim einstöku
eiginleikum gædd að geta tekið á loft og lent
á mjög stuttri braut. Hún fer mjög hægt af
stað, þess vegna þarf hún svona stutta braut.
Flugtakslengd er aðeins 16 metrar í logni en í
, mótvindi tekur hún upp á lengd sinni. Þarna
kemur pabbi, hann er að fara í sitt fyrsta
sólóflug á krílinu.“
Ingólfur Eggertsson er grannur, unglegur
og snar í hreyfingum. Hann segir að það sé
ekkert meira að taka einkflugmannspróf en
bílpróf og aldurinn skipti ekki máli. Það er
meira bóklegt í fluginu, en góður bílstjóri
getur alveg eins lært á flugvél eins og bfl.
Ég spyr þá feðga hvort þetta sé ekki dýrt.
„Það er ekkert dýrara að taka flug-
mannspróf en hvert annað sport. Ef áhuginn
er fyrir hendi er um að gera að drífa í
þessu.“
„Ef ég hætti að reykja hef ég þá efni á
flugtímum?
„Þú getur reynt það,“ segir Hálfdán
sposkur á svip og fær sér sígarettu.
■ Ragnhel&ur Óladóttir
$gta blaðið í bænum
lsf'röingar meö flugvélar í höföinu
leg^^^^^^NGA 2 á ísafirði er myndar-
nót, Jentsrr,iðja þar sem unnið er dag og
UnRa La"ar ^e'8ar- Par hitti ég að máli tvo
s°n ri, .afnamenn, þá Sigurjón J. Sigurðs-
kafj yS t0ra °8 Halldór Sveinbjörnsson, á
fá sért-^ff0 ^etr ®afu ser tlma a^ Pnsta,
Pið j °8 segja örlítið frá sjálfum sér.
Sejið út Bœjarins besta, ekki satt?
„Jú, við fórum að gefa út sjónvarpsdag-
skrána 14. nóv. 1984,“ segir Halldór.
„Ég fékk þá flugu í höfuðið að það væri
sniðugt að gefa út blað,“ segir Sigurjón.
„Hann fékk flugvél í hausinn,“ skýtur
Halldór inn í.
„Það var mikið basl í fyrstu. Við fundum
gamla offsetvél hérna á loftinu sem við
prentuðum á og þurftum að sækja alla filmu-
vinnu til Reykjavíkur. Blaðið kom samt allt-
af út á réttum tíma,“ segja þeir stoltir.
„Svo fékk ég aðra flugu í höfuðið," segir
Sigurjón.
„Það var hin flugvélin," bætir Halldór
við.
„Mér datt í hug að gefa út almennilegt
fréttablað. Þá fóru hjólin að snúast. Við
fengum húsnæðið hérna niðri og gátum flutt
úr þrengslunum á loftinu. Við fjárfestum í
græjum og hér sérðu alvöruprentsmiðju.
Við erum með tíu manns í vinnu núna, áður
var Halldór eini prentarinn."
Er nóg af fréttum til þess að gefa út frétta-
blað á svona litlum stað?
„Hvaða litla stað ert þú að tala um?“ Þeir
Halldór og Sigurjón hlæja dátt. „Þú verður
að athuga að við erum á ísafirði og hér er
alltaf nóg að gerast. Við erum með fastan
þátt í blaðinu, sem heitir Hákur og er það
harðorður maður svona líkt og Dagfari í DV
sem skrifar um það sem er að gerast í at-
vinnulífinu í bænum. Ég get alls ekki sagt
þér hver hann er því það er leyndarmál. Svo
er alltaf nóg af tilfallandi fréttum. Nú, við
birtum alltaf skatta og útsvör og þá verður
allt vitlaust í bænum. Við erum líka oft með
opnuviðtöl sem hafa vakið mikla athygli og
það er oft vitnað í okkur í blöðunum fyrir
sunnan. Við höfum líka vakið athygli á
sóðaskapnum í bænum og það er þegar farið
að bera árangur.“
En M-hátíðin, eru ekki allir ísfirðingar á
M-hátíð?
„Nei, það nennir enginn að hanga yfir
einhverjum ræðuhöldum alla daga. Það eru
bara einhverjir gáfumenn sem geta setið
undir fyrirlestrum um íslenska tungu.“
Hvað með áskrifendur?
„Við dreifum blaðinu í hvert hús á ísa-
firði, Súðavík, Hnífsdal, Bolungarvík og
Flateyri, og alla sveitabæi í Djúpinu. Þar að
auki erum við með áskrifendur um allt land
og alla leið til Sidney í Ástralíu."
Þar með kveðjum við ritstjóra og prent-
ara þessa heimsfræga blaðs. Hver veit nema
Sigurjón fái þriðju flugvélina I hausinn og
fari að gefa út dagblað.
■ Ragnhel&ur Óladóttir
53